ไฟหิมะ
ตอนที่ 16
“ผมก็ไม่ยอมอยู่เฉยๆ นั่งดูคุณกับครอบครัวดิ่งลงเหวไปต่อหน้าต่อตาเหมือนกัน เอาหลักฐานนั่นมาให้ผม ผมจะสู้เพื่อคุณเอง คุณต้องเชื่อใจผมนะติ๊ยา” หินพูดจากใจ ติ๊ยาสัมผัสได้จึงเงียบไป...
ในวันเดียวกัน เผือกเสร็จงานก็รีบร้อนจะกลับออกจากหน่วยพิฆาตไพรี แต่สารวัตรเดินมาดักหน้าจนเขาผงะ รีบทำความเคารพ
“จะรีบไปไหนผู้กองเผือก”
“ไปธุระครับ ประชุมเสร็จแล้วครับ”
“หมู่นี้เจอผู้กอง...เจอหินบ้างรึเปล่า”
“เจอบ้างครับ สารวัตรมีอะไรกับหินเหรอครับ”
“ไม่มี...แค่ถาม” สารวัตรพูดแค่นั้นก็ผละไป เผือกนิ่วหน้างงๆ มองตามด้วยความประหลาดใจ
ooooooo
สุนีย์เพิ่งรู้จากน้ำว่าคิมหันต์จะจัดการทุกอย่างให้หมดโดยที่เธอกับลูกไม่ต้องออกจากบ้านหลังนี้ไปไหน แม้แต่เรื่องหมอก็จะให้มาดูอาการเธอถึงบ้าน
“ตายจริง จะต้องรบกวนคุณคิมอะไรขนาดนี้ แม่ไปเองก็ได้ เราก็นั่งแท็กซี่ไปกันเองสองคน...ไม่นึกเลยว่าโตขึ้นมาคุณคิมจะเมตตาเราเหมือนกับคุณพ่อเขาไม่มีผิด”
น้ำพูดไม่ออกบอกไม่ถูก ต้องปล่อยเลยตามเลยให้แม่ชื่นชมคิมหันต์จอมโหด แต่พอวันนี้เผือกติดต่อมาว่าอยู่หน้าบ้าน น้ำดึงดันจะออกไปพบเขาแต่โดนลูกน้องคิมหันต์ขวางกั้นอีก คราวนี้น้ำไม่ยอมเหมือนวันก่อน ผลักไสด่าทอจนได้โผล่หน้ามาคุยกับเผือกตรงรั้วบ้าน
“น้ำ...นี่มันเกินไปแล้วนะ พี่ไม่เข้าใจว่าไอ้หินมันทนอยู่เฉยไม่ทำอะไรได้ยังไง”
“ก็นี่ไง เขามันคนเห็นแก่ตัวไงพี่เผือก”
“ใจเย็นนะน้ำ อย่าเพิ่งเข้าใจไอ้หินผิด มันรักแม่รักน้ำยิ่งกว่าอะไร”
“เหรอ แล้วทำให้พวกเราตกอยู่ในสภาพนี้น่ะเหรอ”
“อ้าวเฮ้ย! ไปได้แล้ว เกะกะขวางทางหน้าบ้าน” ลูกน้องคิมหันต์ตวาดไล่
“หุบปาก! เดี๋ยวพ่อเล่นข้อหากักขังหน่วงเหนี่ยวทำให้หมดอิสรภาพซะเลยนี่”
“ฮาว่ะ นี่มันคงไม่รู้ว่านายเราแบ็กแข็งปึ้ก อย่าซ่า เดี๋ยวจะโดนสั่งย้าย”
“พี่เผือกอย่าไปยุ่งกับพวกมันเลย ว่าแต่มีธุระอะไรกับน้ำเหรอ”
“พี่ซื้อของโปรดของน้ำมาฝาก” เผือกส่งกล่องไอศกรีมที่เหลวเละมาให้ น้ำซึ้งใจรับมาตักกินอย่างไม่เกี่ยงงอน
ooooooo
ประเสริฐอึดอัดลำบากใจที่บริษัทของตนต้องส่ง “สินค้า” ให้คิมหันต์ไม่รู้จักจบสิ้น วันนี้จึงตัดสินใจพูดตรงๆว่าตนส่งสินค้าให้เขาเกินกว่ามูลค่าหนี้ที่ติดค้างแล้ว
“แล้วไง คุณพูดแบบนี้หมายความว่ายังไงครับ” คิมหันต์ทำไขสือ
“ก็ผมคิดว่ามันน่าจะพอแล้ว”
“มันไม่เห็นแก่ตัวหน่อยเหรอครับ อย่าลืมว่าคุณเป็นหนี้ผมในจำนวนเงิน 500 ล้านก็จริง แต่นั่นมันเงินต้นยังไม่รวมดอกเบี้ย แต่ไอ้ที่ประเมินค่าไม่ได้มันน่าจะเป็นเรื่องที่คุณรอดคุกหรือรอดประหารชีวิตจากคดีค้ายาเสพติดมากกว่า ชาตินี้ยันชาติหน้าก็ไม่รู้ว่าคุณจะใช้หนี้ผมหมดรึเปล่านะคุณประเสริฐ”
