ตอนที่ 13
หลายวันผ่านไป...
ณ กองบังคับการปราบปรามการค้ามนุษย์ หลังประชุมเสร็จ อาตม์สั่งการให้วิชัยส่งสรุปการจับกุมการค้ามนุษย์ที่อาบอบนวดมาให้ด้วย แล้วถามถึงคดีสินธพว่าถึงไหนแล้ว วิชัยรายงานว่าไม่มีอะไรคืบหน้า มันยังกบดานเงียบ อาตม์เชื่อว่าหมดเงินเมื่อไหร่มันต้องออกมาหากินอีกแน่นอน
“ให้สายของเราเฝ้าไว้เหมือนเดิม อาจขยายพื้นที่สืบหาตัว”
“รับทราบครับผม”
อาตม์เอาแฟ้มการประชุมมาเก็บที่โต๊ะทำงานแล้วบอกกับวิชัยว่าจะออกไปบันทึกคำให้การ
ของเหยื่อและพยานแล้วจะไปยาวไม่กลับเข้ามาอีก วิชัยสงสัยยาวถึงไหน เขาจะไปที่แกลเลอรีของสอง วิชัยแนะให้เขาลาออกไปเป็นหมอ ใครป่วยเรียกใช้บริการหมออาตม์ผู้เชี่ยวชาญการรักษาโรคหัวใจชำรุด เขาเข้ามาตบบ่าวิชัย
“ขอบใจสำหรับคำแนะนำ...ทีหลังไม่ต้องเผือก” ด่าเสร็จอาตม์เดินยิ้มอารมณ์ดีออกไป...
ขณะที่อาตม์เดินหน้าจีบสองที่เป็นอิสระอย่างเต็มตัว คุณใหญ่แวะมาหาสองที่แกลเลอรี คุณน้อยไม่อยากให้เจอจึงโกหกว่าไม่อยู่ออกไปส่งงานลูกค้า คุณใหญ่ต่อว่าน้องสาวทีหลังโกหกให้เนียนหน่อย ตนเห็นสองอยู่ข้างในแว่บๆ คุณน้อยขอร้องพี่สาวอย่าเข้าไปเลย กลัวจะไปซ้ำเติมเธอ
“ไร้สาระ ฉันก็เป็นห่วงยัยสองเหมือนเธอ”
สองที่แอบฟังอยู่ออกไปทักทายคุณใหญ่ เชิญให้เข้าไปคุยกันข้างใน คุณน้อยมองตามอย่างกังวลใจ...
ที่คอนโดฯที่พักของศานต์ หนึ่งลืมตาตื่นขึ้นมาไม่เจอศานต์อยู่บนเตียงจึงลุกออกมาดู เห็นเขากำลังจัดโต๊ะอาหารอย่างสวยงามก็ร้องทักคิดว่าเขากลับบ้านไปเคลียร์กับพ่อแม่
“คุณก็มองว่าผมเป็นลูกแหง่ติดพ่อแม่เหมือนคนอื่นๆ”
“เปล่านะคะ หนึ่งไม่สบายใจที่พ่อแม่คุณ
โกรธคุณถึงขั้นตัดพ่อตัดลูก”
ศานต์ไม่สนใจ ขอแค่หนึ่งอย่าทิ้งเขาไปเป็นพอ เธอจับมือเขามากุมพร้อมจะอยู่เคียงข้างเขาไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น เขาคุยให้ฟังว่าถึงพ่อจะไม่นับเขาเป็นลูกแต่ก็ไม่เดือดร้อนเพราะเขามีหุ้นและเงินปันผลมากพอจะเลี้ยงเธอได้สบายๆ พาไปฮันนีมูนทุกเดือนยังได้ แล้วหอมแก้มเธอซ้ายทีขวาที
“หนึ่งไม่คิดว่าคุณจะรักหนึ่งมากขนาดนี้ อย่างนี้เรียกว่ารักหรือหลงคะ”
“ใครจะเรียกอย่างไรก็ช่าง แต่ผมจะเรียกคุณว่าภรรยาของผม”
“ปากหวานจริงไหมนะ” หนึ่งจูบศานต์แล้วดันตัวไปที่โซฟาเพื่อมีอะไรด้วย
ooooooo
เมื่อได้อยู่กันตามลำพัง คุณใหญ่ทำเป็นปลอบสองว่าไม่ต้องคิดมาก เสียใจตอนนี้ดีกว่าเสียใจที่ต้องแต่งงานกัน ศานต์เป็นคนโลเล เธอคงเข้าใจแล้วใช่ไหมว่าทำไมตนถึงเลิกกับเขา สองพยักหน้ารับคำ
“ไม่เอาแล้ว ไม่คุยเรื่องเครียดๆ เราไปหาอะไรอร่อยกินกันเดี๋ยวพี่ชวนคุณอาตม์ไปด้วย”
“คุณใหญ่มาหาสองเรื่องคุณอาตม์ใช่ไหมคะ”
“พี่โทร.หาคุณอาตม์ก่อนนะจะได้จองโต๊ะ” คุณใหญ่เลี่ยงไม่ตอบอะไรลุกออกไปเพื่อจะโทร.หาอาตม์










