ตอนที่ 4
“ไม่เป็นไรค่ะขอบคุณมากค่ะ” แขวลัยพูดไม่ทันขาดคำ อนุวดีดึงตัวเข้าไปด้านในสุดของร้านซึ่งไม่ค่อยมีใครนั่ง อึดใจภวาภพตามเข้ามาสมทบ แขวลัยทั้งดีใจและตกใจปนกัน...
ในขณะที่อาทิตย์กำลังเที่ยวทะเลกับจุ๋มอย่างมีความสุข พักตร์สุดาโทร.ไปถามว่าอยู่กับแขวลัยหรือเปล่า เขาไม่ได้อยู่กับเธอแต่อยู่กับแม่ของเขา นางเอกตัวแสบถึงกับร้องอ้าวถ้าอย่างนั้นแขวลัยกับอนุวดีทำท่าจะไปหาใคร ถ้าไม่ใช่นัดกับเขาไว้ ทำไมเขาไม่ลองโทร.เข้าบ้านแขวลัยดูว่ากลับบ้านหรือเปล่า
“ฉันว่าสองคนนี้มีพิรุธ ก็แค่อยากช่วยคุณสมหวังเท่านั้นค่ะ”...
อาทิตย์บ้าจี้ตาม โทร.เข้าบ้านแขวลัย นอกจากจะไม่ได้ความคืบหน้าของแขวลัยแล้ว เขายังโดนพรรณีทวงถามเรื่องรถที่เขาทำท่าเป็นเจ้าของแต่เงินที่ผ่อนรถเป็นของแขวลัย ดังนั้นเขาต้องโอนให้เป็นชื่อเธอ ถ้าเขาไม่รีบจัดการเรื่องนี้ได้รู้ถึงหูธนาคารต้นสังกัดของเขาแน่
ooooooo
อนุวดีต้องการให้คู่รักได้อยู่กันตามลำพัง กินอาหารเสร็จจึงขอตัวกลับก่อน กระซิบกับแขวลัยจะต้องไปจัดการไอ้พี่โหดไม่ให้ปากโป้งแล้วเดินไปที่โต๊ะ ของสงวนศักดิ์ขอพูดอะไรด้วยสักนิด
“ถ้าจะพูดสักนิดก็ยืนพูดไป ถ้าจะพูดยาวหน่อยก็เชิญนั่งก่อน”
“โอเค” อนุวดีทิ้งตัวลงนั่งแล้วขอร้องสงวนศักดิ์อย่าเอาเรื่องท่ีเห็นแขวลัยกับภวาภพไปบอกใคร เพราะถ้าเรื่องนี้แพร่ออกไป แขวลัยจะถูกเกลียดและโดนเล่นงานจากต้นสังกัด เขาต่อรองจะให้ปิดปากเรื่องนี้เธอต้องนั่งกินข้าวเป็นเพื่อนเขาจนเสร็จ เธอยอมรับข้อเสนอของเขาทันที...
ด้านภวาภพมีเรื่องจะบอกแขวลัยชวนไปคุยกันที่อื่น เห็นเธอลังเล อ้อนวอนจนเธอใจอ่อนยอมทำตาม...
อาทิตย์ร้อนอาสน์นั่งไม่ติด ชวนจุ๋มกลับกรุงเทพฯ อ้างมีธุระสำคัญต้องไปสะสาง จุ๋มจำใจเก็บข้าวของ...
สงวนศักดิ์ค่อยๆละเมียดกินข้าวทีละเม็ดสองเม็ดเพราะอยากให้อนุวดีอยู่ด้วยนานๆ เธอหงุดหงิดทนไม่ไหวเรียกพนักงานเช็กบิล เขาทักท้วงข้าวในจานเขายังเหลืออีกตั้งหลายเม็ด เธอไม่สนใจยืนกรานให้เช็กบิล...
เรื่องที่ภวาภพต้องการคุยกับแขวลัยคืออยากรู้ว่าเธอจะรอเขาเรียนจบกลับมาได้ไหม ขอเวลาเขาทำหน้าที่ตามความต้องการของพ่อแม่เพื่อตอบแทนบุญคุณ เท่าที่เขาคิดว่าเพียงพอจากนั้นเขาจะทำตามใจตัวเอง แขวลัยก็ต้องตอบแทนพระคุณของพ่อกับแม่เช่นกันที่เธอมาเล่นละครก็เพื่อเงินเพื่อดูแลครอบครัวตัวเอง แต่ต่างกันตรงที่เขามีวันเพียงพอที่จะตอบแทน แต่เธอไม่มี เธอต้องตอบแทนตลอดไปจนกว่าทุกคนจะไม่ต้องการจากเธอ










