พชรมนตรา
ตอนที่ 6
“แขกอะไรมาเอาป่านนี้”
“เรื่องนี้ปัทไม่ทราบค่ะ คุณอาต้องถามกันเอาเอง แต่คืนนี้คุณอานอนที่นี่เถอะนะคะ มาค่ะปัทช่วย”
“หนูปัท...อาต้องกลับห้อง จะให้เจ้าดลไปรับเคราะห์แทนได้ยังไง”
“ไม่ได้รับเคราะห์อะไรหรอกค่ะ ตอนนี้คงได้รับอย่างอื่นมากกว่า” ปัทมาพูดอย่างไม่พอใจ ขณะที่ประพจน์นิ่วหน้าสงสัย...
ส่วนอีกห้องนั้นณดลยังมึนอยู่ข้างเตียงเพชรร้องเรียกพร้อมกระโจนลงมาหาแต่โดนเขาผลักไสให้ออกไป
“นายเป็นอะไรไป...โอ๊ย! ผลักทำไมเนี่ย”
เพชรโวยวายเสียงดังทำให้ณดลได้สติ สั่นหัวไปมาพลางตบหน้าตัวเองแล้วจ้องมองเพชรอีกครั้ง
“เพชร...นี่แกแน่นะ”
“ให้เพชรช่วยตบให้เอาไหมจะได้แน่ใจ...นายเป็นอะไรของนายฮะเนี่ย”
“ก็ฉันเห็นหน้าแก...”
“หน้าเพชรเป็นอะไร”
“ก็...หรือที่คุณปัทเห็นก็ด้วย...เออ ช่างเหอะ ไม่มีอะไร แกกลับไปนอนต่อเหอะ เดี๋ยวฉันขอไปล้างหน้าล้างตาแป๊บนึง” ณดลลุกพรวดพราดเข้าห้องน้ำไปทันที ปล่อยให้เพชรนั่งงงอยู่ตรงนั้น
ooooooo
เช้าวันถัดมาณดลรีบไปพบอาทิตย์ที่บริษัทด้วยความร้อนใจ บอกเพื่อนรักว่าตนจะไม่รอเขาแล้ว... อาทิตย์เดาว่าเพื่อนคงเจอดีอะไรอีกแต่ไม่ถาม ยื่นเอกสารบางอย่างมาให้
“อะไรของแก”
“มันต้องมีสักคนสิวะที่รู้ที่มาที่ไปของเพชรนั่นว่าจริงๆแล้วมันมีเรื่องราวเป็นยังไงกันแน่ ตกลงดีหรือชั่ว”
“นิทรรศการเพชร?” ณดลอ่านเอกสารนั้น
“ผู้รู้กำลังจะมารวมกัน”
“แกคงไม่คิดจะให้เอาเพชรนั่นมาโชว์จริงๆหรอกนะ”
“ไม่เห็นจำเป็นนี่ ก็ทำแบบที่เคยทำมาแล้วไง” อาทิตย์พูดแล้วยักคิ้วให้ณดลอย่างเจ้าเล่ห์
ในเวลาต่อมาณดลประชุมพนักงานด้วยเรื่องจัดนิทรรศการเพชร โดยที่นันทากับวีระก็มา รวมทั้งอาทิตย์ด้วย
“ตามที่แจ้งไปในรายละเอียดนะครับ เราจะจัดนิทรรศการเพชรขึ้นเพื่อเป็นการโปรโมตและเพิ่มคอนเนกชันให้กับบริษัทศุภมิตรของเรา”
“ดีเนอะ นึกจะทำอะไรก็ทำ หัวหลักหัวตอไม่สนใจ”
“ขอโทษครับคุณอา แต่ผมเห็นว่ามันเป็นประโยชน์กับบริษัทของเรา แล้วคิดว่าไม่น่าจะมีปัญหาอะไร”
“พ่อแกเขารับรู้แล้วเหรอ”
ณดลสบตาอาทิตย์ก่อนจะโกหกนันทา “คุณพ่อทราบแล้วครับ”
“ก็เอาสิ มาขนาดนี้แล้วจะขัดอะไรได้”
“ว่าแต่ทางคุณณดลจะใช้เพชรชุดไหนโชว์บ้างครับ หรือว่าจะทำขึ้นมาใหม่อีก” วีระถาม
“เรื่องนั้นผมคุยกับอาทิตย์เขาแล้ว นอกจากของเราแล้วก็มีจากที่อื่นมาร่วมโชว์ด้วยครับ เดี๋ยวผมจะลิสต์รายชื่อให้อีกทีแล้วเสนอให้ทุกคนทราบ...เอาเป็นว่าตามนี้นะครับ รายละเอียดต่างๆผมจะแจ้งเพิ่มเติมอีกที”
