สารวัตรใหญ่
ตอนที่ 2
“งั้นผมไปนอนก่อน...พรุ่งนี้ถ้าคุณตื่นเช้าค่อยมาเจอกัน”
“ได้ครับ” พิทยาธรรับคำแล้วพึมพำลับหลังใหญ่ว่า “มาใหม่ๆก็ดูกระตือรือร้นดี แต่อยู่ๆไปจะท่าดีทีเหลวหรือเปล่านะ”
ooooooo
ภายในห้องประชุมหลังบ่อน สี่ผู้มีอิทธิพลกำลังประชุมกันตามปกติ ทุกคนมีเอกสารรายได้ส่วนแบ่งในมือ แต่เดือนนี้ได้น้อยกว่าเดือนที่แล้วเพราะบ่อนโดนจับไปหนึ่งบ่อนโดยหมวดพิทยาธร เสี่ยน้อยไม่พอใจถึงกับเอ่ยปากว่า
“สงสัยไอ้นี่คงอยู่ไม่นาน”
กำนันฉลองโชคเสริมว่า “ตอนนี้นายมันเคลียร์ไปแล้วนี่ ต่อไปไม่น่ามีปัญหาอีก”
“แต่อย่าลืมว่าที่นี่กำลังจะมีสารวัตรคนใหม่มาแทนที่ สารวัตรวาริช” คัคนานต์ทักท้วง เสี่ยน้อยพอจะได้ข่าวมาบ้าง ถามว่าใช่คนที่หนังสือพิมพ์ลงข่าวหรือเปล่า “ใช่ ได้ยินว่ามันมาที่นี่แล้วด้วย”
“ข่าวไวเหมือนกันนี่เสี่ย ผมก็ได้ยินแบบนี้เหมือนกัน”
“แล้วมันมาทำอะไร” จาตุรนต์ข้องใจ กำนันฉลองโชคตอบยิ้มๆว่า
“มันบอกว่ามาดูลาดเลา แต่รู้ไหมว่าดวงมันซวยแค่ไหน รถประจำทางมีตั้งหลายคันไม่ขึ้น ดันไปขึ้นคันที่โดนปล้น ตัวมันก็เลยโดนปล้น”
“เสียฟอร์มจริงๆ เป็นตำรวจแต่โดนปล้น” พูดแล้วจาตุรนต์หัวเราะสะใจ
“ยังไงก็ดูๆมันหน่อย ย้ายมาวันไหน ผมเสนอว่าควรจัดของเอาไปแสดงน้ำใจสักเล็กน้อย จะได้เอามาเป็นมือเป็นตีนได้วันหลัง”
เสี่ยน้อยนำเสนอ คนอื่นๆเห็นด้วย แต่ไม่ให้รถเก๋งเหมือนที่ผ่านมา ให้แค่รถกระบะป้ายแดงก็พอ
“ลองเชิงมันด้วยรถกระบะไปก่อน ถ้ามันยึกยักเรียกร้องอยากได้มากกว่าค่อยเอารถเก๋ง”
“คราวนี้ก็มาถึงเรื่องที่ดิน กำนันฉลองโชคว่าไง ไร่ของนังป้าสำอางเมื่อไหร่จะจบซะที”
“ตอนนี้ไอ้เบี้ยวกับไอ้ปืนกำลังเจรจาครั้งสุดท้ายกันอยู่ ยังไงต้องจบภายในวันนี้พรุ่งนี้แน่” กำนันฉลองโชคยิ้มอย่างมีเลศนัย
เวลาเดียวกันนั้นเบี้ยวกับปืนกำลังไปข่มขู่ป้าสำอางกับลุงมานิตถึงบ้านโดยมีลูกน้องอีกหลายคนถือปืนกันหรา แต่ไม่ว่าพวกมันจะพูดยังไงลุงกับป้าก็ไม่ตกลงขายที่ดิน โดยเฉพาะลุงบอกว่าตายเป็นตาย
ขณะที่นักเลงจะเล่นงานคนแก่ถึงตาย เสียงโทรศัพท์ใครคนหนึ่งดังขึ้นแต่ไม่ใช่ของพวกมันหรือของลุงกับป้า พวกมันจึงรู้ว่ามีคนแอบดู รีบเร่งให้ค้นหา
มัทนีนั่นเอง เธอผ่านมารู้เห็นโดยบังเอิญแล้วเกือบโชคร้ายโดนนักเลงเล่นงานถึงตายถ้าไม่ได้พิทยาธรที่กำลังจะขี่มอเตอร์ไซค์กลับที่พักผ่านมาประสบเหตุ เขาพาเธอซ้อนท้ายหลบลูกกระสุนพวกนักเลงหนีไปได้อย่างหวุดหวิดโดยที่สองคนยังไม่เห็นหน้าตากันและกัน จนกระทั่งไปจอดรถส่งเธอที่หน้าร้านเจ๊จวบถึงจำได้กัน
หญิงสาวหัวเหม่งตั้งท่าจะวิ่งหนีแต่โดนหมวดหนุ่มคว้าตัวเอาไว้อย่างเร็ว
