นางร้าย

“แกมันบ้าผู้ชายเอาตัวเข้าแลกให้ได้นอนกับมัน ไอ้รถสวยหรูนั่นแกเอาเงินไปจ่ายให้มันซื้อแน่ๆ”

ปรางค์ทิพย์ท้วงว่ารถนั่นซื้อก่อนเกิดเรื่องนี้ พรรณีสงสัยถ้าอย่างนั้นมันเอาเงินที่ไหนผ่อนถ้าไม่ใช่เงินของแขวลัย พรุ่งนี้ตนจะไปดูที่ธนาคารว่ามันเม้มเงินไป

เท่าไหร่แล้ว ด่าแขวลัยอีกว่าใจร้ายอยากมีผัวจนทำกับ ครอบครัวตัวเองได้ลงคอ แล้วใช้ไม้ตีเธอไม่ยั้ง แขวลัย เจ็บน้ำตาร่วง ไม่ร้องขอความเมตตาแม้แต่คำเดียว หวนนึก ถึงตอนเป็นเด็กที่แม่เอาไม้แขวนเสื้อฟาดฐานกวาดถูบ้านรีดผ้าทำอาหารให้น้องกินไม่เสร็จ

“แม่ใช้แขทำคนเดียวทุกอย่าง ทำไมแม่ไม่ใช้พวกนั้นให้ช่วยแขทำบ้าง” แขวลัยพยายามอธิบาย พรรณีหาว่าเถียงคำไม่ตกฟากตบหน้าเต็มแรง เลือดกบปาก เขมกลับมาเห็นก็ไม่พอใจตบพรรณีคืนไปบ้างฐานทำร้ายลูกของตน สองผัวเมียเปิดศึกตบตีกันอุตลุด เขมคว้า

ไม้กวาดฟาดใส่พรรณี แขวลัยเข้ามาขวางไม่ให้พ่อทำร้ายแม่ จึงโดนเข้าไปเต็มๆสลบคาที่ พรรณีผละจากไปไม่สนใจไยดีทั้งที่ลูกช่วยเธอไม่ให้เจ็บตัว

ooooooo

แขวลัยปาดน้ำตาทิ้ง พยายามกลั้นสะอื้น พรรณีชี้หน้าอย่ามาทำสำออย สั่งให้ไปเอาเงินคืนจากอาทิตย์มาให้หมด คาดคั้นให้รับปาก เธอไม่กล้ารับปากก็เลยยิ่งถูกตี ปรางค์ทิพย์เข้าไปห้ามให้พอได้แล้วเดี๋ยวพี่แขจะไม่ไหว พรรณียังคงตีต่อไปมันจะไม่ไหวได้อย่างไรในเมื่อไม่มีเสียงร้องขอความปรานีจากมันสักแอะ

“มันด้านทน มันใจแข็งเหมือน...” พรรณีพูดไม่ทันจบประโยค เขมซึ่งเมาได้ที่เข้ามาโวยวายว่าใครบังอาจมาตีลูกของตน แล้วโดดถีบพรรณี แขวลัยเข้าไปขวางโดนถีบกระเด็น นอกจากจะไม่เห็นใจพรรณียังสมน้ำหน้าเธออีกต่างหาก เขมกระชากผมพรรณีมา

ตบซ้ายตบขวา แขวลัยบอกให้ปรางค์ทิพย์ไปช่วยแม่ น้องส่ายหน้ากลัวเจอลูกหลง เธอจึงค่อยๆคลานไปกราบเท้าพ่อขอร้องอย่าทำร้ายแม่ เขมถึงได้ยอมรามือ

“ปรางค์พาแม่ไปนอนสิ ไวๆอย่าให้พ่อโกรธอีก”

ปรางค์ทิพย์ประคองแม่ออกไป เขมเข้ามากอดแขวลัยไว้ ขอโทษเธอซ้ำๆอย่างนั้นโทษตัวเองว่าเป็นคนผิด...

ณ ลานกว้างแห่งหนึ่ง อาทิตย์พาจุ๋มมาหัดขับรถ พร้อมกับคุยให้ฟังว่าพรุ่งนี้จะมีเงินไปดาวน์คอนโดฯหรูกลางกรุงให้เราได้อยู่กันสองคนแล้ว

“พี่เก่งจังเลย จุ๋มคิดถูกจริงๆที่รักพี่”

“พี่ก็คิดถูกจริงๆที่รักจุ๋ม”

“ขอบคุณพี่มากที่ทำให้ชีวิตจุ๋มดีขึ้นเรื่อยๆ” ว่าแล้วจุ๋มหอมแก้มอาทิตย์เป็นรางวัล เขาหอมแก้มเธอตอบ สองคนผลัดกันหอมแก้มกันและกันอย่างมีความสุข...