ตุ๊กตาผี
ตอนที่ 4
“ถ้าพวกคุณหมายถึงน้าทิพย์...บ้านนี้เป็นของน้าทิพย์ ไม่ว่าคุณน้าจะอยู่ในรูปของคนหรือผี คุณน้าก็มีสิทธิ์อยู่ที่นี่ พวกคุณต่างหากที่ต้องออกไป”
จันไม่ยอม โวยวาย “ทำไม...ทำไมฉันต้องออกไปยะ”
“น่าจะแยกออกนะว่าเจ้าของบ้านกับผู้อาศัยต่างกันยังไง”
ท่าทางจริงจังของธนิดาทำให้พิชิตหายใจไม่ทั่วท้อง กระนั้นก็ไม่ยอมแพ้ตามไปต่อรอง
“ทำไมพูดกับน้าเหมือนเราเป็นคนแปลกหน้าต่อกัน”
“ความจริงก็เป็นอย่างนั้น”
“ไม่เอาน่านิด...ถ้าพวกน้าย้ายออกไปข้างนอกนิดคิดเหรอว่าวิญญาณทิพย์จะพอใจ อย่าลืมนะว่าน้าเป็นสามีของน้าทิพย์แล้วน้าทิพย์ก็รักน้ามาก...ไม่งั้นคงไม่เลือกแต่งงานกับน้าหรอก...นิดเพิ่งมาอยู่นิดจะรู้อะไร”
“แต่คุณก็ทรยศน้าทิพย์อย่างคนที่รักกันไม่ควรทำ”
“แต่ถ้าน้าออกไปจากบ้านหลังนี้นิดจะบอกตำรวจที่ทำคดีน้าทิพย์ว่ายังไง”
“มันเกี่ยวกันยังไง”
“นิดอาจตกเป็นผู้สงสัยในคดีที่ทิพย์ถูกฆาตกรรมก็ได้”
“ว่าอะไรนะ! นิดเหรอจะตกเป็นผู้ต้องสงสัย คุณบ้าไปหรือเปล่า”
พิชิตเหยียดยิ้ม เอ่ยด้วยน้ำเสียงเป็นต่อ “น้าเป็นนักกฎหมาย...อย่าลืมสิ...บ้านนี้เป็นของนายธาดา เมื่อนายธาดาตายก็ตกเป็นของนวลทิพย์ เธอผู้เป็นหลานสาวคนสวยเพียงคนเดียวของนายธาดาอาจจะเสียดายสมบัติจึงวางแผนฆ่าน้าสะใภ้อย่างแยบยล...มันเป็นแรงจูงใจที่สำคัญของฆาตกรเลยนะ มีน้ำหนัก ฟังขึ้นด้วย”
“มีแต่คนเลวๆเท่านั้นที่คิดอย่างนี้...น่าขยะแขยงที่สุด!”
พูดจบก็ปึงปังจากไป พิชิตมองตามยิ้มๆ...มั่นใจว่ายกนี้เขาต้องเป็นฝ่ายชนะ
ooooooo
ธนิดาหนักใจมาก ทั้งเรื่องแป้งร่ำ ความร้ายกาจของพิชิตและสถานการณ์ของบริษัท อติรุจกับระวิวรรณช่วยกันปลอบไม่ให้คิดมากเพราะสิ่งที่พิชิตข่มขู่ใช่ว่าจะทำได้ง่ายๆ กระนั้นธนิดาก็ยังไม่สบายใจ ตัดสินใจกลับบ้านเพราะเป็นห่วงแป้งร่ำกลัวจะโดนพวกพิชิตรังแกอีก
อติรุจเสนอตัวไปส่งและถือโอกาสนี้ให้กำลังใจ “คุณนิดอย่าอ่อนแอนะครับ แป้งร่ำจะได้มีกำลังใจว่าแกไม่ได้ผจญกับเรื่องร้ายๆเพียงลำพัง ยังมีพี่สาวที่เข้มแข็งคอยดูแลแกอยู่”
“ฉันจะพยายามค่ะ”
“พวกมันไม่หยุดแค่นี้หรอก คงหาวิธีเล่นงานคุณกับแป้งร่ำอีกแน่!”
การคาดการณ์ของอติรุจไม่เกินจริงเลยเพราะเวลาเดียวกันนั้น...พิชิตกับม่านฟ้าก็แวะไปคุยกับอาจารย์สมิง
“เราต้องปราบผีนังนวลทิพย์ก่อนค่ะ อย่างอื่นถึงจะทำได้สะดวก”
“สายสิญจน์ของอาจารย์ก็ไม่ได้ผล...ปราบมันไม่ได้นะครับ”
