ตอนที่ 16
คิมหันต์มาราวพายุ ถีบประตูอย่างแรงแล้วพรวดพราดมาในห้องพักของหินโดยมีเที่ยงกับสมุนตามติด เขากระชากหินมาต่อยเปรี้ยงโดยไม่พูดพร่ำทำเพลง
“อะไรอีกวะไอ้คิม”
“ฉันสิต้องถามแกไอ้หิน แกจะจองล้างจองผลาญฉันไปถึงไหน แกรู้ว่าน้องลินคือดวงใจของฉัน แกเลยวางแผนทำกับน้องลินแบบนี้ใช่มั้ย แกกระทืบหัวใจฉันมาตั้งแต่เด็กยังไม่พออีกเหรอ แกอยากกระทืบหัวใจฉันไปตลอดชีวิตใช่มั้ย วันนี้ฉันจะไม่ปล่อยให้แกกระทืบหัวใจฉันอีกต่อไปแล้ว”
คิมหันต์ชักปืนจะยิงหิน ทันใดนลินวิ่งพรวดเข้ามาพร้อมติ๊ยา ร้องห้ามเสียงหลงและเอาตัวขวางหินไว้
“พี่คิมอย่าทำอะไรพี่หินนะคะ”
หินงุนงง มองติ๊ยาและนลินแล้วถามว่า “นี่มันอะไรกัน”
“ลินขอโทษพี่หิน...ลินขอโทษ”
“น้องลินจะไปขอโทษมันทำไม หลบไปน้องลิน พี่จะฆ่ามัน คนอย่างไอ้หินไม่สมควรจะเป็นพ่อเด็กในท้องของน้องลิน”
“ว่าไงนะ เด็กในท้อง?” หินอุทานด้วยความตกใจ นลินร้องไห้โฮ พูดแต่คำว่าขอโทษซ้ำไปซ้ำมาจนหินเดารูปการณ์ได้ มองติ๊ยาแล้วโพล่งออกมา
“ไม่ใช่...ไม่จริง”
คิมหันต์สุดทนเอาปืนตบหน้าหินแล้วด่าซ้ำ “ไอ้ชั่ว กล้าทำไม่กล้ารับ”
ติ๊ยาผิดหวังกับหินจนน้ำตาคลอ เดินออกไปร้องไห้นอกห้อง ส่วนหินถูกสมุนคิมหันต์จับคุกเข่า เที่ยงล็อกตัวนลินไว้
“ไงล่ะไอ้หิน ยอมรับแล้วใช่ไหมว่าเป็นพ่อของเด็กในท้องน้องลิน”
หินไม่ตอบแต่เหลือบมองนลินที่เอาแต่ร้องไห้ไม่หยุด...การไม่ตอบเท่ากับเป็นการยอมรับ ทำให้คิมหันต์โกรธจัดจะยิงหิน แต่นลินสะบัดหลุดจากเที่ยงพุ่งไปขวาง
“พี่คิม...ลินขอร้องอย่าทำอะไรพี่หินเลย ถ้าจะลงโทษ ถ้าจะฆ่าก็ฆ่าลินดีกว่า ลินรักพี่หินเอง พี่หินไม่ได้บังคับลิน ลินเป็นฝ่ายผิดเอง ถ้าพี่คิมไม่ฆ่าลินวันนี้ลินก็ต้องฆ่าตัวตายตามพี่หินไปอยู่ดี เพราะลินคงจะทนมีชีวิตอยู่ต่อไปไม่ได้อีกแล้ว”
“นี่ลินรักไอ้หินถึงขนาดนี้เชียวเหรอ”
“ได้โปรดเถอะพี่คิม ถ้าจะฆ่าพี่หินก็ขอให้ฆ่าลินด้วย”
“เลว!! พวกแกนี่มันเลวกันทุกคน เห็นแก่ตัว ไม่มีใครรักฉันเลยซักคน แม้แต่น้องสาวของฉัน ดี!! ถ้างั้นก็อย่ามาด่วนตายเลย มันง่ายเกินไป เรื่องอะไรฉันจะปล่อยพวกแกลงนรกไปด้วยกันสามคนพ่อแม่ลูก ในเมื่อฉันยังอยู่ แกก็ต้องอยู่กับฉัน อยู่ในกำมือฉัน อยู่ใต้อุ้งตีนฉัน ให้ฉันบีบ ให้ฉันกระทืบให้สะใจมันถึงจะถูก ...ไอ้หิน แกต้องแต่งงานกับน้องลิน”
“พี่คิม...”
“ไม่ชอบเหรอ ก็รักมันมากไม่ใช่เหรอ รักมันพี่ก็จะจัดงานแต่งงานให้ไงล่ะ”
“แต่...แต่พี่หินยังไม่ได้หย่ากับพี่รตี”










