เจ้าสาวจำยอม
ตอนที่ 12
“บอกลูกน้องคุณหยุดเดี๋ยวนี้นะ แล้วออกไปจากบ้านผม ไม่อย่างงั้นผมจะโทร.แจ้งตำรวจว่าคุณบุกรุกบ้านผม”
“เว่อร์น่าพ่อ แค่นี้ต้องทำให้เรื่องถึงตำรวจ” บอลบ่น
นครินทร์จ้องเมธัสนิ่งแต่แววตาเต็มไปด้วยความโกรธ เมธัสรู้สึกว่าถูกท้าทายโทรศัพท์ไป 191 ทันที
บอลเลิ่กลั่กกลัวจะกลายเป็นเรื่องใหญ่ เห็นเมษารินออกมากับเขตแดนก็รีบร้องบอกให้ห้ามพ่อที่กำลังโทร.แจ้งตำรวจมาจับแขกของเธอ ศรุตกับปิ่นมณีเดินตามมาด้วย ตกใจกับเหตุการณ์ตรงหน้าที่อาชากับวันชนะยังคงชกต่อยกัน
เมษารินไม่ทันทำอะไร นครินทร์สั่งวันชนะให้หยุดเพราะเห็นเมธัสกำลังจะคุยโทรศัพท์กับตำรวจ เมื่อวันชนะหยุดเมธัสจึงตัดสายทิ้ง นครินทร์เจ็บใจพูดประชดกับเมษารินว่าขอบคุณจริงๆสำหรับการต้อนรับอย่างอบอุ่นจากพ่อของเธอ...แล้วเดินจากไปพร้อมวันชนะ
เมษารินรู้สึกไม่ดีรีบเดินตาม ส่วนบอลเพิ่งเห็นศรุตกับปิ่นมณีและจำได้ว่าเคยเจอที่บ้านยายจึงพยายามเลี่ยงหลบทำท่าจะกลับอ้างว่าไม่มีใครต้อนรับ แต่เมธัสไม่ยอมเพราะต้องการคุยกับเขาให้รู้เรื่อง
เมษารินตามมาขอโทษนครินทร์ที่ตัวเองเป็นเจ้าบ้านและเจ้าของวันเกิดที่แย่มาก เขาอุตส่าห์มาอวยพรแต่เธอดูแลเขาไม่ดี ถ้าเธอสามารถชดเชยอะไรที่ทำให้เขารู้สึกดีขึ้นได้ก็ขอให้บอก
“คุณได้ชดเชยแน่คุณเม” นครินทร์พูดจบก็เดินต่อไป เมษารินเหนื่อยใจกับสารพัดเรื่องที่ประดังประเดเข้ามาไม่หยุดหย่อน
ศรุตกับปิ่นมณีหาจังหวะพูดคุยกับเขตแดนเรื่องบอลที่รู้ว่าอยู่ที่ไหนกับใคร ส่วนเมธัสกับบอลคุยอยู่อีกทาง บอลได้โอกาสขอเงินหนึ่งแสนถือเป็นการชดเชยที่พ่อทิ้งเขาเป็นสิบปี เมธัสไม่อยากให้แต่รับปากจะดูแลลูกตลอดชีวิต ทำให้บอลโกรธมากผลักคนที่เรียกว่าพ่อกระเด็นไปชนโต๊ะเจ็บตัว รุ้งรดารีบประคองเมธัสออกมา
เมษารินกลับมาเห็นพอดี โกรธบอลที่ทำร้ายพ่อก่อนจะตัดปัญหายอมไปเอาเงินหนึ่งแสนมาให้เพื่อที่เขาจะได้กลับไปเสียที แต่เพราะบอลยังพูดจาไม่ดีทำให้เธอโมโหโยนเงินนั้นปลิวว่อน
“อีเม!!” บอลคำรามแล้วทำท่าจะทำร้ายแต่เขตแดนขยับมาขวาง ขณะที่อาชาก็เดินขึงขังเข้ามาอีกคน บอลเลยไม่กล้าได้แต่บอกว่า “มึงก็หลีกสิวะกูจะเก็บเงิน”
เมษารินผละไป เขตแดนมองบอลที่นั่งลงเก็บเงินด้วยความสงสัย บุคลิกท่าทางของเขาไม่มีอะไรเหมือนเมธัสเลยสักนิด ไม่น่าจะเป็นลูกชายเขาได้เลย
ooooooo
