เจ้าสาวจำยอม
ตอนที่ 12
ค่ำคืนนั้นที่คอนโด เขตแดนอาบน้ำไม่ถนัดเพราะยังเจ็บแผลบริเวณไหล่ที่โดนยิง เมษารินสงสารจึงเข้ามาช่วยฟอกสบู่และถูหลัง แต่เขากลับคิดเตลิดเพริดแพร้วไปไกลว่าเธอยอมอาบน้ำกับเขาในอ่างเดียวกันคิดมโนไปเองคนเดียวอย่างมีความสุข...สุขจนเผลอยิ้มตาเยิ้มส่งเสียงรัญจวนใจออกมาจนเมษารินเอะใจ ใช้ผ้าขนหนูผืนเล็กที่เปียกน้ำฟาดหลัง
“โอ๊ย!” เขาส่งเสียงร้องพร้อมลืมตาโพลงมองเธอเงื้อง่าถือผ้าขนหนูในมือ “อะไรอ่ะคุณเม ฟาดผมทำไมครับ”
“คุณคิดอะไรอยู่ถึงทำเสียงอย่างงั้น”
“เอ่อ...ผมก็คิดว่าคุณลงมาอาบน้ำกับผมด้วยน่ะสิครับ”
“คุณไม่ได้ความจำเสื่อมหรอก แต่ฮอร์โมนหื่นของคุณกำลังขึ้นสมอง”
“ฮอร์โมนความรักต่างหากล่ะครับ”
เมษารินเขินหนักมาก กลบเกลื่อนด้วยการทำเป็นเสียงดังสั่งเขาให้อาบน้ำเองต่อเลย เธอถูหลังถูแขนให้สะอาดแล้ว
“แล้วข้างหน้าล่ะครับ” เมษารินเหวอแล้วทำท่าจะเอาเรื่อง เขตแดนรีบปฏิเสธ “เปล่านะครับ ผมหมายถึงตรงหน้าตรงซอกคอนี่”
“ก็ถูเองได้นี่ เอาไปเลย ถูเอง ทำเอง ฉันไปเอาเสื้อผ้าให้ รออยู่ข้างนอกนะ”
เขตแดนยิ้มกริ่มสนุกที่ได้แกล้ง พอออกมาแต่งตัวเมษารินก็ต้องช่วยเหลืออีกเพราะเขาเจ็บไหล่ข้างที่ผ่าตัด ขณะเธอติดกระดุมเสื้อให้ เขาส่งสายตามองเธอในระยะใกล้อย่างเสน่หา
“มองอะไร...ที่ฉันต้องปรนนิบัติดูแลคุณ เพราะคุณเสี่ยงชีวิตช่วยฉันเอาไว้จนตัวเองต้องบาดเจ็บเดี้ยงแบบนี้ ไม่ใช่เพราะคุณจีบฉันสำเร็จแล้ว เข้าใจนะ”
เขตแดนไม่พูดอะไร เมษารินช่วยใส่เสื้อให้เสร็จก็คว้ากระป๋องแป้งมาเทใส่ฝ่ามือแล้วอัดใส่หน้าเขาเต็มๆ บอกว่าอาบน้ำ แต่งตัว แล้วต้องทาแป้งจะได้ครบสูตร เขตแดนรู้ว่าตัวเองโดนแกล้งจึงเทแป้งทาให้เธอบ้าง คราวนี้เลยกลายเป็นสนุกสนานแย่งกันทาจนหน้าขาววอกด้วยกันทั้งคู่
ooooooo
ถัดมาไม่กี่วันเป็นวันเกิดเมษาริน เขตแดนกับศรุตและปิ่นมณีร่วมมือกันทำเซอรไพรส์ให้เธอ โดยมีรุ้งรดากับอาชายินดีช่วยงานทุกอย่าง และต้องเก็บเรื่องนี้เป็นความลับห้ามให้เมษารินล่วงรู้
เอกพงศ์กับแพนแพนถูกเชิญมางานแต่ต้องไม่บอกลูกแก้ว เพราะเพิ่งมีคดีข่มขู่ทำร้ายเมษารินมาหมาดๆ แต่แล้วลูกแก้วก็แอบได้ยินแพนแพนคุยโทรศัพท์กับเอกพงศ์นัดให้มารับไปงาน จึงคาดคั้นแพนแพนจนได้คำตอบว่าไปงานวันเกิดเมษาริน
