นางร้าย

“ขอบคุณมากครับ โปรดอย่าให้แพทมาตามวุ่นวายกับผมอีก ผมจะมาแจ้งผลการเรียนของผม แต่ทุกคนอยากฟังเรื่องชู้สาวของผมมากกว่า ผมผิดหวังนะครับ” พูดจบภวาภพหันหลังเดินออกไป ทิ้งให้พ่อกับแม่ยืนอึ้ง...

ทางด้านอนุวดีได้ฟังที่แขวลัยเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นและเห็นแผลตามเนื้อตัวของเพื่อนแล้วแนะให้รู้จักแข็งข้อบ้าง เธอทำอย่างนั้นไม่ได้เพราะแม่พ่อกับน้องๆคือความรับผิดชอบของเธอ อนุวดีอดถามไม่ได้ว่าภวาภพพาเธอไปหาหมอใช่ไหม ทีแรกเธอไม่ยอมตอบคำถามแต่สุดท้ายก็ยอมรับว่าใช่ ออกตัวไม่ได้อยากให้เป็นแบบนี้สักนิด

“ไม่อยากแต่มันคือความสุขของเธอนะ แข...คนเราต้องมีความสุขบ้างสักอย่างในชีวิต”

“ความสุขของฉันคือความสุขของพ่อแม่และน้องๆ” คำพูดของแขวลัยทำให้อนุวดีไปไม่เป็นได้แต่ดึงเธอมากอดอย่างเป็นกำลังใจให้

ooooooo

เมื่อเช้าอาทิตย์พลาดทำคะแนนหล่นหาย ตกเย็นรีบมารับแขวลัยตอนกองถ่ายเลิกหวังเรียกคะแนน อนุวดีมองตามเพื่อนรักที่ขึ้นรถไปกับเขาด้วยความเป็นห่วงเนื่องจากเพื่อนยังไม่หายไข้ จากนั้นเธอเดินไปขึ้นรถตัวเอง สตาร์ตเครื่องเงียบฉี่ไม่มีเสียงสักแอะ ลองสตาร์ตอีกครั้งยังเงียบเหมือนเดิม รีบโทร.หามะไฟแต่เขาไม่ว่างติดธุระ

อนุวดีวางสายอย่างเซ็งจัดไม่รู้จะหาใครมาช่วยดี บังเอิญสงวนศักดิ์อยู่แถวนั้นจึงมาช่วยดูให้ เธอไม่ค่อยชอบใจนักแต่ไม่มีทางเลือกจำใจให้เขาช่วยเหลือ ปรากฏว่ารถน้ำมันหมด ทีแรกเธอลีลาท่ามากไม่ต้องการให้ช่วยขับรถพาไปซื้อน้ำมัน แต่สุดท้ายต้องยอมให้เขาช่วย...

อาทิตย์มาแบบเดียวกับพักตร์สุดาไม่มีผิดเพี้ยนพยายามซักแขวลัยว่าไปหาหมอกับใคร แต่เธอไม่ยอมให้คำตอบ แถมยิ่งถูกซักมากเข้า เธอปวดหัวจี๊ดต้องกุมขมับ จังหวะนั้นจุ๋มโทร.มาต่อว่าเขาไหนจะรีบกลับมาพาเธอไปหัดขับรถ รออยู่นานแล้วให้รีบมาอย่ามัวแต่ไปเอาใจใครอยู่ เขาเหลือบมองแขวลัยเห็นยังกุมหัวอยู่

“กำลังยุ่ง วางก่อนนะ” ว่าแล้วอาทิตย์หันไปโกหกแขวลัยว่าแม่โทร.มาถามว่าจะกลับไปกินข้าวด้วยหรือเปล่า เธอขอโทษเขาที่ทำให้เสียเวลา ส่งเธอนั่งแท็กซี่กลับก็ได้เกรงใจแม่ของเขา อาทิตย์จะไปส่งเธอก่อนค่อยกลับไปหาแม่ เธอขอบคุณเขามากแล้วถามถึงคอนโดฯที่เขาว่าจะไปดูเป็นอย่างไรบ้าง

“ดีมาก น่าอยู่มากครับ ไม่ต้องห่วงที่นั่นมันคือบ้านของเราสองคน สองคนเท่านั้น” อาทิตย์ปากหวานเช่นเคย แขวลัยหลับตาลงด้วยความเหนื่อยอ่อน...