ซีรีส์ลูกผู้ชาย เรื่อง "เพชร"
ตอนที่ 8
“ถ้ามันมาแล้วมึงจะทำอะไร” เสียงเหี้ยมของณรงค์แทรกขึ้น วุธตกใจผงะแทบหงายหลัง “มึงจะหักหลังกูใช่ไหมไอ้วุธ...ใช่ไหม!”
ถามแล้วไม่รอคำตอบ ณรงค์ทั้งเตะต่อยกระทืบวุธ แตนยืนดูอยู่อย่างสะใจ ยุว่า
“ถ้าทำให้มันเงียบไม่ได้ ก็เก็บมันซะเถอะณรงค์ เพื่อนแกมันปอดแหกจนเก็บอาการไม่อยู่แล้ว ขืนปล่อยมันไว้งานเราจะพัง”
ณรงค์ทำท่าจะหยิบอะไรบางอย่าง วุธตกใจยกมือไหว้อ้อนวอนอย่าทำอะไรตนเลย ตนยอมแล้ว จะให้ทำอะไรตนยอมทุกอย่าง แล้วก้มกราบณรงค์อย่างหวาดกลัว
เย็นนี้เองวุธก็ไปขี่รถวนรอบๆอู่ของเพชร เห็นคนงานทยอยกันกลับ พิมเพิ่งกลับเข้ามากับรินทร์ก็มาช่วยกันทำงานอยู่ในอู่ วุธกลับไปรายงานณรงค์ ณรงค์กับแตนจึงพาลูกน้องไปที่อู่ ยิงปืนขู่แล้วสั่งให้ลูกน้องลากตัวสองคนออกมา พูดอย่างสะใจว่า
“ไอ้เพชรมันจะทำยังไงถ้ามันรู้ว่ามึงสองคนต้องไปขายตัวอยู่ที่ชายแดน”
ย่าพุดได้ยินเสียงปืนวิ่งเข้ามาพร้อมปริม ย่าพุดมาถามณรงค์ว่าทำอะไร ณรงค์พูดอย่างสะใจว่าปริมก็อยู่ที่นี่งั้นไปด้วยกันเลย ย่าพุดพยายามขวางก็ถูกณรงค์ใช้ปืนฟาดที่หน้าจนล้ม ตวาด “อย่ายุ่ง”
รินทร์กับพิมจะเข้าไปดูย่าก็ถูกแตนตบหน้าและกระชากไปด่าไป ณรงค์ยิงปืนขู่อีกนัด ตะคอก
“จะออกไปง่ายๆหรืออยากให้กระสุนนัดต่อไปเจาะกะโหลกอีแก่นี่ก่อน”
รินทร์กับพิมร้องห้ามสุดเสียงแล้วจำต้องไปกับแตน ส่วนณรงค์ลากปริมผ่านย่าพุดที่ฟุบกับพื้นไป
ยายเจียมได้ยินเสียงปืนวิ่งออกมาดู เจอย่าพุดฟุบอยู่ถลาเข้าไปถามว่าเป็นอะไร ย่าพุดรีบบอก
“เพชร สร...เจียม ตามลูกหลานข้ามาทีเร็ว...เร็ว...”
ooooooo
รถตู้พา รินทร์ พิม และปริม มาที่บ้านร้างแห่งหนึ่ง รินทร์กอดปลอบพิมกับปริมที่ร้องไห้ตลอดเวลา ณรงค์มองแล้วพูดเยาะ...
“ทำเป็นเก่งไปเถอะอีพาร์ตเนอร์โสโครก ฉันจะคอยดูตอนแกถูกไอ้พวกที่ชายแดนมันเช็กสภาพ ดูซิว่า แกจะทำเป็นเก่งแบบนี้อีกไหม”
เมื่อรถจอด แตนสั่งให้ทุกคนลงมา ณรงค์กระโดดลงไปถามวุธว่าแล้วพวกนั้นอยู่ไหน ไหนบอกว่าให้พวกมันมารอแล้วไง วุธตอบกลัวๆว่าไม่รู้ ตนบอกมันแล้ว บอกแล้วจริงๆ
แตนบอกว่าช่างมันเถอะ ให้วุธลากพวกนี้เข้าไปก่อนเดี๋ยวมีคนสงสัย ณรงค์ชะโงกหน้าไปเย้ยปริมว่า
“คราวนี้...ใครจะมาช่วยพวกคุณได้ คุณปริม”
เพชรกับไกรสรกลับมาที่อู่ บอกย่าพุดว่าพี่ชาญวิทย์กำลังให้คนตามอยู่ บอกให้ตนกับพ่อมาอยู่ที่นี่ก่อน ย่าพุดนั่งรำพึงอย่างเสียใจมาก...
“รงค์...ทำไมเอ็งทำแบบนี้...ทำไม...”
