ตอนที่ 8
ณรงค์กับแตนกลับไปที่บ้าน ทั้งสองข่มขู่ ยื้อแย่งและขโมยทรัพย์สินมีค่าจากจิตราหนีไป จิตราช็อกกับสิ่งที่ณรงค์ลูกชายหัวแก้วหัวแหวนทำ
ผิดกับอู่เพชรที่เริ่มกิจการอย่างคึกคัก คืนนี้ขณะเพชรกำลังเช็กอุปกรณ์การทำงานอยู่ เอก็ขับรถเข้ามา
เพชรดีใจมากรีบออกไปรับถามว่าทำไมมาเสียดึก นึกว่ารถเสียจัดแจงจะดูให้
“เฮ้ย...ใจเย็นๆ รถข้าไม่ได้เสีย แต่ข้าเพิ่งว่างก็เลยแวะมาดูกิจการใหม่ของเอ็งสักหน่อย อู่สวยดี เนื้อที่ กว้างขวาง หมดไปเท่าไหร่วะ หรือต้องไปกู้เงินใครมาอีกหรือเปล่า”
“เปล่าจ้ะพี่ ทั้งอู่ ทั้งที่ดิน ทั้งอุปกรณ์ เถ้าแก่กับเจ๊หลินขายให้ราคาถูก แถมยังให้ผ่อนได้นานไม่มีดอกเบี้ยจ้ะ”
เอบอกว่าเพชรสมควรที่จะได้รับทุกอย่างที่ได้ ขอให้เพชรพยายามทำให้ดีที่สุด ให้ประสบผลสำเร็จให้มากที่สุด เพราะชีวิตของเพชรจะทำให้คนที่ทำดีรู้สึกฮึกเหิมและมีแรงใจ ย้ำกับเพชรว่า
“เพราะคนอย่างเอ็งคือคำตอบที่ชัดเจนของคำว่า ทำดีได้ดี”
เอยังเปรียบเทียบเพชรกับณรงค์ว่าชีวิตเพชรติดลบแต่ก็สู้มาถึงตรงนี้ แต่ณรงค์มีทุกอย่างสมบูรณ์พร้อม แต่เขากลับทำลายชีวิตตัวเองจนป่นปี้ เอหัวเราะสะใจบอกเพชรว่า
“ไม่รู้มันหนีเตลิดไปอยู่ไหนแล้ว แต่มันคงไม่กล้ามาที่นี่แน่ๆเอ็งสบายใจได้ เพราะโดนเสี่ยทรงชัยไล่ล่าอยู่” เอยังพูดถึงตี๋ว่าให้เพชรสืบๆค้นๆดูให้ดี เผื่อจะโชคดีได้หลักฐานมาจัดการกับไอ้รงค์สักที
เพชรขอบคุณที่เอมา เอบอกว่าตนเป็นหนี้ชีวิตเพชรไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้ง มองไปรอบๆบอกก่อนกลับว่า
“แล้วยังเรื่องนี้อีก...อย่างน้อยพี่ก็ได้ร่วมฝันไปกับเอ็งด้วย...โชคดีไอ้น้องชาย”
ณรงค์กับแตนทั้งจี้ ปล้น ขโมยทรัพย์สินของจิตรามาแล้วก็ให้วุธเอาไปขายเพื่อหนีไปอยู่ชายแดน แตนมองหาเหล้าบอกให้วุธเอามาให้ณรงค์หน่อยจะได้หายคลั่ง วุธมองพฤติกรรมของณรงค์กับแตนอย่างหวาดกลัว
แม้ว่าเพชรจะเปิดอู่ใหม่ที่ใหญ่กว่าเก่ามีทั้งช่างมีฝีมือและลูกมือที่เอาการเอางาน แต่ย่าพุดก็ยังทำขนมขายจนมีคนทักว่ายังจะทำขนมขายอีกหรือเห็นหลานมีกิจการขนาดนี้แล้ว ย่าพุดบอกว่า
“ทำสิ ฉันต้องทำไปเรื่อยๆนั่นแหละจนกว่าจะทำไม่ไหว”
ยายเจียมคุยอย่างมีความสุขว่าตนได้มาช่วยยายพุดทำขนม ส่วนเพชรได้ดีแล้วไม่เคยลืมใครเลย ได้ให้เจ้าเบี้ยวหลานตนไปฝึกงานที่อู่หลังเลิกเรียน นอกจากนี้เพชรยังให้เด็กๆในสลัมที่เป็นลูกศิษย์ครูหมายมาช่วยงานที่อู่กับที่ขนส่งอีกด้วย ยายเจียมคุยปลื้มว่า










