นางร้าย

ภวาภพจะรอไม่ว่าจะนานแค่ไหน แขวลัยไม่อยากให้เขาเสียเวลา เธอเพิ่งเริ่มต้นทำงาน ชีวิตการทำงานของเธอขึ้นอยู่กับคุณพ่อคุณแม่ของเขาและเธอไม่มีทางเลือก ถ้าพวกท่านไม่พอใจเธออาจหมดอนาคตทางการงาน เขาอาสาจะดูแลครอบครัวของเธอเอง ไม่ต้องให้คำตอบวันนี้ อาทิตย์หน้าเขาจะมาเอาคำตอบ เธอรับปากจะให้คำตอบเขาเมื่อถึงวันนั้น ภวาภพบรรจงจูบหน้าผากเธอแล้วดึงตัวมากอด เธอซบอกเขามีความสุข...

อนุวดีขับรถมาจอดที่สวนสาธารณะแห่งหนึ่ง ลงมานั่งรอแขวลัยตามที่นัดกันไว้ สงวนศักดิ์ตามมาพูดลอยๆ ว่าเป็นนางเอกมานั่งคนเดียวในสวนแบบนี้ระวังจะโดนโจรทำร้ายเอา ช่างบังเอิญอย่างเหลือเชื่อพักตร์สุดาขับรถผ่านมาเห็น รีบโทร.หาอาทิตย์ที่เพิ่งมาส่งจุ๋มที่ห้องพัก

“อนุวดีกับแขวลัยแยกทางกันไปแล้วอนุวดีอยู่กับสงวนศักดิ์ ลองคิดดูสิว่าแขวลัยน่าจะอยู่กับใคร คุณไม่น่าพลาดซ้ำเลยนะ” คำยุแยงของพักตร์สุดาทำให้อาทิตย์ยิ่งร้อนใจรีบขับรถไปที่บ้านของแขวลัย ปรากฏว่าเธอยังไม่กลับ เจอพรรณีกับปรางค์ทิพย์ช่วยกันไล่ต้อนเขาให้เอาบัญชีเงินฝากเล่มใหม่มาคืนกับโอนชื่อเจ้าของรถให้เป็นของแขวลัย เขาถูกไล่ต้อนมากเข้าทนไม่ไหว ขอตัวไปรอแขวลัยด้านนอก...

เป็นอย่างที่สงวนศักดิ์หวั่นใจ อนุวดีที่นั่งรอแขวลัยอยู่ที่เก้าอี้ห่างออกไป ถูกวัยรุ่นสองคนเข้ามาพูดจาลวนลาม เธอลุกหนีมาทางที่สงวนศักดิ์นั่งอยู่พวกมันตามมาจะคว้าตัว ถูกเขาเล่นงานล้มกลิ้งล้มหงายไป

คนละทิศละทาง อนุวดีไม่รอดูผลงานของเขาเพราะเห็น

ภวาภพขับรถมาส่งแขวลัย รีบเดินไปหา ก่อนจะพากันขึ้นรถขับออกไป สงวนศักดิ์ได้แต่มองตามส่ายหน้าระอาใจจะขอบคุณสักคำยังไม่มี...

อาทิตย์นั่งรอแขวลัยอยู่หน้าบ้านนานสองนานไม่เห็นกลับมาสักที โทร.หาก็ปิดเครื่องยิ่งทำให้หงุดหงิด สักพักอนุวดีขับรถเข้ามาจอดเห็นรถของอาทิตย์จอดอยู่ก่อนหน้า เตือนแขวลัยให้พูดกับอาทิตย์น้อยๆเข้าไว้อย่ามีพิรุธให้เขาจับได้ เธอขอบคุณเพื่อนรักมากที่ช่วยให้ได้เจอกับภวาภพ

“เอาไว้คุยกันว่าเธอกับคุณภพจะทำยังไงกันต่อไป” พูดจบอนุวดีเคลื่อนรถออกไป อาทิตย์เดินมาหาแขวลัยตัดพ้อว่ามารอนานหลายชั่วโมงมาก เธอไม่รู้ว่าเขา

จะมาเห็นว่าจะไปดูแลแม่ไม่ใช่หรือ เขาเป็นห่วงเห็นเธอหายไป ดูแลแม่เสร็จก็รีบมาหา แล้วพยายามซักว่าไปไหนกับอนุวดีมาอยู่ด้วยกันตลอดเลยหรือ

“ค่ะ ไปโน่นนี่เรื่อยๆแล้วแต่วดีจะพาไปค่ะเข้าบ้านก่อนไหมคะ”