ใต้ปีกปักษา

ริศาบอกว่าตนไม่เคยโกรธคุณย่า อคินก็ขอโทษคุณย่ากับพ่อ ที่ผ่านมาตนทำตัวเกเรเถียงกับย่าแรงๆ

อยุทธยิ้มปลื้มบอกว่าตอนนี้ก็ไม่น่าเกเรเหมือนเก่า แถมยังมีคนดีๆอย่างหนูริศามาช่วยดูแลตนก็เบาใจ

“มีหลานอยู่คนเดียวจะไปโกรธอะไรได้ ต่อไปเราก็จะเป็นครอบครัวเดียวกันแล้ว ความโกรธความเกลียดมันไม่ดีเลยนะ มันทำให้ย่าต้องทรมานมาจนถึงตอนนี้”

“เรื่องของคุณย่ากับคุณปู่อัศนี เป็นเรื่องราวสุดวิเศษที่หลายคนไม่มีทางได้พบเจอ คุณย่าได้เจอคนที่คุณย่ารักและเขาก็รักคุณย่าเสมอแม้เหลือเพียงวิญญาณก็ตาม” ริศาเอ่ยซึ้งใจ

“มันก็ใช่นะ แต่พี่อัศนีก็หายไปอีกแล้ว ย่าอยากเจอเขาเหลือเกิน อยากเจออีกสักครั้ง...อยากบอกว่า...”

ย่าเอมอรร้องไห้พูดไม่ออก จับสร้อยที่คออย่างแสนอาลัย อคินกับริศามองหน้ากัน สงสารย่ามากแต่ไม่รู้จะช่วยยังไงดี ได้แต่จับมือย่ามากุมให้กำลังใจ

พออคินกับริศาขับรถออกมาก็เจออรนิภาแต่งตัวหรูตามเคยแต่ยืนร้องไห้มือถือหนังสือพิมพ์ ริศากับอคินเปิดประตูรถเดินไปหา ทั้งสองจับมือกันแน่นเมื่อเห็นอรนิภาเดินฉับๆเข้ามาท่าทางเอาเรื่อง

อรนิภาเอาหนังสือพิมพ์ที่ลงภาพและข่าวของอคินกับริศายื่นมาตรงหน้า บอกว่าดีจังได้เป็นฮีโร่ทั้งคู่ แล้วแสดงความยินดีกับความรักของทั้งสอง ทั้งขอโทษที่ผ่านมาตนทำตัวแย่ๆกับริศา ถามว่ายกโทษให้ตนได้ไหม ริศาบอกว่าตนไม่เคยโกรธเธอเลย

อรนิภาเข้าไปพนมมือไหว้แทบอกอคิน พูดอย่างคนเข้าใจทุกอย่างดีแล้วว่า

“พี่ชายของอร...อรต้องขอโทษพี่อคินด้วยนะคะ ที่ทำให้พี่อคินต้องอึดอัดกับความรู้สึกที่อรมีให้พี่ อรมันบ้า ทั้งๆที่เราเป็นญาติสายที่ชิดกันขนาดนี้ แต่อรก็ห้ามใจไม่ได้ แต่อรขอสัญญาว่าต่อจากนี้ไป อรจะรักพี่อคินแบบพี่ชาย พี่อคินจะให้อภัยรึเปล่าคะ”

“พี่จะโกรธยัยผมเปียที่วิ่งเล่นกันมาตั้งแต่เด็กได้ยังไงกันฮึ ยายอรน้องสาวของพี่”

อรนิภาทรุดนั่งยองๆร้องไห้โฮเหมือนเด็ก ริศาตกใจ เข้าไปประคองอคินเข้าไปประคองอีกข้างอย่างอ่อนโยน อรนิภามองทั้งสองอย่างซาบซึ้งใจ

ooooooo

วันนี้ย่าเอมอรเข้าไปในห้องหยิบกล่องขึ้นมา ในนั้นมีเศษกระดาษเหมือนของทิ้งแต่มีซองจดหมายซองหนึ่งเขียนที่หน้าซองว่า “ให้อนงค์” ย่าดีใจเปิดออกกลายเป็นเศษรูปของอัศนีที่ถูกฉีกทิ้งไว้ในซอง

มีเศษรูปหล่นลงมาเห็นเสี้ยวหน้าของอัศนี ย่าเอมอรเสียใจน้ำตาไหลล้วงสร้อยเปิดล็อกเกตออกเอามือลูบที่รูปหน้าอัศนีในล็อกเกต รำพึงทั้งคิดถึงและเจ็บปวด

“พี่อัศนี ไหนว่ารักฉันไง ไหนว่าไม่ลืมฉันเลย แล้วนี่จู่ๆพี่ก็หายไปแบบนี้ พี่ใจร้ายกับฉันอีกแล้ว...