ตะวันอาบดาว
ตอนที่ 13
ดาวประดับยืนกรานจะอยู่กรุงเทพฯเพื่อตามหาความจริง ศิวกรอึ้งไปอย่างหนักใจ
ขณะเดียวกันช่อแพรแอบหนีออกจากบ้านมุ่งหน้าไปตึกออฟฟิศเขมวัฒน์ เมฆกับฉัตรชิตาที่เพิ่งรู้เรื่องดาวประดับถูกลอบทำร้ายเห็นช่อแพรที่นี่ก็ตกตะลึง ระหว่างนี้เอง รปภ.ปรี่เข้าไปขวาง
“กรุณาถอยออกไปด้วยครับ”
“ทำไมฉันต้องถอย ไม่รู้หรือไงว่าฉันเป็นใคร”
“ทราบครับ คุณคือบุคคลที่คุณนพดลสั่งไว้ว่าห้ามเข้ามาในอาคารเด็ดขาดครับ”
ช่อแพรชะงัก กัดกรามแน่นด้วยความโกรธ ฉัตรชิตากับเมฆได้ยินอย่างนั้นก็ไม่รู้จะทำยังไง
“พวกมันสั่งห้ามฉันงั้นเหรอ ทำไมฉันจะเข้าไม่ได้ในเมื่อฉันเป็นเจ้าของที่นี่”
ช่อแพรพยายามจะฝ่าเข้าไปแต่ถูก รปภ.รุมจับตัว
“ปล่อย...พวกแกไม่มีสิทธิ์ทำกับฉันแบบนี้”
ฉัตรชิตาเห็นท่าไม่ดีเข้ามาห้าม “ฉัตรว่าอย่าเพิ่งเข้าไปดีกว่าค่ะคุณช่อ”
“ปล่อย...ฉันจะเข้าไปคุยกับพวกมันให้ รู้เรื่อง”
ช่อแพรประกาศกร้าว รปภ.เลยต้องใช้ไม้แข็งขู่จะแจ้งตำรวจ
“เอาสิ...เรียกเลย จะได้รู้ว่าพวกมันต่างหากที่ปล้นทุกอย่างไปจากฉัน”
นพดลยืนฟังอยู่นาน ตัดสินใจเข้ามาจัดการเอง
“เอ้า...พูดจาให้มันดีๆหน่อยสิคุณช่อนอกจากไม่เหลืออะไรแล้วระวังจะโดนข้อหาหมิ่นประมาทเพิ่มด้วยนะ”
ช่อแพรตั้งใจเอาเรื่องเต็มที่ แต่ต้องชะงักเพราะอีกฝ่ายควงมากับเมทินีเลขาของเธอ!
ooooooo
ฉัตรชิตากับเมฆคาดไม่ถึงเมื่อเห็นเมทินีเปิดตัวควงนพดลมาเยาะเย้ยช่อแพร ส่วนช่อ-แพรแค้นแทบกระอัก ปะติดปะต่อเรื่องได้โดยไม่ต้องถามใคร
“นพดล...แกคิดว่ารวมหัวกับกรรมการหน้าโง่พวกนั้นแล้วแกจะชนะหรือไง”
“หึ...ถ้าอย่างนั้น คุณเม...คุณช่วยบอกให้เจ้านายเก่าคุณฟังหน่อยสิว่าวันนี้เรามีนัดทำอะไรกัน”
เมทินีแสยะยิ้มร้ายให้เจ้านายสาวที่กำลังจะเป็นอดีต
“วันนี้คุณนพดลจะแสดงวิสัยทัศน์ในฐานะประธานกรรมการคนใหม่ แล้วก็จะมีกรรมการช่วยกันลงคะแนนซึ่งก็คงไม่ต้องนับหรอกนะคะว่าจะผ่านไหม เพราะทุกคนตั้งใจให้คุณนพดลเป็นประธานคนใหม่แทนประธานคนเก่าที่เป็นบ้าน่ะค่ะ”
ช่อแพรโมโหแผดเสียงถาม “เม...แกทำกับฉันแบบนี้ได้ยังไง”
“ฉันต่างหากต้องถามแกว่าแกน่ะเคยเห็นว่าฉันเป็นญาติของพี่ณนท์บ้างไหม”
เมทินีจ้องช่อแพรอย่างเย็นชาก่อนจะระเบิดอารมณ์ด้วยความเจ็บแค้นใจ
“แกรู้ไหมว่าแกทำกับฉันเหมือนฉันเป็นพรมเช็ดเท้าของแก แต่วันนี้ฉันว่าเราคงอยู่ในสถานะตรงกันข้ามแล้วล่ะ”
ขาดคำเมทินีก็คว้าแก้วกาแฟแถวนั้นราดหัว ช่อแพรอย่างที่ตนเคยโดนกระทำ ฉัตรชิตาตกใจถลาไปห้าม
“คุณเม...อย่าทำแบบนี้เลยนะคะ”
ช่อแพรโกรธจัดจนไม่ฟังอะไรทั้งนั้น ตั้งท่าจะตบสั่งสอนเมทินีให้ได้
“แกมันเลี้ยงไม่เชื่อง”
แต่ผลกระทบจากยาทำให้ร่างกายเธอไม่มีแรง เมทินีจับมืออดีตเจ้านายแน่น
“จะตบฉันเหรอ เก็บแรงไว้ร้องไห้ดีกว่านะนังช่อ!”
พูดจบเมทินีก็ผลักช่อแพรล้มลง เมฆกับฉัตรชิตารีบไปพยุงเลยถูกเมทินีขู่ฟ่อ
“ปล่อย! ถ้าแกสองคนช่วยมันก็ไปเขียนใบลาออกได้เลย”
เมฆกับฉัตรชิตาชะงัก ช่อแพรสะบัดตัวออกอย่างหยิ่งยโส
“อย่ามายุ่งกับฉัน...จะไปไหนก็ไป”
ฉัตรชิตากับเมฆจ๋อยและจำต้องผละเข้าตึก แต่นพดลหัวเราะเย้ยหยันช่อแพร
“สนุกพอหรือยัง...ที่ประชุมเขารออยู่”
เมทินีเหยียดยิ้มให้ช่อแพรแล้วหันไปสั่ง รปภ.
“ไล่ออกไปให้พ้นๆด้วย อย่าให้มาเป็นเสนียดที่หน้าตึกในวันดีๆอย่างนี้”
นพดลรอเมทินีอยู่แล้ว กระซิบบอก
“หาจังหวะเช็กกับเดชาด้วยนะว่าช่อแพรหลุดมาป่วนที่นี่ได้ยังไง”
