สองนรี

ฝ่ายหนึ่งกลับถึงคอนโดฯที่พักของศานต์ในสภาพโทรมและเหนื่อยล้า แต่ยังอุตส่าห์มีแรงทุบตีตัวเองลงโทษที่ไม่มีใครรัก และไม่สามารถพาแม่มาอยู่กับตัวเองได้...

สายวันต่อมา หนึ่งมาที่ห้างสรรพสินค้าเพื่อพบกับเสี่ยถาวรตามนัด ยังไม่ทันเดินถึงที่หมายเขาโทร.มาจิก เธอรำคาญต่อว่าว่าจะโทร.ตามถึงไหนเธอกำลังจะถึง ทันใดนั้นเสี่ยถาวรโผล่พรวดเข้ามาลากแขน

“ป๊าจะพาหนึ่งไปไหน มีอะไรก็คุยกันตรงนี้แหละ หนึ่งมีธุระต้องรีบไป” หนึ่งพยายามดึงมือเสี่ยออก

“ไปทำธุระหรือกลับไปหาผัว”

“ป๊าพูดอะไรน่าเกลียด”

“วันก่อนป๊าเจอเพื่อนหนึ่งที่ชื่อจอยชื่อเบล พวกนั้นเล่าให้ป๊าฟังหมดแล้วว่าหนึ่งไปแย่งแฟนของน้องสาว จะยอมไปคุยกับป๊า หรือให้ป๊าบุกไปคุยต่อหน้าผัวหนึ่ง”

หนึ่งกลัวเสี่ยจอมหื่นจะแฉถึงความสัมพันธ์ของเธอกับเขา จึงยอมทำตามที่เขาต้องการแต่ต้องปล่อยแขนเธอก่อน เธอเดินเองได้ เขาถึงได้ยอมปล่อยมือจากเธอก่อนจะเดินไปด้วยกัน

ศานต์ตื่นขึ้นมาไม่เห็นหนึ่งจึงตามมาที่ห้างฯแห่งนี้ พยายามกวาดตามองหาแต่ไม่เจอ

ooooooo

เสี่ยถาวรเดินนำหนึ่งไปยังลานจอดรถ เธออดถามไม่ได้ว่าจะพาไปไหน เขาจะให้เธอกลับไปอยู่ด้วย เธอส่ายหน้าจะกลับไปได้อย่างไรขืนแม่เห็นเธออยู่กับเขาคราวนี้ท่านยิงเขาตายแน่

“หลังจากวันนั้นป๊าโทร.ไปแม่หนึ่งก็ไม่รับสาย ไม่กลับบ้าน  ไม่เข้าร้าน แม่หนึ่งทิ้งป๊าไปแล้ว หนึ่งไปอยู่กับป๊า ป๊ารักหนึ่งจริงๆนะ ป๊ามีหนึ่งคนเดียว” เสี่ยถาวรออดอ้อน หนึ่งได้กลิ่นน้ำหอมจากตัวเขา

“ป๊าไม่ต้องพูดดีเลย ป๊าไปลงอ่างมาใช่ไหม นี่ไม่ใช่น้ำหอมของป๊า”

“ก็หนึ่งทิ้งป๊าไป ป๊าเหงา หนึ่งกลับไปอยู่กับป๊าคราวนี้ป๊าจะไม่ยุ่งกับผู้หญิงคนไหนอีก” พูดจบเสี่ยถาวรไอแค่กๆเจ็บหน้าอกขึ้นมา หนึ่งเห็นสีหน้าไม่สู้ดีของเขาถามว่าเป็นอะไร

“ป๊าไม่สบายเป็นเดือนแล้วไม่หายสักที คงเครียดเพราะคิดถึงหนึ่ง”

“ป๊าไปหาหมอบ้างนะ หนึ่งต้องไปแล้ว เดี๋ยวแฟนหนึ่งสงสัย”

“หนึ่งพูดอย่างนี้ได้อย่างไร ป๊าเป็นผัวหนึ่งแล้วนะ ป๊าซื้อคอนโดฯให้หนึ่ง โอนร้านให้แม่ของหนึ่ง ป๊าเทหมดหน้าตัก หนึ่งทิ้งป๊า ป๊าเอาหนึ่งตายแน่” เสี่ยถาวรบีบแขนหนึ่งอย่างแรงจนร้องลั่น

“ป๊า...หนึ่งเจ็บ” หนึ่งเหลือบเห็นศานต์เดินอยู่ไกลๆ “ป๊า แฟนหนึ่งมาแล้ว ป๊าปล่อยหนึ่งก่อน”

“มาก็ดี ป๊าจะได้บอกให้มันรู้ว่าป๊าเป็นผัวหนึ่ง”

“ไม่ได้นะป๊า ป๊าปล่อยหนึ่งแล้วกลับไปก่อน ถ้าป๊าไม่ยอมป๊าจะไม่ได้เห็นหน้าหนึ่งอีก” หนึ่งเร่งเสี่ยถาวรเพราะเห็นศานต์กำลังเดินตรงมาทางตัวเอง เสี่ยกลัวเสียเธอไปจำใจยอมทำตามแต่มีข้อแม้ว่าเธอต้องมาหาตนด้วย เธอพยักหน้ารับคำ เสี่ยถาวรจึงเดินจากไป หนึ่งแอบถอนใจโล่งอกรีบเข้าไปหาศานต์

“คุณมาที่นี่ได้ไง จะซื้ออะไรคะ หนึ่งไปช่วยเลือกให้นะ” หนึ่งรีบพาศานต์เดินไปอีกทาง

“ผมเห็นคุณคุยกับผู้ชายคนนั้น”