ตอนที่ 1
ขุนไกรกับหมื่นทิพเทศาเจอกันตรงหน้าเรือนแล้วเกิดปะทะฝีปากกันอย่างไม่เป็นมิตร หมื่นทิพเทศาอยากได้แม่เยื้อนเป็นเมีย แต่ขุนไกรยังไม่ระแคะระคาย ได้แต่แสดงความไม่พอใจด้วยไม่ชอบให้คนชั่วมาเหยียบเรือนจึงสั่งห้ามเอาไว้ ก่อนจะมารู้จากอิ่มว่าหมื่นทิพเทศาหมายปองแม่เยื้อน ก็ยิ่งต้องขวางให้ถึงที่สุด
ส่วนหมื่นทิพเทศากลับไปเล่าให้มารดาฟังและลั่นวาจาว่าต้องได้แม่เยื้อนเป็นเมียเพื่อหยามขุนไกร คุณหญิงปริกสนับสนุนบุตรชายให้ตีสนิทแล้วปล้ำเลย พอได้น้องสาวขุนไกรแล้วก็ทิ้งขว้างให้ตรอมใจตาย
ooooooo
ถึงวันแต่งงานระหว่างลำดวนพี่สาวของดาวเรืองกับหลวงเทพพี่ชายของขุนไกร ดาวเรืองทำหน้าที่กั้นประตูทอง โดยยังไม่เห็นหมื่นทิพเทศาที่ไม่ได้เกี่ยวข้อง แต่มาเยี่ยมๆมองๆเพราะอยากเจอแม่เยื้อน กระทั่งสบโอกาสเผชิญหน้าดาวเรืองจึงให้นำกระดาษเพลงยาวไปส่งให้แม่เยื้อน มิฉะนั้นจะฟ้องคุณย่าเรื่องหนีเที่ยวไปถึงคุก
ดาวเรืองทั้งโกรธทั้งเกลียดหมื่นทิพเทศาแต่จำใจต้องทำ แต่มีเหตุให้จดหมายนั้นหล่นหายแล้วขุนไกรเก็บได้เลยเป็นเรื่องทันที
ขุนไกรตำหนิดาวเรืองเล็กน้อยก่อนบอกให้รู้ว่าหมื่นทิพเทศาเป็นคนเจ้าชู้ หลายใจ ผู้หญิงคนไหนข้องเกี่ยวด้วยมีแต่จะช้ำชอกหัวใจ จากนั้นขุนไกรออกมาเผชิญหน้าหมื่นทิพเทศาที่กำลังกอดปล้ำบ่าวคนหนึ่ง สั่งห้ามส่งเพลงยาวให้น้องสาวตนอีกเป็นอันขาด ถ้าไม่เชื่อคงได้เห็นดีกัน
หมื่นทิพเทศาไม่มีท่าทีหวั่นกลัว แถมยิ้มระรื่นโต้กลับ “แม่หญิงเยื้อนกับพี่ชายก็คนละคน ต่างจิตต่างใจ พี่ชายไม่พึงใจ แต่น้องสาวอาจจะ...”
พูดไม่ทันขาดคำ ขุนไกรปราดเข้าไปอย่างเร็ว หมื่นทิพเทศาถึงกับถอยกรูดห่างออกไปแล้วตั้งท่าสู้
“หรือว่าไม่จริง”
“ผู้หญิงไม่ว่าไพร่ผู้ดี ยากดีมีจนจะช้ำใจขนาดไหนถ้ามีผัวมากด้วยตัณหาราคะ สักแต่ว่าคลำแล้วไม่มีหางก็สมสู่ได้”
“ไอ้ไกร...ไอ้ปากชั่ว มึงด่ากูเรอะ”
“เออ...กูด่ามึง”
“มึงคอยดูเถอะ กูจะ...”
“ถ้ามึงหมายจะมาเป็นน้องเขยกูล่ะก็...มึงฝันไปเถอะ”
“มึงคอยดูไอ้ไกร”
“เออ กูจะคอยดูไอ้ด้วง วันนี้มีงานมงคลพระกำลังสวดมนต์เป็นบุญเป็นกุศลยังมีคนใจบาปหยาบช้ามาทำระยำตำบอน ไม่เกรงไม่กลัวนรกจะกินกบาล กูไม่ท้าให้มึงเข้ามาหรอกเว้ยไอ้ด้วง เพราะกูรู้ว่ายังไงมึงก็ไม่กล้า ได้แต่ทำเงื้อทำง่าราคาแพงลวงตาบ่าวไพร่เท่านั้น”
หมื่นทิพเทศาโกรธและเจ็บใจมากแต่ไม่กล้าอย่างที่ขุนไกรพูดจริงๆ ได้แต่ถอยร่นกลับไปพร้อมบ่าวสองคน ไม่เลิกล้มความตั้งใจจะเอาแม่เยื้อนทำเมียให้ได้ แล้วจะทรมานให้ชอกช้ำ ทิ้งขว้างให้น้ำตาเช็ดหัวเข่า
ooooooo










