ไฟหิมะ
ตอนที่ 16
สารวัตรยิ้มพอใจในผลงานของลูกทีมและกล่าวชื่นชมว่าพวกเขายอดเยี่ยมมาก และตอนนี้ผู้กองหินก็พ้นมลทิน พ้นทุกข้อกล่าวหาแล้ว ทุกคนเฮฮาดีใจมาก แต่เผือกอยากรู้ว่าทำไมสารวัตรต้องปิดพวกเราด้วยว่าส่งหินเข้าไปเป็นสายในแก๊งค้ายาของคิมหันต์กับภาสกร
“ผมไม่ได้ส่ง แต่ผมขอร้องผู้กองหินต่างหากล่ะ พูดให้ถูกสิครับคุณผู้กองเผือก”
“นั่นล่ะครับ ทำไมต้องปิดกันด้วย”
“ก็ปฏิบัติการลับสุดยอด ขืนบอกพวกคุณแล้วมันจะเรียกว่าลับสุดยอดได้ยังไงเล่า จริงมั้ย”
“แต่เอาจริงเลยนะ ตอนแรกผมแอบสงสัยสารวัตร สารวัตรมีพิรุธมาก ไม่สมกับอยู่หน่วยพิฆาตไพรีเลยนะครับ”
“แอ็กติ้งไม่เนียนต้องไปเรียนมาใหม่นะครับสารวัตร” คชาแซว
“เพื่อนเล่นเหรอ” สารวัตรลุกขึ้นทำทีจะเล่นงานลูกน้อง คชากับพวกเผือกรีบวิ่งหนีแล้วไปเจอติ๊ยาเดินเข้ามา
เผือกปลอบติ๊ยาให้เข้มแข็งไว้ เรื่องพ่อของเธอเบื้องต้นเราจะกันไว้เป็นพยานก่อน
“ค่ะ แล้วคุณหินอยู่ที่ไหน คุณหินเป็นยังไงบ้างคะ”
ทุกคนมองหน้ากันแล้วถอนใจ ไม่รู้จะตอบยังไงดี
ooooooo
นลินดูแลคิมหันต์อย่างใกล้ชิดเพราะหลังจากเหตุการณ์วันนั้นเขากลายเป็นคนพิการต้องนั่งรถเข็น ร่างกายไม่รับรู้อะไรทั้งนั้น ใบหน้ามีบาดแผลฉกรรจ์น่าเกลียดน่ากลัว
วันนี้จักรมาปรากฏตัวที่สถานพักฟื้นของคิมหันต์ นลินแปลกใจว่าเขารู้ได้อย่างไรว่าเธอกับพี่ชายอยู่ที่นี่
“ผมมักจะรู้เรื่องอะไรที่คนอื่นไม่รู้เสมอ โดยเฉพาะเรื่องของคุณลิน”
นลินยิ้มบางๆ พยักหน้าเห็นด้วย แต่เมื่อจักรถามว่าคิมหันต์เป็นอย่างไรบ้าง นลินหน้าสลดลงเอ่ยเสียงแผ่วว่า
“พี่คิมทำให้ลินยิ่งเชื่อสุดหัวใจว่าเวรกรรมมีจริง”
นลินหยิบกิ๊บติดผมรูปดอกไม้ที่จักรเคยให้ส่งคืน แต่จักรรีบปฏิเสธ
“อย่าเพิ่งรีบคืนสิครับ ผมขอฝากไว้กับคุณลิน ช่วยเก็บมันไว้ได้ไหมครับ”
“อย่าเสียเวลากับลินเลยค่ะ คนดีๆอย่างคุณจักรจะต้องได้พบผู้หญิงดีๆที่คู่ควรกัน ลินไม่สามารถทิ้งพี่คิมไปได้ ชีวิตนี้ลินขอมอบให้พี่คิมคนเดียว ขอบคุณสำหรับทุกอย่างนะคะคุณจักร”
จักรพูดไม่ออกและจำใจเดินจากไปอย่างแสนเศร้า นลินหันกลับมาหาพี่ชาย พร่ำบอกว่าเธอรักเขาและจะดูแลเขาตลอดไป...
