ข้ามสีทันดร

“พอเถอะค่ะแม่ วาตม์เขาไม่ใช่คนแบบนั้นหรอกค่ะ บอกให้เขาโทร.หาหนูด้วยนะคะ” พูดจบกิ่งคำวางสาย รื่นเริงไม่พอใจที่ลูกถามหาแต่ชีวาตม์ก็เลยด่าไล่หลังหยาบๆคายๆ จากนั้นชวนนภางค์กับก้านวงศ์เดินมาที่รถบัส พอเห็นหน้าลูกเขยก็สั่งเสียงเข้มให้โทร.หากิ่งคำด้วยแล้วก้าวขึ้นรถไปกับนภางค์ ก้านวงศ์จะก้าวตามแต่ทำเสื้อคลุมตกพื้น เดือนสิบก้มเก็บให้ เมื่อได้เห็นหน้าเธอชัดๆเขาถูกใจมากตามประสาคนเจ้าชู้

“ขอบคุณมากครับ เอ่อ...ผมยังไม่รู้จักชื่อคุณเลยนะครับ”

ชีวาตม์แนะนำให้ทั้งสามคนรู้จักกันและยังแนะนำอีกว่าเดือนสิบกับยุพราทำบริษัททัวร์ก็เลยมาดูเส้นทางใหม่กับเรา ก้านวงศ์ยินดีที่ได้รู้จักทั้งคู่ก่อนจะทำตาหวานใส่เดือนสิบซึ่งต้องหลบสายตาด้วยความประหม่า จังหวะนั้นเที่ยงวันตามมาสมทบ เดือนสิบหันมองแล้วหลบตาอีกครั้ง

“มาพอดี กำลังจะไปตามเลย เขาขึ้นรถกันหมดแล้ว ไม่ทราบว่ารู้จักกันหรือยังนี่...” ชีวาตม์พูดได้แค่นั้น เที่ยงวันเดินขึ้นรถบัสไปเฉยเลยโดยไม่วายหันมองเดือนสิบ

แว่บหนึ่ง สายตาของเขามีพลังบางอย่างที่ทำให้เธอใจเต้นไม่เป็นส่ำ ก้านวงศ์มองเที่ยงวันอย่างไม่ค่อยจะพอใจนัก

นภางค์เห็นเที่ยงวันขึ้นมาบนรถบัสสะกิดให้รื่นเริงดูแล้วพากันซุบซิบนินทา เขาถอนใจเหนื่อยใจเดินเลยเข้าไปนั่งที่นั่งด้านหลังสุด สวาทวิมลสงสารลูกจับใจได้แต่แตะแขนเขาอยู่เป็นกำลังใจให้ ส่วนเดือนสิบนั่งลงที่ที่นั่งตัวเองแล้วโทร.หาน้องชายอีกครั้งแต่ไม่ติด ยิ่งทำให้เธอเป็นกังวล ก้านวงศ์ถือโอกาสเดินมานั่งข้างๆ

ขณะที่ก้านวงศ์ตามมาขายขนมจีบเดือนสิบ

ยุพรายืนต่อปากต่อคำกับชีวาตม์อยู่ที่ข้างบันไดขึ้นรถบัสเนื่องจากความเห็นไม่ตรงกันเล็กน้อย วาวาตูเห็นชีวาตม์เถียงกับเธอไปขำไปก็หยิบกล้องขึ้นมาเก็บภาพนี้ไว้

ยุพราหันไปเห็นเขาถ่ายรูปตัวเองก็โวยวายไม่ให้ถ่าย แล้วแยกเขี้ยวให้ชีวาตม์ก่อนจะเดินสะบัดขึ้นรถ เธอยิ่งหัวเสียมากขึ้นเมื่อเจอก้านวงศ์นั่งที่นั่งของเธอ ชักสีหน้าใส่จนเขาต้องลุกหนีทั้งที่อยากจะนั่งต่อ

ooooooo

ดวลนัดมาเจอกับเอนซึ่งเป็นนายแบบดาวรุ่ง หวังจะได้คนปลอบใจที่ทะเลาะกับพ่อ แต่เพื่อนกลับชวนให้เสพยา เขาปฏิเสธไม่ยอมแตะต้องเพราะรับปากที่บ้านไว้แล้วว่าจะเลิก

“อีกอย่างกูไม่อยากเอาเปรียบมึงของมันแพง มึงทำงานหาเงินมามึงเก็บไว้ใช้เองเถอะ”

“เอาไปเถอะ เงินทองของนอกกายกูหาไม่ยากหรอก” เอนพูดจบลุกไปเข้าห้องน้ำ ดวลหยิบห่อยาขึ้นมามอง สับสนไม่รู้จะทำอย่างไรกับมันดี สุดท้ายเขาผลักมันออกห่าง เลือกที่จะทำตามสัญญาที่ให้ไว้กับแม่...

ขณะที่ดวลซึ่งอยู่ที่เมืองไทยพยายามจะเลิกยาให้ได้ เดือนสิบซึ่งอยู่ที่แอฟริกาใต้ติดต่อน้องไม่ได้ก็เลย โทร.ถามแม่แต่ก็ไม่ได้เรื่องอะไร ตัดสินใจจะโทร.ไปขอให้ลำธารแฟนหนุ่มช่วย โชคไม่ดีที่ยี่สุ่นแม่ของลำธารเจ้ากี้เจ้าการจะจับคู่ให้เขากับมิถุนาหรือนีน่าลูกสาวของเชิญจิตจึงนัดทั้งคู่มากินข้าวกลางวันกัน