ข้ามสีทันดร

รื่นเริงยังคงเม้าท์เรื่องสวาทวิมลกับลูกชายให้นภางค์กับก้านวงศ์ฟังอย่างสนุกปาก คนถูกนินทาทนไม่ไหวต้องเข้ามาปรามให้รู้สึกตัวก่อนจะผละจากไปเพราะไม่อยากจะมีเรื่องให้ฉาวกันไปใหญ่ แต่แทนที่จะหยุด รื่นเริงยิ่งเม้าท์หนักข้อขึ้น ด้านชีวาตม์เห็นสวาท-วิมลเดินหัวเสียมาที่รถบัสก็พอจะเดาออกว่าต้องเป็นฝีมือแม่ยายของเขา พยายามพูดเป็นกำลังใจให้ เธอถึงกับถอนใจเฮือก

“เมียเราเขาไปไหนฮึตาวาตม์ ทำไมไม่มาด้วยกัน ปล่อยให้แม่ตัวเองมาเที่ยวโดยที่ไม่มีคนคอยมาคุมแบบนี้ เดี๋ยวก็ได้วิ่งไล่งับไล่กัดชาวบ้านเขาไปทั่วหรอก”

ชีวาตม์ได้แต่ยิ้มแหยๆไม่รู้จะทำอย่างไรกับแม่ยายตัวเองเหมือนกัน จังหวะนั้นเดือนสิบกับยุพราตามเข้ามา สวาทวิมลจึงเดินเลี่ยงขึ้นรถบัส แต่เกิดเดินเซเดือนสิบเข้าไปช่วยพยุงไว้ทัน ถามว่าเป็นอะไรหรือเปล่า ท่านรู้สึกถูกชะตากับเธอขึ้นมาทันที ขอบใจสำหรับความเอื้อเฟื้อ ชีวาตม์หันมาถามเดือนสิบว่าทริปนี้เป็นอย่างไรบ้าง แอฟริกาใต้น่าสนใจพอจะจัดกรุ๊ปทัวร์ให้ลูกค้าได้ไหม

“ดีมากเลยค่ะ เดือนจะเอาไปนำเสนอลูกค้า เดือนว่าลูกค้าต้องสนใจมากแน่ๆ”...

ระหว่างที่ชีวาตม์กำลังทำหน้าที่ไกด์อยู่ที่แอฟริกาใต้ กิ่งคำผู้เป็นภรรยาเพิ่งทำศัลยกรรมจมูกใหม่เสร็จมีผ้าพันแผลแปะเอาไว้ สราที่อยู่รอรับกลับบ้านแกล้งจำ เธอไม่ได้ ก่อนจะต่อว่าของเดิมก็สวยอยู่แล้วไม่รู้จะทำ อะไรกันนักหนา ผัวกลับมาจะจำหน้าไม่ได้ ระวังเขาจะ ไปมีคนอื่นแล้วอ้างว่าจำคนผิดเพราะนึกว่าเป็นกิ่งคำ

“หยุดพูดซะทีได้ไหม” กิ่งคำเริ่มจิตตกหยิบมือถือขึ้นมาโทร.หาชีวาตม์ซึ่งกำลังคุยเรื่องงานอยู่กับเดือนสิบที่ข้างรถบัส เขาเห็นไม่เหมาะจะรับสายไว้หลังเลิกงานค่อยโทร.หาน่าจะเหมาะกว่าก็เลยปล่อยให้สายเรียกเข้าดังอยู่อย่างนั้น เดือนสิบเห็นเขาอึกอักก็เลยบอกให้รับสายก่อนก็ได้

“ไม่เป็นไรครับ ภรรยาผมเองเดี๋ยวค่อยโทร.กลับค่ำๆก็ได้”

“คุยกับสาว เลยรับสายเมียไม่ได้” ยุพราไม่วายแขวะ เดือนสิบต้องหันมาทำตาดุใส่เธอถึงเงียบเสียงได้...

ฝ่ายกิ่งคำเริ่มหงุดหงิดที่ชีวาตม์ไม่ยอมรับสายแถมสรายังแหย่ไม่เลิกยิ่งทำให้หัวเสียมากขึ้น...

เมื่อโทร.หาสามีไม่ได้ กิ่งคำก็เลยวิดีโอคอลหาแม่ กลับทำให้เธอต้องคิดมากเข้าไปกันใหญ่ ท่านหาว่าที่ชีวาตม์ไม่รับสายเพราะมัวแต่จีบหญิงอยู่ แล้วหันมือถือไปทางที่เขายืนคุยอยู่กับเดือนสิบและยุพรา

“มัวแต่เอาเวลาไปทำบ้าทำบอไม่มาเฝ้าผัว ระวังเถอะ รู้ตัวอีกทีนายวาตม์มันคงแอบไปมีเมียน้อยแล้ว”