สวยซ่อนคม
ตอนที่ 13
สุ้ยไถ่พาซินแสไปช่วยดูอาการเจ้าสัวฟังวันรุ่งขึ้น พร้อมกันนั้นก็สั่งป้อเจ๊ให้ดูแลเซียะเนี้ยอย่างดี รวมทั้งบอกเก้าพ่อบ้านเก่าแก่บ้านอันซิน เรื่องเจียอิงคืออ้ายผิงตัวปลอม
หลังจัดการทุกอย่างในบ้านอันซิน สุ้ยไถ่ก็แวะโรงพยาบาลเพื่อเยี่ยมอ้ายผิงและเป็นกำลังใจให้ซุนหลิง
“เหลาไท่เป็นหวัดเลยไม่อยากออกมา อ้อ...ก่อนมา ฉันแวะไปดูอาปาของเธอ ซินแสก็อยู่ที่นั่นแต่ไม่นานคงกลับเพราะเหลาไท่กลัวจะไม่ปลอดภัยหากเจียอิงกลับมา เพราะเราไม่รู้ว่าตอนนี้อะไรเป็นอะไร เธอเห็นด้วยไหม”
“ค่ะ ฉันก็ห้ามม้าไว้เหมือนกัน ม้าอยากไปเยี่ยมอาปามากแต่ฉันก็บอกให้อดทนไว้ก่อน แล้ว
เซียะเนี้ยล่ะคะ”
“ฉันให้ป้อเจ๊ดูแล ที่บ้านเธอคนที่รู้เรื่องอ้ายผิงก็มีแค่อาเก้า คนอื่นยิ่งรู้ก็ยิ่งมากเรื่องมันจะไม่ปลอดภัย”
ซุนหลิงพยักหน้าเห็นด้วยก่อนออกความเห็นเรื่องเหลาไท่ว่าคงป่วยเพราะตรอมใจเรื่องส่งไห้
“ท่านคงคิดว่าเป็นความผิดของท่านด้วยที่ป้องกันไม่ได้”
“นั่นสิ ฉันถึงไม่ค่อยพูดถึงส่งไห้ต่อหน้าท่านเพราะไม่อยากให้ไม่สบายใจ นี่อาเหลียงก็ส่งคนไปทุกหัวระแหง คนเราไม่มีใครได้อะไรครบทุกอย่างจริงไหม ได้อย่างก็ต้องเสียอีกอย่าง ได้อ้ายผิงคืน
แต่ส่งไห้กลับหายไปไหนไม่รู้”
“ทีพี่อ้ายผิงนายคนใหญ่ยังหาจนเจอได้ ฉันเชื่อว่านายคนใหญ่ต้องหานายน้อยจนพบไม่วันใดก็วันหนึ่ง”
“ฉันหวังว่าเขาจะไม่เป็นอันตราย จนป่านนี้ยังไม่ได้ข่าว ฉันก็ยิ่งห่วง เหลาไท่เคยเป็นคนแข็งแรงยังทนไม่ได้”
“อย่าคิดไปในทางร้ายสิคะ คนเราต้องมีความหวังไม่ใช่หรือ ดูอาปาฉันสิ ตอนนี้ท่านก็ดีขึ้นกว่าเดิมมาก ไม่นานท่านก็คงลุกมาหัดเดินได้สักวันหนึ่ง
ทุกอย่างจะต้องเปลี่ยนแปลงในทางที่ดี”
“เธอนี่ช่างปลอบใจเหมือนกันนะ แต่ฟังแล้วมันก็ทำให้ฉันรู้สึกดีขึ้น...ขอบใจซุนหลิง”
สองหนุ่มสาวคงสบตากันอีกนานหากเหลียงจะไม่มารายงานเรื่องสำคัญ!
เหลียงได้รับรายงานจากธนาคารเรื่องความเคลื่อนไหวบัญชีส่งไห้ที่ฮ่องกง สุ้ยไถ่ไม่ปักใจเชื่อเพราะกลัวว่าบัตรเครดิตของน้องชายฝาแฝดจะถูกขโมยเลยอยากให้ฟู่กุ้ยสืบให้แน่ใจเสียก่อน
ซุนหลิงมีความหวังมาก ปราดไปจับมืออ้ายผิงที่ยังนอนเป็นเจ้าหญิงนิทรา
“พี่อ้ายผิงได้ยินไหม เราได้ข่าวจากนายน้อยแล้ว พี่ดีใจไหม พี่ก็ต้องรีบตื่นนะ อย่าให้นายน้อยผิดหวังถ้ากลับมาพบพี่เป็นอย่างนี้ หนูไม่รู้ว่าอะไรจะเกิดขึ้นบ้าง พี่เจียอิงเขาจะกลับมาอีกหรือเปล่า แต่หนูอยากให้พี่ฟื้น บ้านเราไม่เหลือใครแล้ว พี่ต้องช่วยหนูนะ”
สุ้ยไถ่ได้ยินทุกอย่าง สงสารและเห็นใจซุนหลิงมากต้องวางมือบนบ่าบางเพื่อปลอบใจ
“หมอบอกว่าพี่อ้ายผิงจะฟื้นไหมคะนายคนใหญ่”
“เธอเคยบอกให้ฉันมีความหวังไม่ใช่หรือ”
ooooooo
