ตอนที่ 4
สายกับปลารักและเป็นห่วงแป้งร่ำรับปากโดยดี ธนิดาเบาใจแต่ไม่วายแวะไปดูแป้งร่ำในห้องนอน และถือโอกาสเตือนวิญญาณนวลทิพย์ให้ระวังพวกพิชิต
ผีนวลทิพย์ซึ้งใจน้ำตาคลอ “โถ...ยัยนิด...ห่วงตัวเองเถอะจ้ะ ไม่ต้องห่วงน้าหรอก”
ธนิดาไม่ได้ยินเสียงน้าสะใภ้ โน้มตัวจัดท่าทางแป้งร่ำให้นอนกอดตุ๊กตาวาวาดีๆ
“พี่นิดเหนื่อยจังค่ะ แป้งร่ำต้องช่วยพี่นิดนะ...กลับมาเป็นแป้งร่ำคนเดิมของพี่นิด มาเป็นกำลังใจให้พี่นิดนะคะ”
จบคำก็จูบหน้าผากลูกพี่ลูกน้องตัวเล็ก ผีนวลทิพย์มองหลานสาวกับลูกสาวด้วยความรักสุดหัวใจ
“หนูจะต้องกลับมาเป็นแป้งร่ำคนเดิมของพวกเรา ...แม่จะอยู่ข้างหนูตลอดไป”
พิชิตกับม่านฟ้าไม่อยากเสียเวลาเตรียมแผนให้อาจารย์สมิงไปปราบผีนวลทิพย์วันรุ่งขึ้นโดยลวงธนิดากับอติรุจให้อยู่โยงทำงานด่วน ทั้งสองจะได้ไม่กลับบ้านเร็ว และขัดขวางพิธีของอาจารย์สมิงไม่ได้
ธนิดาตามเกมพิชิตไม่ทันหลงเชื่อ ยินดีทำงานเต็มที่เพราะห่วงสถานการณ์ของบริษัท
“นิดจะแจ้งทุกฝ่ายให้เร่งมือเพื่อให้ทันกำหนดค่ะ”
“ขอบใจมากนิด น้ารู้ว่าทุกคนคงต้องเหนื่อยมากขึ้น แต่ลูกค้ารายนี้สนใจงานพรีเมียมที่นิดออกแบบมาก”
“ค่ะ...ทุกอย่างจะเสร็จตามกำหนดแน่นอน นิดขอตัวนะคะ ต้องรีบแจ้งลุงเทพให้ปรับตารางการทำงานใหม่”
พิชิตลอบยิ้มร้าย แสร้งทำตัวเป็นเจ้านายที่ดี
“น้าขอบใจมากนิด...ถ้าต้องทำงานกันทั้งคืนก็บอกคนงานเลยนะว่าไม่ต้องห่วงเรื่องค่าโอที ทิพย์พิมานพร้อมจ่ายเต็มที่”
ธนิดารีบผละไปทำตามคำสั่ง ม่านฟ้าเดินสวนเข้ามาในห้องพิชิต มองตามหลังธนิดาแล้วยิ้มสะใจ
“ถ้ามันรู้ว่าถูกหลอก...มันคงกระอักเลือดตาย”
พิชิตไม่ได้ยี่หระคำค่อนแคะของเมียเก็บ เปิดฉากถามถึงอาจารย์สมิง “ทางคุณเรียบร้อยใช่ไหม”
“เรียบร้อย...ทีนี้ล่ะ เฮี้ยนแค่ไหนมันไม่รอด!”
ooooooo
ทั้งอติรุจและธนิดาไม่มีใครคาดคิดว่าพิชิตกับม่านฟ้าจะฉวยจังหวะที่บริษัทวุ่นวายกับงานด่วนพาอาจารย์สมิงบุกบ้านเพื่อปราบผีนวลทิพย์ เหล่าตุ๊กตาผี ไหวตัวและเตรียมตั้งรับเต็มที่ เช่นเดียวกับผีนวลทิพย์ แต่จู่ๆผีสาวก็ถูกพลังลึกลับดูดเข้าไปในตุ๊กตาหยก!
อาจารย์สมิงย่ามใจมาก บริกรรมคาถาสะกดเหล่าตุ๊กตาผีจนอยู่หมัดแต่ยังหาผีนวลทิพย์ไม่พบ จัน พุดและพิชัยมาช่วยหาแต่ก็ไม่ค่อยได้เรื่อง สายกับปลาเป็นกังวลมากโทร.บอกธนิดาให้กลับบ้านทันที
พวกพิชิตจะกำจัดผีนวลทิพย์ให้ได้ อาจารย์สมิงจึงบุกห้องนอนแป้งร่ำเพราะมั่นใจว่าผีสาวต้องอยู่ปกป้องลูกสาวคนเดียว ผีนวลทิพย์ถูกขังในตุ๊กตาหยก ทำอะไรไม่ได้นอกจากตะโกนไล่พวกพิชิต
“แกจะทำอะไรลูกฉัน ออกไปนะ ไอ้คนชั่ว ออกไปให้พ้น!”










