ชาติ ลำชี
ตอนที่ 9
“ตอนนี้ฉันกำลังให้เด็กๆที่ห้องแล็บหาโครงสร้างสารเคมีในสมุนไพรของแก จะได้ผลิตได้เองในห้องทดลอง แต่การผลิตน่ะมันลงทุนสูง เราต้องมั่นใจก่อนว่ามันได้ผลจริง ในทางแล็บเราต้องมีการทดลองกับคนดูก่อน”
“อืม...ก็จริงนะ แล้วต้องให้ติดยาจริงๆด้วยรึเปล่าวะ”
“ไม่ต้องถึงขนาดนั้นหรอก แต่จะให้ดีคนคนนี้ต้องติดยาหรือเคยติดยาสูตรเดวิล ต้องเป็นคนที่มีร่างกายแข็งแรง ต้องเป็นคนที่มีจิตใจกล้าหาญ รูปหล่อ หุ่นดี มีบุญวาสนา เป็นวีรบุรุษ”
“ต้องขนาดนั้นเลยนะ”
“ใช่...ในประเทศนี้มีแต่แกคนเดียวที่มีคุณสมบัติครบถ้วน”
ชาตินิ่งไปอึดใจก่อนถีบเพื่อนคู่หูตกเก้าอี้ “ไอ้เห็บหมาเอ๊ย...ฉันเสี่ยงตายไปหายามาให้แก แกยังจะให้ฉันเสี่ยงไปเป็นหนูลองยาอีกเหรอ คิดได้ไงวะ เดี๋ยวกระทืบให้จมดินเลย!”
สองหนุ่มเพื่อนคู่หูคงถกเถียงกันอีกนานหากเอกพงษ์จะไม่ปรากฏตัวพร้อมสาลินี ป๋องหน้าเจื่อนยังไม่พร้อมให้เอกพงษ์รู้เรื่องสถานะเจ้าหน้าที่พิเศษของหน่วยเฉพาะกิจจึงคว้าถุงกระดาษแถวนั้นคลุมหัว แกล้งทำท่าบ้าๆบอๆ จนกระทั่งสาลินีกับเอกพงษ์ผละไป
ชาติถอนใจหนักหน่วงและแทบทนเก็บความสงสัยในพฤติกรรมแปลกๆของเพื่อนคู่หูไม่ไหว
“ทำไม...แกรู้จักไอ้เวรเอกพงษ์นั่นตอนไหน”
“ก็หมอคนที่ฉันเล่าให้แกฟังไง ยอมขายเครื่องมือให้ในราคาขาดทุน แล้วก็ช่วยฉันวิจัยแบบไม่คิดเงิน”
“ไอ้...หมอคนนั้นน่ะเหรอ”
“เออ...คนที่แกบอกว่าชอบมากคนแบบนี้ถ้าเจอตัวจะขอจับมือน่ะ...จูบเท้าจ๊วบๆน่ะ”
“เกินไปละ ไม่ได้พูดว่าจะจูบเท้าโว้ย”
“นั่นแหละ แต่แกก็ชอบเขาใช่ไหมล่ะ”
ป๋องแกล้งถามเย้าๆ ชาติไม่ขำด้วยแถมไล่เพื่อนคู่หูกลับกรุงเทพฯอีกต่างหาก
“ทำไม...จะหนีเรื่องหนูทดลองยาต้านยาเสพติดเหรอ”
“เรื่องนั้นก็อีกเรื่อง แต่กลัวว่าถ้าหมอเอกพงษ์เจอแก เรื่องมันจะวุ่นวายไปกันใหญ่ เดี๋ยวรู้ความจริงกันหมด”
“รู้ความจริงก็รู้ไปสิ ไม่ดีเหรอ หมอสาลินีเขาจะได้รู้ว่าแกก็ไม่ธรรมดา”
ชื่อของสาลินีทำให้ชาติต้องถอนใจยาว “ไม่เกี่ยวกับหมอสา...รายนั้นถึงไม่บอกเขาก็พอเดาออก เขาเป็นคนฉลาด เพียงแต่ว่าไม่สอดรู้สอดเห็นก็ไม่เป็นไร ไอ้ที่ฉันกลัวคือพวกไตรพยัคฆ์”
“เออว่ะ...ถ้าไอ้ไตรพยัคฆ์รู้เรื่อง ทุกอย่างก็พังหมด”
“ถึงบอกไงให้รีบๆไป พวกไตรพยัคฆ์หูตามันเยอะด้วย พวกมันอาจจะเจอเราเมื่อไหร่ก็ได้...”
ooooooo
จ่าเทพได้ยินเรื่องเหตุยิงกันบนสถานีตำรวจจึงแวะมาสังเกตการณ์ในเมือง ระหว่างทางเจอชาติจึงรับตัวมาด้วย ป๋องถือโอกาสเกาะติดและแกล้งบอกว่าตัวเองเป็นหมอดูคู่หูหมอนวดอย่างชาติ
“แต่ชาติเขาเป็นมากกว่าหมอนวดนะ”
“ผมก็อาจจะเป็นมากกว่าหมอดู...พี่จะรู้ได้ไง”
ป๋องสบตาหยั่งเชิง จ่าเทพนิ่งไปอึดใจก่อนหันไปถามชาติ
“ที่แกเคยบอกว่าขายของได้เร็วเพราะมีเพื่อนช่วยน่ะ...ใช่ป๋องหรือเปล่า”
ชาติยอมรับแบบเสียไม่ได้ จ่าเทพยังเชื่อครึ่ง
ไม่เชื่อครึ่งแต่ก็ลดความระแวงลง
“ท่าทางแกจะมีดีมากกว่าเป็นหมอดู”
ป๋องยิ้มเจ้าเล่ห์ “จ่าเทพมีอะไรให้ผมช่วยก็บอกเลยนะครับ...ยินดีเสมอ”
“มีแน่ๆ...บริษัทที่ฉันทำงานอยู่กำลังอยากได้คนเก่งๆ ถ้าแกสนใจก็ดี”
