สายโลหิต

พุทธศักราช ๒๓๐๑

กรุงเทพมหานครบวรทราวดีศรีอยุธยา ราชธานีของอาณาจักรสยาม ตั้งบนเกาะหนองโสน มีแม่น้ำล้อมรอบเกาะที่รูปร่างคล้ายสำเภา บ้านเมืองสงบร่มเย็น ไพร่ฟ้าหน้าใสด้วยว่างเว้นการศึกเป็นเวลาถึงร้อยกว่าปี

เมื่อปลอดศึกจึงมีเวลาทำนุบำรุงบูรณะพระบรม มหาราชวังทั้งพระที่นั่งในกรุงนอกกรุง รวมทั้งวัดวาอารามที่ลาดหลังคาโบสถ์วิหารและพระปรางค์เจดีย์ด้วยแผ่นทองคำ ความงามของกรุงศรีอยุธยาเป็นที่เลื่องลือว่าราวสวรรค์ชั้นฟ้า

ยามกลางวันบ้านเมืองคึกคักด้วยผู้คนสัญจรไปมา เรือจากทุกสารทิศบรรทุกสินค้ามาค้าขาย แม่น้ำที่ล้อมรอบกรุงเต็มไปด้วยแพขายสรรพสิ่งของต่างๆมากมาย ถึงฤดูลมสำเภาพัดเข้ามาในกรุง เรือสินค้าจากต่างประเทศ ทั้งจีน แขก ฝรั่งมาจอดทอดสมอแลกเปลี่ยนสินค้าทันสมัยแดนไกลกับสินค้าพื้นเมืองของชาวอยุธยา กรุงศรีอยุธยาจึงเป็นราชธานีที่เจริญรุ่งเรืองที่สุดในภูมิภาคอุษาคเนย์ ณ เวลานั้น...

สามครอบครัวขุนนางของอยุธยาที่คนในครอบครัวมีชีวิตเกี่ยวพันกันทั้งรักทั้งแค้นจนกลายเป็นศัตรูคู่อาฆาตกันจนวาระสุดท้ายของชีวิตคือครอบครัวของพระสุวรรณราชา เป็นช่างทองหลวง พระสุวรรณราชามีบุตรชายหญิงสามคนคือ พ่อเดือน รับราชการเป็นหลวงเสนาสุรภาค ลำดวนบุตรีคนต่อมา และดาวเรืองบุตรีคนสุดท้อง อายุสิบขวบ แม่ของลูกสามคนเสียชีวิตแล้ว ลูกๆจึงมีย่านิ่มเป็นผู้เลี้ยงดู

อีกครอบครัวคือพระยาพิริยะแสนพลพ่ายและคุณหญิงศรีนวล มีบุตรชายหญิงสามคนเช่นกันคือ หลวงเทพฤทธิ์อริศัตรูพ่าย รับราชการเป็นทหารและกำลังจะแต่งงานกับลำดวน ขุนไกร บุตรชายคนกลางวัยยี่สิบปีรับราชการทหารเช่นกัน และแม่เยื้อนบุตรีคนสุดท้องอายุเพิ่งย่างรุ่นสาว

ครอบครัวที่สามคือพระวิชิตปรีชาและคุณหญิงปริก มีบุตรชายเพียงคนเดียวคือด้วง หรือหมื่นทิพเทศา เป็นลูกทูนหัวทูนเกล้าของคุณหญิงปริก ทั้งรักและตามใจจนหมื่นทิพเทศาหยิ่งผยอง สามหาวและเจ้าเล่ห์แสนกลเป็นที่สุด

คุณย่าเลี้ยงดาวเรืองให้โตมาอย่างไม่เหมือนเด็กหญิงคนใดในอยุธยา ดาวเรืองเรียนหนังสือจนอ่านออกเขียนได้ เรื่องงานฝีมือร้อยดอกไม้ ปักสะดึงไปจนถึงเย็บที่นอน หัดดูแลพยาบาลคนป่วยไข้ หัดทำอาหารการครัว รวมทั้งดูกลกิจการในบ้าน ทุกอย่างที่เป็นหน้าที่ลูกผู้หญิง แม้แต่การสืบทอดวิธีการทำทองก็ตกทอดถึงดาวเรือง

นอกจากนี้คุณย่าให้ดาวเรืองเรียนหนังสือ และการเรียนนี่เองทำให้ดาวเรืองไม่อยากอยู่ในโลกแคบคือบริเวณบ้าน แต่อยากออกไปเห็นโลกภายนอกที่กว้างใหญ่กว่า จึงเป็นต้นเหตุเรื่องวุ่นวายทั้งหลายเพราะวันหนึ่งดาวเรืองหนีคุณย่าและหนีนางเยื้อน บ่าวพี่เลี้ยงที่รักดาวเรืองทูนหัวทูนเกล้าออกไปเที่ยวกับยายชดแม่ครัว

ยายชดพาดาวเรืองไปเที่ยวป่า ซึ่งหมายถึงตลาดที่มีทั่วอยุธยาขายของนานาชนิด ดาวเรืองสนุกสนานเป็นที่สุดเพราะตรงกับนิสัยที่อยากรู้อยากเห็น จนสุดท้ายยายชดพาไปเที่ยวถึงคุกหน้าวัดเกศ ดาวเรืองก็ไปทั้งๆที่เป็นสถานที่ต้องห้ามสำหรับผู้หญิง หารู้ไม่ว่าหมื่นทิพเทศาอยู่แถวนั้นเห็นทุกอย่างแต่ไม่ได้แสดงตัว

ooooooo