หนึ่งด้าวฟ้าเดียว

พระยากำแหงถามพระราชาข่านว่าเวลารับขันทีเข้ามามีกฎระเบียบเช่นไรบ้าง มีการตรวจดูหรือไม่ว่าเป็นขันทีจริง พูดกับทุกคนว่าเพื่อความรอบคอบนอกจากจะตรวจดูว่ามีใครแอบนำคนภายนอกเข้ามาหรือไม่  ตนจะต้องขอตรวจความเป็นชายของทุกคนเสียด้วยเลย

จะได้ไม่ระแวงกันอีกต่อไป

ขันทองหน้านิ่งแต่แววตาใช้ความคิดหนักว่าครานี้ จะเอาตัวรอดได้อย่างไร แน่นบอกให้หนีไปตายเอาดาบหน้า ถ้าไม่หนีก็ต้องถูกกุดหัว แต่ขันทองเห็นว่าถ้าหนีที่ทำมาทั้งหมดก็สูญเปล่าแลจะไม่มีโอกาสเช่นนี้อีก

ขณะที่ขันทีทุกคนต้องถอดกางเกงให้ตรวจอวัยวะเพศ พลันขุนเทพรักษาก็ฉุกคิดถามขุนชำนาญว่าหลวงศรีขันทินกับขุนจิตใจภักดิ์หายไปไหน

หลวงศรีมะโนราชยุพระยากำแหงว่าท่าจะมีพิรุธแล้วเพราะจู่ๆก็หายไป พระยากำแหงรีบเดินออกจากห้องไปทันที

ฝ่ายขันทองอยู่ในเรือนหยิบมีดเหน็บเอวเตรียมป้องกันตัวเต็มที่ แต่พอลงจากเรือนก็เจอพระยากำแหงคุมกำลังทหารมาถึงแล้ว พระยากำแหงถามดักว่าจะรีบหนีไปที่ใดหรือคุณหลวง ขันทองบอกว่าไม่ได้หนี  แต่เห็นว่าท่านเจ้าคุณจะมาตรวจเรือนจึงกลับมาทำความสะอาดให้เรียบร้อย

“ก็ดี ถ้ากระนั้นฉันก็คงต้องขอตรวจเรือนแล

ขอตรวจความเป็นชายของคุณหลวงกับท่านขุนเสียประเดี๋ยวนี้เลย”

ขณะขันทองกับแน่นกำลังจะเข้าตาจนนั้น ออกพระราชาข่านก็เข้ามาแก้สถานการณ์ด้วยการเอากล่องใส่ความเป็นชายของขันทองกับแน่นที่ถูกตอนตั้งแต่เด็ก และเก็บรักษาไว้เพื่อเอาไปฝังไว้กับตัวยามตายจะได้ไม่ตายอย่างคนพิการมายืนยันกับพระยากำแหง พระยากำแหงเชื่อและไม่ตรวจความเป็นชายของขันทองกับแน่น  แต่ยังต้องตรวจเรือน

ออกพระราชาข่านอยู่ในห้องหนึ่งกับขันทองและแน่น โมโหใส่ทั้งสองว่าตนต้องตกอยู่ในความหวาดกลัวเช่นนี้ไปอีกนานเท่าใด มีวิธีหนึ่งที่จะทำให้ทั้งสองอยู่ได้นานและตนไม่ต้องตกอยู่ในความหวาดกลัวเช่นนี้

ก็คือต้องเป็นขันทีตัวจริงเสียเลย

แน่นตกใจมากโวยวายว่าพวกตนขอตายเสีย

ดีกว่าจะถูกตอน ออกพระราชาข่านจึงเสียงอ่อนลงว่า

“ข้าไม่ได้บังคับ ข้าเพียงแต่ชี้แนะ เมื่อพวกท่านไม่ยอมก็ช่างเถิด ต่อแต่นี้ก็ระมัดระวังตัวให้หนักกว่าเดิมก็พอ ใช่ว่าข้าจะช่วยได้ทุกคราดอกนะ”

ออกพระราชาข่านเดินไอโขลกๆออกไปด้วยสีหน้าครุ่นคิดว่าถ้าตอนทั้งคู่เสียก็ไม่ต้องหวาดกลัวเยี่ยงนี้อีก

ฝ่ายขันทองหน้าขรึมเครียดเมื่อรู้ว่านอกจากพวกตนแล้วยังมีจารบุรุษอื่นอีก และจารบุรุษนั้นพอถูกจับได้ก็ฆ่าตัวตายแสดงว่าเตรียมการมาอย่างรัดกุมและจิตใจเด็ดเดี่ยว พิเคราะห์ว่า

“ผู้ที่จะใช้สอยจารบุรุษเช่นนี้ได้นอกจากมิตรเก่าเมื่อสี่ปีก่อนแล้วก็ไม่น่าจะมีผู้อื่นอีก” แน่นตกใจอุทานว่า...พวกอังวะ! ขันทองพยักหน้าเครียด มั่นใจว่ามีสายของอังวะอยู่ในวังแน่

ooooooo