สวยซ่อนคม
ตอนที่ 13
ชื่อเจียอิง ลูกสาวคนเดียวของเหมย อดีตสาวใช้และเมียน้อยเจ้าสัวฟัง ทำให้ซุนหลิงอึ้ง เธอจำเจียอิงได้แม้วันเวลาจะผ่านไปหลายปี คำอาฆาตของอีกฝ่ายก่อนออกจากบ้านอันซินยังก้องในหัว
“ฉันจะกลับมาเอาคืน พวกแกต้องไม่ตายดีกันแน่ๆ”
ซุนหลิงน้ำตาไหล สะเทือนใจมากที่คนจากอดีตทำให้เกิดเรื่องขนาดนี้ เหลาไท่สงสารกอดปลอบ
“อย่าร้องเลยซุนหลิง หนูต้องเข้มแข็ง เวลานี้ตระกูลฟังไม่เหลือใครนอกจากหนูที่จะเป็นหลัก ฟังไฉอยู่ในคุกทำอะไรไม่ได้ อ้ายผิงก็มาเป็นอย่างนี้ ฟังเสียนก็หายไปพร้อมส่งไห้จนบัดนี้ก็ยังไม่ได้ข่าวของทั้งสองคนเลย”
ชื่อเสียนทำให้ซุนหลิงชะงัก ตั้งท่าจะถามแต่ช้ากว่าสุ้ยไถ่ที่ติดใจเรื่องส่งไห้มากกว่า
“เหลาไท่ว่ายังไงนะครับ...ฟังเสียน ส่งไห้...นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่!”
เหลาไท่ถอนใจยาว ตัดสินใจเล่าตามจริง “เขาสองคนไปกับเรือสินค้าของบริษัทและก็ไม่ได้กลับมาอีก ตำรวจกำลังหาตัวอยู่ ทันทีที่รู้เรื่องอาโป้ยกับหมิงเต๋อจะรีบส่งข่าวมา”
ซุนหลิงน้ำตาไหลอีกรอบ ส่วนสุ้ยไถ่หน้าซีด ส่ายหน้ารับไม่ได้
“ผมอุตส่าห์พาอ้ายผิงกลับมาแต่ส่งไห้กลับหายตัวไปอีก ทำไมย่าไม่บอกผมสักคำ!”
ooooooo
แม้จะไม่อยากเล่าให้ใครฟังเรื่องหมอโซวเพราะแสลงใจ แต่สุดท้ายหลินลู่หลานก็ระบายกับส่งไห้ โดยเฉพาะเรื่องหมอหนุ่มเป็นแฟนเก่าและเคยทิ้งเธอไปอยู่กินกับคนอื่นทั้งที่กำลังจะแต่งงานกัน
ส่งไห้รับฟังด้วยสีหน้านิ่งสงบ แต่ในใจพลุ่งพล่านด้วยอารมณ์หลากหลายตามประสาพวกชอบเก็บกด
“พี่ชายเธอโกรธหมอเพราะหมอเขาทิ้งเธองั้นหรือ”
หลินลู่หลานพยักหน้า “ใช่ เขาไม่รักจะให้ทำยังไง คนเราไม่มีวาสนาต่อกัน ฉันเลิกเศร้าแล้ว
แต่หมอก็ยังเป็นเพื่อนที่ดีนะ ขอร้องอะไรเขาก็ช่วย”
“ใช่...คนเราไม่มีวาสนาต่อกัน”
ส่งไห้พึมพำตอบ สีหน้าเหม่อลอยจนหลินลู่หลานอดทักไม่ได้
“นายพูดอย่างกับคนเคยอกหัก”
“อย่าสนใจเรื่องฉันเลย”
หลินลู่หลานไม่อยากก้าวก่ายเรื่องส่วนตัวของเขาแต่ยังคาใจเรื่องเขาหน้าเหมือนสุ้ยไถ่
“ถามอะไรนายอย่างได้ไหม นอกจากตัวนายแล้วนายมีพี่น้องอีกไหม”
ส่งไห้พยักหน้า หลินลู่หลานตาโตรีบถาม
“กี่คน...ผู้หญิงหรือผู้ชาย”
“เธอจะถามหาสวรรค์อะไร สำรวจสำมะโนประชากรงั้นรึ”
“แหนะ...ถามแค่นี้ก็ต้องโมโหด้วย ฉันน่ะช่วยชีวิตคุณไว้นะ ถามนิดถามหน่อยเป็นอะไรไป มันสมควรจะรู้จริงไหมเพราะตอนนี้คุณอยู่บ้านฉันนะ ฉันมีสิทธิ์ถาม”
“รับรองว่าฉันไม่ใช่โจรแน่”
“ก็แหงล่ะ ฉันก็คิดว่าไม่โง่พอจะรับโจรเข้ามาไว้ในบ้านหรอก!”
