ตอนที่ 16
“แหม...ก็ต้องหัดระวังหน่อยนะคะ อย่าซุ่มซ่ามบ่อยนัก จะได้ไม่เจ็บตัวหนักไปกว่านี้” อุไรยังไม่หยุดปากดี แต่น้ำพยายามสะกดกลั้นอารมณ์ไว้
คิมหันต์ไม่ว่าอะไรใครทั้งนั้น แต่ชวนทุกคนกินข้าว นลินไม่ทันตักข้าวต้ม แค่เอาช้อนคนก็รู้สึกคลื่นไส้พะอืดพะอม
“น้องลินเป็นอะไรคะ” ติ๊ยาถามด้วยความเป็นห่วง
“เหม็นคาวจังค่ะ”
เท่านั้นเองคิมหันต์โวยอุไรเสียงแข็ง “อุไร ทำข้าวต้มยังไงให้เหม็นคาวแบบนี้”
“เหม็นคาว? ไม่นะคะ” อุไรยกหม้อข้าวต้มขึ้นดมแล้วยืนยันคำเดิมว่าไม่เหม็น
“เหม็นค่ะ เหม็นมาก” พูดแล้วนลินทำท่าจะอาเจียน เลยต้องลุกพรวดออกจากโต๊ะอาหาร ทุกคนมองตามอย่างงุนงง ยกเว้นอุไรที่เผลอหลุดปากว่า
“คุณหนูลินเป็นอะไรไปคะเนี่ย ทำท่าอย่างกับคนท้อง”
“ว่าไงนะ” คิมหันต์ถามเสียงดัง
“ว้าย...เปล่าค่ะเปล่า อุไรไม่ได้ว่าอะไรนะคะ”
คิมหันต์นึกถึงช่วงหนึ่งที่นลินหายไป เขาเริ่มคล้อยตามคำพูดของอุไรจึงไปนำแผ่นทดสอบการตั้งครรภ์มาให้นลิน
“ไม่นะคะ นี่มันเกินไปแล้วนะคะพี่คิม ลินไม่ทำ”
“น้องลินต้องทำ”
“นี่พี่คิมจะไม่ไว้หน้าลินมั่งเลยเหรอคะ ทำไมจะต้องประจานแบบนี้ด้วย”
“ถ้าน้องลินไม่ท้องก็ไม่เห็นต้องกลัวอะไร หรือจะรอให้ท้องมันโตขึ้นมาประจานตัวเอง ชอบแบบนั้นใช่มั้ย”
นลินอึ้ง คิมหันต์สั่งอุไรพานลินไปห้องน้ำ อุไรไม่กล้าขัดคำสั่งรีบต้อนนลินไปจนได้ สุนีย์ตามองไม่เห็นแต่ได้ยินทุกอย่าง เตือนคิมหันต์ว่า
“ใจเย็นๆเถอะนะคะ พี่น้องกันมีอะไรก็ค่อยๆคุยกัน สงสารคุณลินนะคะ”
“น้านีย์ก็เตรียมสงสารไอ้หินของน้าไว้ด้วยเถอะ”
“หมายความว่ายังไง”
“เดี๋ยวก็รู้” คิมหันต์พูดเป็นปริศนา...แล้วผลการทดสอบก็ปรากฏว่านลินท้องจริงๆ ทุกคนงงมาก คิมหันต์คาดคั้นน้องสาวให้บอกมาว่าใครเป็นพ่อเด็ก แต่นลินปกปิดไม่ยอมเปิดปาก ทำให้เขาเดือดดาลกระชากเธออย่างไม่ปรานี
“ถ้าน้องลินไม่บอก พี่จะทุบมันให้ตาย”
“อย่า...อย่าค่ะพี่คิม ลินขอร้อง”
“งั้นน้องลินบอกพี่มาเดี๋ยวนี้ ใครเป็นพ่อของเด็กในท้องน้องลิน ใคร?”
นลินกลัวตัวสั่น ตัดสินใจพูดชื่อหินออกมา คราวนี้ทุกคนช็อกกันหมด
“ไอ้หินมึงตาย!” ว่าแล้วคิมหันต์พุ่งออกไปทันทีโดยไม่ฟังเสียงกรีดร้องของนลินที่ห้ามไม่ให้เขาทำอะไรหิน
“พี่ติ๊ยาช่วยด้วย ช่วยห้ามพี่คิมด้วยสิคะ พี่ติ๊ยาช่วยพาลินไปที เราต้องไปช่วยกันห้ามพี่คิมนะคะ”
ติ๊ยายืนอึ้งเพราะตั้งตัวไม่ทัน
ooooooo










