ตอนที่ 8
เย็นนี้เองขณะเอยืนคุยกับครูหมายที่กำลังอบรมเด็กสองคนที่ริมถนน ก็ถูกมอเตอร์ไซค์สองคันพุ่งเข้ามาคนซ้อนท้ายสองคนยิงกราดไปที่ครูหมาย เอ และป๋องอย่างหมายชีวิต
ป๋องกระโดดมากันเอกับครูหมายและเด็กไว้ แต่ครูหมายก็คว้ามือเอและเด็กสองคนหลบกระสุนทัน แต่ป๋องถูกกระสุนถากที่แขน ป๋องถามเอว่าพวกมันเป็นใครทำไมกล้าขนาดนี้ ครูหมายมองเอถามว่า
“เอ็งจะต้องตามล่าคนที่หวังจะโค่นเอ็งไปอีกกี่ครั้งวะเอ เอ็งถึงจะเข้าใจ”
และคืนนี้ที่บ้านเช่าวุธ ณรงค์นั่งกินเหล้ากรอกเอา ...กรอกเอา บ่นด่าทุกคนที่ทำให้ตนเป็นแบบนี้ว่า
“คอยดูนะ กูจะต้องเอาคืนพวกมันทุกตัว ไอ้เอ ไอ้เพชร ไอ้แก่หมาย แล้วก็นังปริม คนอย่างณรงค์ไม่มี ทางตกอับหรอกโว้ย...พวกมึงจำคำกูไว้...ใช่ไหมไอ้วุธ” แล้วบอกวุธให้ไปเอาเหล้ามาอีก เหล้าในไม่เอาเอาแต่เหล้านอก
แต่พอวุธเปิดประตูออกไปก็เจอแตนเข้ามาบอกว่าพวกที่ชายแดนส่งข่าวมาแล้วว่าณรงค์ไปอยู่ที่โน่นได้และ “พวกมันยินดีรับซื้อพวกที่แกจะพาไปด้วยทุกคน ด้วยราคาที่น่าสนใจเชียวล่ะ”
“ดี...ไอ้วุธ มึงไปตามไอ้พวกที่เหลือ เอาคนที่ไว้ใจได้นะ มีเท่าไหร่ลากคอมาให้ครบทุกคน” วุธถาม ณรงค์ว่าจะทำอะไรอีก “คนอย่างกูไม่หนีไปอย่างหมาจนตรอกหรอกวุธ พวกมันต้องเจ็บมากกว่ากูหลายเท่า”
เวลาเดียวกันเอก็เรียกป๋องมา เอาเงินให้ปึกใหญ่บอกว่าเอาไปแบ่งกัน ถ้าขาดเหลืออะไรก็บอกมา กำชับให้ระวังตัวด้วย เอพูดขรึมแล้วเดินไป ป๋องมองอย่างรู้ว่าต้องมีอะไรแน่ๆ
ที่อู่เพชร นอกจากงานซ่อมที่ลูกค้ามีความเชื่อถือทยอยกันมามากขึ้นทุกทีแล้ว วันนี้มีลูกค้าขับรถเข้ามาเห็นยุทธกำลังล้างอีแก่อยู่เลยฝากล้างของตนด้วย พอเพชรรู้ก็มีความคิดใหม่ๆขึ้นมาอีก จึงเอาแนวคิดไปปรึกษาเฮียตงซึ่งคร่ำหวอดในวงการและมีเครือข่ายกว้างขวาง
เฮียตงแนะนำให้นำสินค้าอื่นทั้งของใหม่และมือสองมาวาง ที่สำคัญยังแนะนำให้ไปติดต่อมิสเตอร์โรเบิร์ทที่ดูแลเรื่องอะไหล่รถของพวกอเมริกัน เขาเป็นคนพูดง่ายใจถึง ให้เพชรลองเอาโครงการนี้ไปคุยดู ทั้งยังให้เบอร์โทร.คุณศุภกิจที่เป็นคนนำเข้ารถญี่ปุ่นด้วย ให้บอกไปเลยว่าตนแนะนำมา ยังไงก็ต้องสำเร็จ
เพชรรับคำแนะนำจากเฮียตงมาด้วยความดีใจและมีความหวัง
ooooooo
ย่าพุดกรองกับรินทร์ไปหาจิตราด้วยความเป็นห่วงสภาพจิตใจ ไปเจอจิตรากำลังขวัญเสีย พอเห็นย่าพุดก็โผกอดร้องไห้ขอให้ช่วยด้วย ย่าพุดกอดปลอบอย่างเมตตาสงสาร
ณรงค์มาเห็นแม่กอดกับย่าพุดก็แค้นใจคำรามก่อนผลุนผลันออกไป
“แม่หักหลังรงค์”
คืนนี้ที่ตรอกเล็กๆในชุมชน วุธไปยืนชะเง้อบ่นอย่างว้าวุ่นใจ
“เมื่อไหร่จะมาวะ ก็ไหนมันบอกว่าจะมาทุกวันไง ต้องมานะโว้ยไอ้ป๋อง ยังไงวันนี้มึงต้องมา”










