ตะวันอาบดาว
ความจริงเรื่องพินัยกรรมจากไพโรจน์ทนายประจำตระกูลเขมวัฒน์ทำให้ดาวประดับไม่ต้องคิดหนัก หากแต่รู้สึกคิดถึงคุณตาผู้ล่วงลับ รุ่งเช้าเธอจึงออกมาใส่บาตรแต่ศิวกรที่เพิ่งตื่นลงมาหาเธอไม่เจอก็แปลกใจ
หลังจากร้องเรียกเธอภายในบ้านแล้วไม่มีเสียงตอบรับ ชายหนุ่มเดินออกมาหน้าบ้านเห็นเธอใส่บาตรและกำลังรับพรจากพระก็หยุดยืนมอง พอพระคล้อยหลังจึงเข้าไปถามไถ่ด้วยความเป็นห่วง
“มีอะไรไม่สบายใจหรือเปล่า”
“เปล่าหรอก...ฉันแค่คิดถึงคุณตาน่ะ”
“คุณตาคงรักคุณมาก”
“นั่นสิ...ทั้งๆที่ฉันคอยสร้างแต่เรื่อง”
ดาวประดับหน้าเศร้า ศิวกรรีบให้กำลังใจ
“ผมไม่รู้หรอกว่าคุณตาคุณคิดอะไร แต่ถ้าท่านตั้งใจทำพินัยกรรมมอบทุกอย่างให้คุณครึ่งนึง นั่นก็แสดงว่าท่านตั้งใจอย่างนั้นจริงๆ”
ดาวประดับซึ้งใจมากและตัดสินใจได้ในที่สุด
“ถ้าอย่างนั้นนายไปกับฉันหน่อยได้ไหม”
“คุณจะไปไหน”
“ไปจัดการให้ทุกอย่างมันถูกต้องไง”
ศิวกรนิ่งไปเมื่อเห็นความเด็ดเดี่ยวในแววตาของเธอ
ooooooo
ช่อแพรแทบคลั่งเพราะเจรจากับไพโรจน์เรื่องพินัยกรรมไม่สำเร็จ กลับบ้านจะหายาคลายเครียดกินแต่หาไม่เจอ เลยอาละวาด
สาวใช้ที่กลัวเธอจนตัวสั่น
“เชิญขวัญอยู่ไหน บอกมันด้วยว่ายาฉันหมด ให้เอาขึ้นไปให้ด้วย”
“เอ่อ...เมื่อกี้คุณขวัญเพิ่งโทร.มาบอกว่า วันนี้เธอต้องเข้าไปทำธุระที่โรงพยาบาลน่ะค่ะ น่าจะกลับมาเย็นๆ”
“ฉันไม่สน! จะกลับกี่โมงก็เรื่องของมัน แต่ยาฉันหมด ได้ยินมั้ยฉันต้องกินยา”
“แป๊บนึงค่ะคุณช่อ คุณขวัญบอกไว้แล้วค่ะว่ายาอยู่ไหน”
อาการช่อแพรเลวร้ายลงทุกวัน ร่างกายทรุดโทรม แววตาขวางขุ่นจนบรรดาสาวใช้ต่าง ไม่กล้าเข้าหน้าและไม่กล้าขัดใจ รีบนำยามาให้แล้วหลบไปด้วยความหวาดกลัว
ช่อแพรกำลังหงุดหงิดงุ่นง่านเพราะฤทธิ์ยา เมื่อเห็นดาวประดับควงมากับศิวัชก็แหวลั่น
“แกกลับมาทำไม”
“พอดีดาวได้ข่าวว่าดาวเองก็มีสิทธิ์ในบ้านหลังนี้ ไม่สิ...ดาวมีสิทธิ์ในทรัพย์สินทุกอย่างที่เป็นของคุณตาครึ่งนึง”
ดาวประดับจงใจยั่วประสาท ช่อแพรยิ่งคลั่ง
“ใคร...ใครบอกแก!”
“คุณไพโรจน์...ทนายประจำตระกูลเขมวัฒน์”
“ไม่! ฉันจะไม่ให้อะไรแกทั้งนั้น ไป...ออกไปจากบ้านฉันเดี๋ยวนี้!”
ช่อแพรอาละวาดไล่หลานสาวจนศิวกรที่มาเป็นเพื่อนดาวประดับต้องช่วยไกล่เกลี่ย
“คุณดาวแค่มาจัดการในส่วนที่เธอต้องทำ...ก็แค่นั้นเอง”
“ที่นี่ไม่มีอะไรให้พวกแกจัดการ”
ดาวประดับไม่สน เดินไปหยิบรูปขจร ช่อผกา และเจ้าสัวบุญนำที่ถูกช่อแพรทุบจนกระจกแตกกระจายเมื่อวันก่อน ช่อแพรไม่ยอมให้คว้ากรรไกรจะตัดรูป ดาวประดับกลัวใจน้าสาวมากตัดสินใจยื่นข้อเสนอ
“ถ้าดาวให้ทุกอย่างกับน้าช่อ น้าช่อจะ หยุดไหม”
“แกหมายความว่ายังไง”
“ดาวขอแค่รูปคุณตากับคุณพ่อคุณแม่เท่านั้น แล้วทุกอย่างน้าช่อก็เอาไปเลย”
ข้อเสนอของหลานสาวทำให้ช่อแพรชะงัก
“ฉันจะเชื่อได้ไงว่าแกพูดจริง”
“น้าช่อให้อาไพโรจน์มาจัดการเรื่องพินัย– กรรมได้เลยค่ะ”
ช่อแพรหยุดอาละวาด ปล่อยให้ดาวประดับหยิบรูปพ่อแม่และตาออกจากบ้านเขมวัฒน์ ศิวกรคาใจมากและอดไม่ได้ต้องถามดาวประดับตอนอยู่กันลำพัง
“คุณตัดสินใจแล้วใช่ไหมว่าจะทำแบบนี้”
“อย่างนี้แหละมันน่าจะดีกับทุกคนแล้ว เมื่อคืนตอนฉันรู้ว่าคุณตาให้มรดกฉันกับน้าช่อคนละครึ่ง ฉันรู้ได้ทันที ถ้าฉันไม่ทำแบบนี้จะต้องมีคนเดือดร้อนเพราะฉันอีกมากมาย”
“คุณบอกว่าคุณไม่รู้ใช่ไหมว่าทำไมคุณตาถึงได้อยากให้มรดกของเขมวัฒน์เป็นของคุณครึ่งนึง”
ดาวประดับคิดว่าเป็นเพราะเจ้าสัวบุญนำเห็นเธอเป็นหลาน แต่ศิวกรไม่คิดแบบนั้น
“เพราะคุณตาคุณรู้ว่าคุณจะเติบโตเป็นคนดีไง”
