สวยซ่อนคม
ตอนที่ 13
“แกช่วยฉันตามหาน้องสาว ฉันจะสมนาคุณให้ คนที่ทำความดีให้ฉันอย่ากลัวว่าจะไม่มีผลตอบแทนและที่ฉันพาตัวมาเมืองไทยด้วยก็เพราะอยากจะให้มาดูงานที่โรงสี อาเหลียงบอกว่าตอนนี้ไม่มีงานทำไม่ใช่หรือ”
“ครับนายคนใหญ่”
“ถ้าอยากมาหาเงินทางนี้สักพักฉันจะหาทางให้มาอย่างถูกต้องตามกฎหมาย กลับไปก็ไปเก็บข้าวของแล้วส่งข่าวมาว่าจะมาเมื่อไหร่ ฉันจะสั่งตั๋วเครื่องบินไปให้”
“จริงหรือครับ ขอบคุณนายคนใหญ่...ขอบคุณนายคนใหญ่”
ฟู่กุ้ยโค้งคำนับเจ้านายหนุ่มด้วยความซึ้งใจ สุ้ยไถ่มองมาอย่างมีเมตตาแล้วพาเดินออกจากบ้าน
“อาเหลียงจะพาแกไปพัก อยู่เที่ยวสักวัน มะรืนค่อยบินกลับ”
“ขอบคุณครับนายคนใหญ่”
เหลียงรีบผละจากฟานซึ่งซักไซ้เขาเรื่องที่โรงพยาบาล สุ้ยไถ่แสร้งมองไม่เห็นจมูกแดงๆของแม่บ้านเก่าแก่ หันไปสั่งความคนสนิท
“อาเหลียง...พาฟู่กุ้ยไปได้แล้ว ฉันจะกลับไปโรงพยาบาล”
“ครับนายคนใหญ่”
“แล้วอย่าลืมว่ามีอะไรต้องรายงานฉันทันที ไม่ว่าดึกดื่นแค่ไหนอย่าเกรงใจ ถ้าไม่ติดว่าห่วงเหลาไท่กับซุนหลิงฉันก็คงลงใต้ตามรอยส่งไห้ไปเหมือนกัน”
“เวลานี้ทุกเรื่องรุมมาพร้อมกัน นายคนใหญ่ต้องค่อยๆคิด ทางใต้คงโอเคแล้วเพราะอาโป้ยกับหมิงเต๋อช่วยดูให้”
“ขอบใจที่เตือน ฉันจะพยายามค่อยๆคิด ไม่งั้นจะงงไปหมด อะไรที่ไม่เคยคิดมันยังเกิดขึ้นมาได้ เหลือเชื่อจริงๆ”
สุ้ยไถ่หมายถึงเรื่องอ้ายผิงตัวจริงและตัวปลอมที่ทำป่วนไปทั่ว ฟานอดใจไม่ไหวโพล่งถาม
“แล้วถ้าคุณหนูใหญ่...อ้ายผิงอีกคนกลับมานายคนใหญ่จะทำยังไง ป่านนี้คงรู้แล้วว่าทางเรารู้ ความลับของเขา”
“มันก็ไม่แน่เสมอไปว่าเขาจะรู้ว่าเป็นเรา แต่ก็ขอบใจที่เตือนฉัน”
ฟานน้ำตาคลอซึ้งใจที่เจ้านายอย่างสุ้ยไถ่รับฟังความคิดเห็นเธอ สุ้ยไถ่ยิ้มบางๆให้ฟานแล้วไปขึ้นรถ ควักมือถือโทร.หาซินแสที่เคยทำงานกับเจ้าสัวฟัง
“ขอโทษที่โทร.มารบกวนซินแส พรุ่งนี้เช้าซินแสเข้าไปที่บ้านอันซินหน่อย ผมมีเรื่องจะรบกวน”
ooooooo
หลินลู่หลานดูแลส่งไห้อย่างดีเหมือนเคย และวันนี้เธอก็อยากพาเขาไปเดินเล่นข้างนอกเพื่อเปลี่ยนบรรยากาศ ส่งไห้ชอบใจกระนั้นก็อดสงสัยไม่ได้เมื่อได้ยินเสียงถอนหายใจของเธอ
“ฉันคงเป็นภาระให้เธอมากใช่ไหม”
“ทำไมหรือ ฉันยังไม่ได้พูดอะไรสักหน่อย”
“ก็เธอถอนใจ”
“ฉันคิดถึงเรื่องตัวฉันเองต่างหาก”
พูดจบก็เดินหนี ส่งไห้เดินตาม อดไม่ได้ถามไถ่ด้วยความเป็นห่วง
“เธอมีเรื่องกลุ้มหรือ”
“อือ...หลายเรื่องทีเดียว เลยรู้ว่าคนที่กำลังจะเป็นบ้าน่ะเพราะอะไร”
“เรื่องอะไร ระบายให้ฉันฟังบ้างก็ได้นะ ฉันยังไม่อยากให้เธอเป็นบ้าเดี๋ยวจะไม่มีคนดูแล”
