เจ้าสาวจำยอม
ตอนที่ 12
“ก็ฉันอยากให้คุณจีบฉันตลอดไป นายเขตแดนคนเดิมจะได้ไม่ต้องกลับมาอีก”
“นี่คุณอยากให้เรื่องระหว่างเราในคืนแรกที่เราพบกันมันหายไปจากโลกนี้ใช่ไหม ไม่มีวันเสียล่ะที่ผมจะลืมวันนั้น ครั้งแรกที่ผมได้เห็นหน้าคุณในชุดเจ้าสาวนั่งร้องไห้อยู่ที่ซุ้มเครื่องดื่มริมชายหาด...นับตั้งแต่วันนั้นใบหน้าสวยๆนี้ก็ไม่เคยหายไปจากหัวใจผมเลยนะ”
“จริงเหรอคะ”
“จริงที่สุดครับ” เขตแดนตอบพลางก้มหน้าลงมาจะจูบ แต่เมษารินใช้ปลายนิ้วดันปากเขาไว้
“เวลคัมคุณเขตแดน ความจำของคุณกลับมาแล้ว”
เขตแดนชะงัก แล้วอึกอักเอ้ออ้าพูดไม่ออก
“อึกอักอะไรคะ นึกว่าฉันไม่รู้เหรอว่าคุณแกล้งฉัน ทำเป็นความจำเสื่อม”
“แต่คุณก็สนุกใช่ไหมล่ะ ถึงอยากให้ผมจีบตลอดไป เกิดมาไม่เคยมีผู้ชายจีบล่ะสิ”
“ฉันไม่เปิดโอกาสให้ผู้ชายจีบต่างหากล่ะ” เมษารินค้อนแล้วหันหลังให้ หันมาอีกทีไม่เห็นเขา “อ้าว หายไปไหนแล้ว คุณเขต...คุณเขต”
“ผมอยู่นี่” เขตแดนกลับมาพร้อมไวน์หนึ่งขวด กับแก้วสองใบ “มาดื่มฉลองวันเกิดกัน”
“ดื่มฉลองวันเกิด หรือว่าคุณจะมอมฉันกันแน่”
เขตแดนยิ้มกริ่ม บรรจงรินไวน์ใส่แก้วแล้วดื่มกันจนเมามาย โดยเฉพาะเมษารินที่ทำเก่งแต่คอพับคออ่อนจนเขาต้องอุ้มไปส่งห้องนอน แต่ไม่คิดฉวยโอกาส ห่มผ้าให้เธอแล้วกลับลงมาเพื่อกลับที่พักของตัวเอง
เมธัสยังไม่นอน เห็นลูกเขยจะกลับก็ทักถามว่าทำไมไม่ค้างที่นี่
“พรุ่งนี้ผมมีเรื่องสำคัญต้องไปทำแต่เช้าน่ะครับ ถ้าคุณเมถาม ยังไงฝากคุณพ่อบอกคุณเมด้วยครับ”
“ลูกน้องคุณกลับไปแล้วไม่ใช่เหรอ แล้วคุณจะกลับยังไง ขับรถพ่อไปไหม”
“เขาทิ้งรถไว้ให้ผมครับ ขอบคุณครับคุณพ่อที่เป็นห่วง”
“ผมอยากจะปฏิบัติต่อลูกเขย เหมือนกับที่พ่อตาเคยปฏิบัติต่อผม”
“คุณตาของคุณเมปฏิบัติต่อคุณพ่อยังไงเหรอครับ”
“คุณพ่อท่านดีกับผมมาก ท่านเชื่อมั่นในความรักของผมที่มีต่อลูกสาวท่าน เชื่อมั่นในความสามารถของผมว่าจะสามารถดูแลกิจการห้างเดอะเฮฟเว่นแทนท่านได้ ผมไม่ลังเลเลยเมื่อท่านเรียกผมไปพบ แล้วขอให้
ผมเปลี่ยนนามสกุลมาใช้นามสกุลชลัมพุของท่าน”
“ขอโทษนะครับ แล้วเรื่องภรรยาเก่าของคุณพ่อ คุณตาท่านไม่ติดใจสงสัยอะไรเหรอครับ”
“ผมเปิดอกเล่าชีวิตทุกอย่างของผมให้ท่านรับรู้ แล้วท่านก็เห็นด้วยสายตาของตัวเองว่าภรรยาเก่าของผมเป็นคนยังไง ผมไม่อยากเล่าเรื่องเขามากไป เอาเป็นว่าถ้าเราไม่มีความลับต่อกัน เราก็คือคนในครอบครัวเดียวกัน”
เมื่อได้ยินคำพูดของเมธัส เขตแดนนิ่งคิดไปถึงเรื่องบอลที่ได้รับรู้มาจากศรุตและปิ่นมณี จึงตัดสินใจเล่าให้ฟังอย่างละเอียด
