ร้อยป่า
ตอนที่ 16
“พ่อเลี้ยงโทร.บอกผมว่าไม่มาจะเดือดร้อน”
“ผมอยากเตือนท่านน่ะครับ”
เสือกับผู้ใหญ่เทิ้มแอบซุ่มดูพ่อเลี้ยงอิทธิกับนายตำรวจแล้วซุบซิบกันว่าตำรวจที่ไหน น่าจะตำแหน่งใหญ่พอสมควร เสือเอาโทรศัพท์มือถือแอบถ่ายคลิปสองคนนั้นไว้
พ่อเลี้ยงส่งแฟ้มที่เอามาจากบ้านให้รองผู้การฯ เมื่อเขาเปิดแฟ้มดูก็หน้าซีดเผือด เพราะมันคือรูปแอบถ่ายตอนอิทธิยื่นซองสีน้ำตาลให้เขา
“นี่พ่อเลี้ยงแอบถ่ายผม?”
พ่อเลี้ยงดึงแฟ้มคืนมาพร้อมรอยยิ้มของคนเหนือกว่า
“ถ้ารูปนี้ถึงมือเจ้านายท่าน ผมต้องโดนเรียกพบ แล้วคนอย่างผมก็โกหกไม่เป็นซะด้วย ผมจะเรียนเจ้านายท่านตามตรงว่าในซองเป็นเงินสินบน”
“ก็เอาซี่ ผมโดนซิว พ่อเลี้ยงก็โดนด้วย”
“ท่านแย่งผมพูดนะครับ ผมกำลังจะบอกว่าถ้าผมโดน ท่านก็ต้องโดนด้วย และโทษต้องหนักกว่าเพราะท่านเป็นตำรวจ ครอบครัวท่านต้องโดน ป.ป.ช.ตรวจสอบทรัพย์สิน โดนยึดทรัพย์ เราจะกอดคอกันจมน้ำตายหรือช่วยกันว่ายน้ำเข้าฝั่งดีครับ”
รองผู้การฯยิ่งหน้าซีด เสียงอ่อนลงทันที “เข้าใจผมนะพ่อเลี้ยง ผมอยากวางมือ ลูกสาวผมก็เพิ่ง
คลอดลูก ผมเลยจะลาออกมาเลี้ยงหลาน”
“ท่านอยากให้หลานไปเยี่ยมในคุกไหมครับ”
รองผู้การฯโดนพ่อเลี้ยงอิทธิบีบหนักจึงต้องยอม
“ก็ได้ พุธนี้ผมจะเคลียร์เส้นทางให้ พอพ้นจังหวัดแพร่รถไม้ซุงของพ่อเลี้ยงจะไม่โดนตรวจ”
“คุยง่ายแบบนี้แต่แรกก็ไม่ต้องนัดเจอให้เสียเวลา ดีใจด้วยนะครับที่มีหลานตา ท่านจะลาออกมาเลี้ยงหลานได้ก็ต่อเมื่อผมอนุญาตเท่านั้น”
อิทธิแววตาวาวโรจน์เปี่ยมไปด้วยอำนาจ ขณะที่ รองผู้การฯหน้าซีดเป็นไก่ต้ม ตกเป็นเบี้ยล่างอย่างสิ้นเชิง
ooooooo
หลังจากซุ่มจับตาดูพ่อเลี้ยงอิทธิกับตำรวจนายหนึ่งในร้านอาหารและได้ภาพมาเก็บไว้เป็นหลักฐาน เสือก็กลับมาซ่อนตัวที่บ้านผู้ใหญ่เทิ้มเหมือนเดิม แต่ที่เพิ่มเติมคือมาโนชกับช้างที่โดนตามตัวมาที่นี่ในเวลาต่อมา
ทั้งหมดอยู่ในบ้านและปิดประตูหน้าต่างมิดชิด กำลังดูคลิปที่เสือใช้โทรศัพท์มือถือถ่ายมา พร้อมทั้งช่วยกันวิเคราะห์แสดงความคิดเห็น
“รองผู้การฯคนนี้เป็นหนึ่งในรายชื่อตำรวจต้องสงสัยว่ารับสินบนพ่อเลี้ยงอิทธิ”
“แกว่าในแฟ้มมีอะไรวะ”
“ต้องเป็นอะไรซักอย่างที่พ่อเลี้ยงใช้แบล็กเมล์ท่านรองฯ”
“แล้วไอ้ของในแฟ้มเนี่ยก็ต้องเป็นหลักฐานย้อนมาเอาผิดพ่อเลี้ยงได้”
“ใช่”
“เมื่อเย็นฉันโทร.คุยกับแป๋ว แป๋วบอกว่าพ่อเลี้ยงเอาแฟ้มมาจากห้องเก็บเมล็ดพันธุ์ข้าวโพด”
“ข้อสงสัยแป๋วถูกต้อง พ่อเลี้ยงย้ายหลักฐานในตู้เซฟมาเก็บในห้องเก็บเมล็ดพันธุ์ข้าวโพด”
“รู้อย่างนี้แล้ว เราก็แอบเข้าบ้านขโมยมาสิครับ”
“ห้องล็อกกุญแจครับ ที่สำคัญเกิดพ่อเลี้ยงไหวตัวย้ายที่เก็บหลักฐานอีก ทีนี้ก็อย่าหวังว่าจะหาเจอ”
“ถ้าอย่างนั้นเราก็ต้องรอคุณแป๋วขโมยกุญแจมา”
“ผมเชื่อว่าแป๋วทำได้”
เสือมั่นใจในตัวแฟนสาวอย่างมาก ขณะที่คนอื่นๆ ก็พยักหน้าคล้อยตาม หารู้ไม่ว่าเวลาเดียวกันนี้
แป๋วกำลังเผชิญหน้าพ่อเลี้ยงอิทธิด้วยใจตุ๊มๆต่อมๆ เพราะเขารินไวน์ให้ดื่มกันสองต่อสอง
“เรามาฉลองให้งานศพไอ้เสือกัน”
แป๋วยอมชนแก้วด้วยแต่ไม่ดื่ม อิทธิจิบไวน์พลางจับสังเกตสีหน้าของแป๋วแล้วคาดเดา
“แป๋วเสียใจที่มันตาย”
“พ่อเลี้ยงเคยเห็นฆาตกรเสียใจเหรอคะ แป๋วไม่ชอบดื่มไวน์น่ะค่ะ”
“ไวน์ขวดนี้อาหิ้วมาจากฝรั่งเศสเลยนะ รสชาติละเมียดละไมมาก แป๋วจับแก้วไวน์ผิด อาจะสอนวิธีดื่มไวน์ให้นะ แป๋วต้องจับตรงก้านแก้ว การกุมที่ก้นแก้วอุณหภูมิจากมือเราจะทำให้อุณหภูมิไวน์เปลี่ยน รสชาติไวน์จะแปร่ง”
แป๋วจับแก้วไวน์ใหม่ตามที่อิทธิอธิบาย
“ทีนี้ก็หมุนแก้วให้อากาศเข้าไป รสของไวน์จะเข้มขึ้น”
