ไฟหิมะ
ตอนที่ 16
ติ๊ยากลัวแต่พยายามเก็บความรู้สึก ยัดทัมบ์ไดรฟ์กลับเข้าไปในกระเป๋าอย่างเบามือที่สุด พอดีกับที่ท่านรองฯลุกมายืนข้างๆ
“นี่หนูเป็นอะไรไป ไม่สบายหรือเปล่า”
“เปล่าค่ะ ดิฉันแค่คิดว่ามันอาจจะเป็นเรื่องเล็กเกินไปที่จะนำเรื่องนี้มารบกวนท่านน่ะค่ะ”
“เรื่องอะไรก็ว่ามาก่อนสิ”
“คือดิฉันมีเบาะแสเกี่ยวกับขบวนการค้าเนื้อสุนัขเนื้อแมวน่ะค่ะ ดิฉันว่าควรไปแจ้งมูลนิธิคุ้มครองสัตว์อะไรพวกนั้นดีกว่า ใช่ไหมคะท่าน”
“ก็ไม่เป็นไรนะ ฝากเรื่องไว้แล้วผมจะดูให้”
“คิดๆแล้วเกรงใจมากค่ะ ต้องกราบขอประทานโทษที่รบกวน ดิฉันขอตัวดีกว่าค่ะ ไม่อยากรบกวนเวลาอันมีค่าของท่าน สวัสดีค่ะ”
ท่านรองฯรับไหว้และมองตามเธอไปอย่างไม่ไว้ใจ ...ฝ่ายจักรพอรู้ว่าติ๊ยาไปพบเจออะไรมาก็โวยวายเพื่อนรักว่าเพี้ยนจนสติแตกแล้วหรือ นึกว่าตัวเองเป็นนางเอกหนังสายลับหรือยังไง
“ไอ้จักร แกไม่ต้องเสียงดังได้มั้ย แค่นี้ฉันก็หัวใจจะหยุดเต้นอยู่แล้ว”
“นี่แกรู้ตัวไหมว่าแกกำลังทำอะไรอยู่”
“รู้สิ ฉันรู้ตัวดีว่าฉันกำลังทำอะไรอยู่ แต่ที่ไม่รู้ก็คือฉันไม่รู้จริงๆว่าจากนี้ไปฉันจะเชื่อใจใครได้อีก”
เวลาเดียวกันนั้น ท่านรองฯร้อนใจรีบส่งข่าวไปยังคิมหันต์ แต่เจ้าตัวกลับไม่เชื่อว่าติ๊ยาจะแจ้งเบาะแสเกี่ยวกับขบวนการค้ายาของเรา
“ของคุณ...พูดดีๆ ผมแค่เปิดทางให้”
“ครับ...ของผม เพราะถ้าเกิดอะไรขึ้นมา พ่อของเธอก็ต้องโดนด้วยเต็มๆ”
“ถึงยังไงมันก็ดูไม่ชอบมาพากล ผู้หญิงคนนี้ไม่ธรรมดานะคุณคิม”
“ของดีมันก็ต้องมีคมบ้างครับท่าน”
“ก็ให้ระวัง...ของดีมีคมที่ว่ามันจะแทงเราเหวอะหวะเข้าล่ะ”
“ไม่ต้องห่วงครับท่าน ถ้าใครมันคิดแทงผมข้างหลัง ผมเชือดคอมันทิ้งก่อนแน่” คิมหันต์ทิ้งท้ายแล้ววางสาย
ooooooo
งานแต่งงานระหว่างนลินกับหินจัดขึ้นอย่างเร่งด่วนตามความต้องการของคิมหันต์ ซึ่งติ๊ยารับหน้าที่สำคัญไม่ต่างจากแม่งานและมีลูกทีมคือบรรดาพนักงานในบริษัทของจักร หนึ่งในนี้คือจินนี่เลขาจอมจุ้นจ้านของจักรนั่นเอง
แล้วจินนี่ก็จุ้นจ้านจนได้ หลังจากสงสัยตั้งแต่วันแรกที่รู้ว่าบ่าวสาวคือหินกับนลิน ในงานวันนี้เธอออกตัวกับติ๊ยาว่า
“บอสติ๊คะ อย่าว่าจินนี่สาระแนเลยนะคะ คือจินนี่งงจริงๆว่ามันเกิดอะไรขึ้น ทำไมคุณหินกับคุณนลินถึงได้แต่งงานกัน แล้วทำไมถึงได้แต่งเงียบๆเล็กๆแค่นี้ แล้วทำไม...”
“แล้วทำไมจินนี่ถึงไม่รีบทำงานให้เรียบร้อย ใกล้จะถึงเวลาแล้วนะ”
จินนี่หน้าเจื่อน นอกจากจะไม่ได้คำตอบแล้วยังโดนตำหนิอีก จังหวะนี้พนักงานอีกคนวิ่งมาบอกว่าเจ้าบ่าวเจ้าสาวมาถึงแล้ว ทุกคนจึงกรูไปด้านหน้า ทิ้งติ๊ยายืนหน้าเศร้าอยู่คนเดียว
