พชรมนตรา
ตอนที่ 6
ผ่านไปพักใหญ่ณดลกับเพชรก็เข้ามาในห้องประพจน์ ณดลในชุดนอนยืนเท้าเอวจ้องเทวรูปไม่วางตา ขณะที่เพชรยืนกอดหมอนมองไปที่เตียงท่าทางขัดเขิน
“แกไม่กลัวใช่ไหมเพชร”
“กลัวสิฮะ เกิดพลาดความแตกก็ยุ่งอีก”
ณดลขมวดคิ้วสงสัย “ความแตกอะไร”
“เปล่า...เปล่าฮะนาย เพชรกลัวฉี่แตกรดที่นอนน่ะ”
“ไอ้บ้า โตป่านนี้แล้ว” ณดลพูดพลางเดินไปที่เตียง “แกนอนข้างในแล้วกัน”
“เพชรจะนอนที่พื้น”
“จะบ้าหรือไง เตียงออกจะใหญ่ ฉันไม่ถือเรื่องใครเป็นนายใครเป็นลูกน้องหรอก แกอุตส่าห์มานอนเป็นเพื่อนฉัน มานอนข้างในนี้แหละ”
“แต่ว่า...”
“อย่าลีลา เดี๋ยวโดนอัด ยิ่งหงุดหงิดอยู่นะ”
เพชรอิดออดลังเลก่อนจะเดินอ้อมไปขึ้นอีกฝั่งแล้วเอาหมอนข้างกั้นกลางเอนตัวลงนอนอย่างอายๆ ณดลบิดขี้เกียจไล่ความเมื่อยก่อนทิ้งตัวลงนอนแล้วพลิกกลับมาเจอเพชรที่นอนตาปริบๆ
“อะไร...มาทำตาแป๋ว”
เพชรพลิกไปอีกข้างอย่างไว ณดลรีบบอกว่า “ฉันแปรงฟันแล้วนะเว้ย...มาทำหันหน้าหนี”
“เปล่าฮะนาย เพชรถนัดนอนด้านนี้”
“แล้วไป...ไอ้อาทิตย์มันคิดอะไรของมันวะทุกทีเห็นเร่งๆจะให้เอากลับไปคืน”
“คุณอาทิตย์คงมีเหตุผลอะไรมั้งฮะ”
“เหตุผลอะไรของมันก็ไม่บอกให้เคลียร์ แกรู้ไหมฉันห่วงคุณพ่อมากแค่ไหน นับวันยิ่งมีเรื่องบ้าๆหนักข้อขึ้นทุกที”
เพชรไม่ตอบ ณดลเลยเอื้อมมือไปเขย่าไหล่เรียก
“แกหลับแล้วเหรอ...เพชรอย่าเพิ่งหลับสิ คุยเป็น เพื่อนกันก่อน”
เพชรยังคงเงียบ ณดลจะดึงให้หันกลับมา พลันเสียงเคาะประตูดังขึ้น เขาผละจากเพชรลุกขึ้นไปเปิด ปรากฏว่าเป็นปัทมายืนอยู่หน้าห้อง คลี่ยิ้มบางๆให้เขา
“คุณปัทมีอะไรเหรอครับ”
“ขอโทษค่ะ ปัทจะมาเอายาที่ลืมไว้ของคุณอา คุณดลนอนไปแล้วหรือยังคะเนี่ย”
“ยังครับ พอดีกำลังคุยกันอยู่” ณดลหลีกทางให้ปัทมาก้าวเข้ามา แต่เธอกลับชะงักเท้า มองเห็นผู้หญิงผมยาวนอนบนเตียง
“ขอโทษค่ะ ปัทไม่ทราบว่าคุณดลอยู่กับสาว เดี๋ยวปัทค่อยมาหยิบพรุ่งนี้ก็ได้ค่ะ” เธอพูดอายๆแล้วรีบหันหลังกลับเดินออกไปทันที
“เดี๋ยวคุณปัท สาวที่ไหน ไอ้เพชรไง คุณปัท...” ณดลเรียกแต่ปัทมาเดินลิ่วไปไม่เหลียวหลัง เขาเลยเดินบ่นกลับมาที่เตียงนอน “โธ่คุณปัท...ไอ้นี่ก็อ้อนแอ้นเหมือนผู้หญิงจริงๆ ขนาดข้างหลังนะนี่”
ณดลนั่งบนเตียงมองเพชรยิ้มๆ เอื้อมมือจับไหล่ให้หันกลับมา แต่ต้องผงะถอยหลังตกจากเตียงเพราะเพชรที่หันกลับมากลายเป็นหน้าของวิญญาณเทวีตาโบ๋!
เวลาเดียวกันประพจน์ที่ย้ายไปนอนห้องณดล ลืมตาโพลงมองรอบห้องแล้วดันตัวพยายามลุกขึ้นจะกลับห้องตัวเอง ปัทมากลับเข้ามาพอดีรีบเข้ามาช่วย
“คุณอาจะไปไหนคะ”
“อาจะกลับห้อง นี่ไม่ใช่ห้องอา”
“ก็คุณอาสลับกับคุณดลแล้วไงคะ คืนนี้นอนที่นี่เถอะค่ะ”
“ไม่ๆๆ อาจะกลับ”
“แต่ว่าตอนนี้คงไม่ค่อยเหมาะ”
“ไม่เหมาะยังไงหนูปัท”
ปัทมาอึกอักกระดากอาย “คือ...คุณณดลมีแขกอยู่น่ะค่ะ”
