ตอนที่ 13
“ผมสิต้องขอบคุณคุณ ผมมีความสุขมากเลยนะ” อาตม์มองสองอย่างลึกซึ้ง ทำให้เธอเขินเบือนสายตาไปมองนาฬิกา เขาอดแซวไม่ได้ว่าเป็นการไล่แขกที่น่ารักมาก แล้วขยับจะไปแต่นึกอะไรขึ้นมาได้
“วันหน้าผมมาทำชิ้นงานให้เสร็จนะครับคุณครู ฝันดีครับ”
“เช่นกันค่ะ” สองมองตามอาตม์ที่เดินจากไปอย่างมีความสุข
ooooooo
การแย่งศานต์มาได้ยังไม่อาจทำให้ความแค้นที่อัดแน่นในอกผ่อนคลาย หนึ่งนึกถึงวันงานหมั้นที่อาตม์ดูจะเป็นห่วงสองคิดจะขัดขวางความสุขของน้องอีกครั้ง รีบลุกขึ้นอาบน้ำแต่งตัว ศานต์ที่นอนอยู่ข้างๆพลิกตัวจะมากอด แต่หนึ่งหายไปได้ยินเสียงอาบน้ำดังมาจากห้องน้ำแปลกใจว่าเธอจะไปไหน...
ในเวลาต่อมา หนึ่งบุกมาป่วนสองถึงแกลเลอรี่ีเอาเรื่องที่ตัวเองอยู่กินกับศานต์มาเล่าให้ฟังหวังจะให้น้องริษยา แต่เธอไม่หลงกลหมากตื้นๆ ถ้าพี่ไม่มีธุระสำคัญอะไร เธอขอทำงานต่อแล้วขยับจะไปหนึ่งรั้งตัวไว้
“ทำใจรับไม่ได้เหรอ ไม่เอาน่า เราเป็นพี่น้องกัน พี่แค่อยากจะเล่าเรื่องส่วนตัวให้เธอฟังตามประสาพี่น้อง”
สองขอร้องถ้ายังคิดว่าเธอเป็นน้องจริงอย่างที่พูดขอให้รู้ไว้ว่าเรื่องระหว่างเธอกับศานต์จบแล้วและเธอจะไม่คุยเรื่องนี้อีก หนึ่งรับปากจะทำตามที่ขอ อ้างที่มานี่เพราะเป็นห่วงน้องแล้วเข้ามาสวมกอด สองรับรู้ได้จากสัมผัสว่าหนึ่งไม่ได้มาเพราะความจริงใจ ถึงกระนั้นเธอก็ยังอดเป็นห่วงพี่ไม่ได้ ขอคุยเรื่องจริงจังด้วย เธออยากให้พี่ไปโรงพยาบาล การพบจิตแพทย์ไม่ได้หมายความว่าเราเป็นโรคจิต
“คนไทยส่วนมากยังมีความเชื่อผิดๆว่าการพบจิตแพทย์คือคนที่มีปัญหาทางจิต แต่จริงๆแล้วเป็นการตรวจเช็กสภาพจิตใจ หลายครอบครัวเลือกที่จะพาลูกๆไปพบจิตแพทย์หรือนักจิตวิทยาเพื่อรับรู้ปัญหาภายในใจที่พ่อแม่ไม่เคยรู้ เด็กๆก็ผ่อนคลายได้รับคำแนะนำในการแก้ปัญหาที่ถูกวิธี ถ้าเราแก้ปมในใจได้ถูกจุดเราก็จะใช้ชีวิตอย่างมีความสุข”
“แล้วเธอเคยไปหาจิตแพทย์ไหม”
“ค่ะ สองมีจิตแพทย์ประจำตัว”
“นั่นไง เพราะเธอมันบ้าก็เลยคิดว่าฉันบ้า อย่าคิดว่าฉันเป็นฝาแฝดแล้วฉันจะบ้าเหมือนเธอรีบไปหาหมอซะ หมอจะได้จับนั่งเก้าอี้ช็อตไฟฟ้า เธอจะได้หายขาดแล้วเลิกพูดบ้าๆกับฉันสักที ฉันไม่ได้บ้า เธอนั่นแหละประสาทแดก” หนึ่งเริ่มของขึ้น สองพยายามขอร้องให้ฟังเธอก่อน กลับถูกหนึ่งด่าว่าโรคจิตชอบแย่งของคนอื่น
อาตม์แวะมาหาสองได้ยินเสียงหนึ่งโวยวายรีบเข้าไปถามสองว่ามีอะไรหรือเปล่า หนึ่งปรับโหมดเป็นสายหวานทักทายเขาสีหน้ายิ้มแย้ม บอกว่าที่นี่ไม่มีเหตุร้ายอะไร แค่พี่น้องปรับความเข้าใจกัน เขามองสองเห็นสีหน้าไม่สู้ดีนัก จึงแก้ไขสถานการณ์เฉพาะหน้าแต่งเรื่องว่าเขามารับสองตามที่นัดกันไว้ว่าจะไปกินข้าวบ้านเขา คุณแม่ทำอาหารอร่อยไว้ต้อนรับเธอ แล้วแอบขยิบตาให้ สองรู้งานรับมุกทันที
“อ๋อค่ะ สองขอทำงานให้เสร็จ แล้วออกไปกันค่ะ”










