หนึ่งด้าวฟ้าเดียว

แมงเม่าบอกว่าพวกที่ตามหาสิ่งนั้นอยู่ก็คงมิใช่คนดี มิเช่นนั้นก็คงไม่ร่วมมือกับกล้าทำเรื่องชั่วเช่นนี้ดอก ถามม่วงว่า “พี่ว่ามันพิกลหรือไม่ที่คนฆ่าฟันแย่งชิงกระดาษเปล่าเช่นนี้”

ม่วงบอกว่านั่นมิใช่กระดาษเปล่า แต่กระดาษแผ่นนี้มีไส้ในที่มีกระดาษแปะทับอยู่สองด้าน แล้วม่วงก็แกะกระดาษที่ทับอยู่ออก แมงเม่าตะลึงเมื่อเห็นกระดาษไส้ในเขียนไว้ว่า

“หังวฉวาลทหงขสาปหักสะ”

แม้แมงเม่าจะชำนาญกลอนกลบท แต่อ่านแล้วบอกม่วงว่า

“กลบทต้องวางตัวอักษรแลมีบทต่อไปให้เทียบเคียงได้มิว่าอ่านเดินหน้าถอยหลัง รูปมาตราสระสัมผัส ครุ ลหุ หรือรูปวรรณยุกต์ลงซ้ำ แต่ที่เขียนนี่ไม่มีทางอ่านด้วยวิธีใดได้เลย” ม่วงบอกว่ามันต้องมี เพียงแต่เราไม่รู้

เท่านั้น มิเช่นนั้นคงไม่แย่งชิงถึงฆ่าฟันกันดอก “ฉันจะกราบทูลเรื่องนี้ให้กรมขุนท่านทราบดีหรือไม่พี่ แลจะได้ถวายกลักนี้ให้ท่านด้วย”

ม่วงเกรงว่าหากเป็นความลับสำคัญของบ้านเมืองแมงเม่าจะมีผิดไปด้วยฐานที่แอบดูความลับ และกรมขุนท่านก็อาจจะช่วยเอ็งไม่ได้ ม่วงบอกให้เก็บกลักนี้

ไว้ก่อน ระหว่างนี้ก็ให้ระวังตัวให้มากอย่าทำตัวมีพิรุธ เพราะอ้ายพวกที่ต้องการกลักนี้ มันก็ไม่แน่ใจว่าอยู่ที่เอ็งจริง หากมันไม่เห็นพิรุธก็คงเลิกราไปเอง

แมงเม่าเห็นด้วยว่าวิธีนี้ปลอดภัยที่สุด แล้วก้มอ่านข้อความนั้นอีกครั้ง...

พระยาพลเทพโมโหที่จับตัวแมงเม่ามาไม่ได้ ถามว่าดูจากเพลงดาบไอ้พวกที่มาช่วยแล้วมันเป็น

พวกใด ขุนแผลงฤทธิ์บอกว่าหากให้เดาน่าจะเป็นพวกโจรที่รับคำสั่งมามากกว่า เจ้าจอมเพ็ญพิเคราะห์ว่าถ้าเป็นคนของเจ้าคุณสีหะราชเดชะที่เหลืออยู่ย่อมต้องรู้ว่าสิ่งนั้นคือกระไร มีหรือจะแค่ช่วยนังหญิงคนนี้ให้หนีไปเท่านั้น แสดงว่าอ้ายพวกนี้ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าของนั้น

คือกระไร แล้วบอกว่า

“ข้าไม่อยากตีป่าให้เสือตื่น สู้อดทนรออีกสักพักดีกว่า” จมื่นศรีสรรักษ์ถามว่ารอกระไรหรือ “ก็รอหน่อพระพุทธเจ้าในท้องของข้าน่ะสิ” เจ้าจอมเพ็ญยิ้มผยอง บอกว่า “อีกไม่นานข้าก็จะได้เป็นแม่หยั่วเมือง ถึงตอนนั้นต่อให้มีหนังสือลับมากางตรงหน้า ข้าก็หากลัวไม่”

ooooooo

เมื่อเยื้อนมาอยู่กับขันทองก็ตั้งใจรับใช้สุดชีวิตจิตใจ บอกขันทองว่าบ่าวตั้งใจว่าชาตินี้จะขอรับใช้ออกหลวงจนกว่าชีวิตจะหาไม่

เช้านี้ออกพระราชาข่านมาเรือนขันทองแต่เช้าเพื่อบอกข่าวว่า พระยากำแหงจับตัวคนปลอมเป็นขันทีได้ มีคำสั่งเรียกขันทีทุกคนให้มาประชุมพร้อมหน้ากัน

บัดเดี๋ยวนี้

ขันทีปลอมถูกจับได้แต่ชิงฆ่าตัวตายเสียก่อน เมื่อขันทีมากันพร้อมแล้ว พระยากำแหงถามออกพระราชาข่านว่ารู้จักอ้ายคนนี้หรือไม่ อยากรู้ว่ามันเข้ามาอยู่ในวังได้อย่างไร และมีใครสมรู้ร่วมคิดกับมันบ้าง เป็นคำถามที่ทำให้บรรดาขันทีเครียด โดยเฉพาะแน่นกลัวจนหลบตา ส่วนขันทองยังมีสีหน้าเรียบเฉย

หลวงศรีมะโนราชชี้ว่าคนที่ดื่มยาพิษฆ่าตัวตาย ถ้าไม่ใช่จารบุรุษแล้วจะเป็นกระไร พวกลูกสวาทไม่กล้าฆ่าตัวตายดอก ขุนเทพรักษาเสนอให้ท่านเจ้าคุณค้นที่พัก ทุกคนจนกว่าจะสิ้นสงสัย