ใต้ปีกปักษา
ตอนที่ 8
อคินกับสาริศาในชุดนักบินและชุดสวยเดินยิ้มแย้มมีความสุขด้วยกันในสนามบิน
“ในที่สุดบลูไคท์ที่พี่สารัตถ์สร้างมากับมือ ด้วยความรัก ด้วยความจริงใจ ก็รอดปากเหยี่ยวปากกาพ้นมรสุมและติดลมบนอย่างสวยงาม”
สาริศาขอบคุณอคินที่ทำงานหนักเพื่อบลูไคท์ตลอดมา ทำหน้าที่แทนพ่ออย่างเต็มที่ จนทำให้บลูไคท์กลับมาแข็งแรงอีกครั้ง
“ลูกเขยก็ต้องดูแลสมบัติล้ำค่าของพ่อตาให้ดีที่สุด...แต่สมบัติที่มีค่าที่สุดก็คือสาริศาภรรยาของพี่คนนี้”
“ส่วนริศาก็ต้องดูแลฮีโร่ของสาริศาคนนี้ให้ดีที่สุด” อคินถามว่าคำนี้อีกแล้วหรือ “ค่ะ...มายฮีโร่คนที่เป็นนักบินที่ตั้งใจฝึกนักบินรุ่นใหม่ให้เป็นนักอุดมคติ รักการบิน รักการงาน รักเครื่องบิน รักผู้โดยสารให้สายการบินของคนไทยมีชื่อเสียงไปทั่วโลก”
“ถึงเราไม่ใช่นักบินรบแต่เราก็บินเพื่อชาติไทยได้เหมือนกันไง”
“ถึงเราจะเป็นใคร เราก็ทำหน้าที่ของเราเพื่อชาติได้ทั้งนั้นแหละค่ะแม้แต่ทำอาหารในร้านเล็กๆ”
“ด้วยการทำอาหารที่อร่อยที่สุดในโลกไง”
ทั้งสองหัวเราะหยอกกันอย่างมีความสุขในสนามบินบลูไคท์ที่ร่วมกันต่อสู้กอบกู้กลับคืนมา...
ooooooo
–อวสาน–
