ตอนที่ 5
ปัทม์บอกนักข่าวในห้องที่กำลังติดตามเรื่องราวอยู่อย่างติดพันว่า
“หลังจากที่ผมย้ายมาอยู่บ้านครูอัญไม่นาน น้าพรก็ย้ายไปอยู่กับเดวิดที่เชียงราย บ้านเกิดของน้าพร...
น้าพรโชคดีมากที่เดวิดซื้อที่ให้น้าพรทำไร่ทำสวนอยู่บ้านเกิดของน้าพร นี่เป็นครั้งแรกที่ผมมาเยี่ยมน้าพรที่นี่”
สมพรทักว่าปัทม์ดูเป็นผู้ใหญ่ขึ้นมาก หล่อและดูดีมากเลย
สมพรขอบใจปัทม์ที่มาอยู่เป็นเพื่อน พาปัทม์ชมสวนสมุนไพรบอกว่าน้าปลูกเอง เอาไปขายที่ตลาดบ้าง มีคนมาซื้อถึงที่บ้าง แม้รายได้ไม่เยอะ แต่ก็สบายใจดี
สมพรเอาน้ำต้มอัญชันให้ปัทม์ดื่มแก้กระหาย บรรยายสรรพคุณทั้งดอก ใบ และรากของอัญชันมากมายจนปัทม์บอกว่า สรรพคุณเยอะขนาดนี้ตนเชื่อแล้วว่าทำไมน้าพรถึงต้องกินน้ำพวกนี้
“กลับไปคราวนี้น้าจะให้สูตรไปต้มกินเองที่บ้านครูนะ”
ปัทม์ถามสมพรว่าทำไมไม่ไปอยู่เมืองนอกกับเดวิด สมพรบอกว่ายังไม่อยากไปเพราะยังมีอะไรที่ต้องทำอยู่ที่นี่ ปัทม์ถามว่าสมุนไพรหรือ แล้วเดวิดเข้าใจน้าหรือเปล่า
“เขาเข้าใจน้ามากๆเลย เขาทำให้ความฝันของน้าเป็นจริง เขาบอกว่าถ้าเขาเกษียณจากการทำงานแล้วมีเงินพอแล้ว เขาก็อยากใช้ชีวิตอยู่กับคนที่เขารัก”
ปัทม์บอกว่าน้าพรโชคดีมากเลย สมพรก็ดีใจที่ปัทม์เรียนใกล้จบแล้ว
“ขอบคุณน้ามากเลยครับที่ดูแลผมเป็นอย่างดีมาตลอดหลังจากแม่เสียไป”
“น้าเต็มใจที่ได้ทำแบบนี้ และเต็มใจที่จะทำต่อไปจนกว่าจะเห็นความสำเร็จของปัทม์”
ปัทม์ถามว่าแม่บอกให้น้าพรดูแลตนถึงขนาดนี้เลยหรือ สมพรไม่ตอบแต่ถามว่า
“แล้วปัทม์ล่ะ อยู่กับครูอัญเป็นยังไงบ้าง”
ปัทม์วันนี้เล่าชีวิตในช่วงนั้นให้นักข่าวฟังว่า
“3 ปีที่ผมมาอาศัยครูอัญอยู่ ผมช่วยครูอัญ
ทำงานทุกอย่างในร้านเป็นการตอบแทนการให้ที่อยู่ ที่กินช่วยดูแลหนูตุ่น ช่วยหนูตุ่นทำขนม ทำทุกอย่างเพื่อตอบแทนความหวังดีที่ทุกคนมอบให้ชีวิตผม ส่วนน้าพร กลายเป็นคนที่ช่วยเหลือผม ไปๆมาๆน้าพรก็มาช่วยผมในเรื่องทุนการศึกษาจนผมเรียนจบและก็เป็นจุดเริ่มต้นของการที่เป็นผมในทุกวันนี้...”
ปัทม์เล่าถึงการที่สมพรสอนให้ต้มสมุนไพรขายเพราะลงทุนน้อย ปัทม์เห็นว่าต้มตะไคร้ อัญชัน เก๊กฮวย ขายก่อนน่าจะดีเพราะคนคุ้นเคย สมพรบอกว่าที่นี่มีสมุนไพรหลายชนิด เอาไปเถอะมันแลกเป็นเงินกลับมาทั้งนั้น
“ทำไมน้าถึงมั่นใจว่าต่อไปคนจะมาซื้อกิน”










