ร้อยป่า
ตอนที่ 16
หลังจากยิงเสือตาย แป๋วกลับบ้านพ่อเลี้ยงอิทธิด้วยความว้าวุ่นกระวนกระวาย แล้วหลบเข้าห้องรอโทรศัพท์จากใครบางคน
“แป๋ว” เสียงอิทธิเรียกอยู่หน้าห้อง
แป๋วปาดน้ำตาที่เอ่อคลอก่อนเดินมาเปิดประตูให้พ่อเลี้ยง
“อามาขอบใจแป๋วที่ช่วยกำจัดไอ้เสือ ภารกิจสำเร็จแล้วเราก็แยกย้าย”
“นี่พ่อเลี้ยงจะไล่แป๋วออกจากบ้านเหรอคะ”
“แป๋วจะอยู่บ้านอาก็ได้ แต่แป๋วต้องลืมความแค้นระหว่างเรา”
“จะให้แป๋วลืมที่พ่อเลี้ยงสั่งฆ่าแม่งั้นเหรอ”
“วิญญาณแม่แป๋วรับรู้ต้องเสียใจ ถ้าลูกสาวติดคุก”
“ติดคุก?”
“ข้อหาฆาตกรรมไง แป๋วยิงไอ้เสือตาย อาเป็นพยานเห็นเหตุการณ์”
“ตำรวจไม่เชื่อพ่อเลี้ยงหรอกค่ะ”
“ใครๆก็รู้แป๋วทะเลาะกับไอ้เสือ มีเหตุจูงใจ พอสบโอกาสเลยแย่งปืนลูกน้องอายิงมันตาย”
“พ่อเลี้ยงเอาตัวรอดแบบนี้นี่เอง แบล็กเมล์คนอื่น”
“อาก็แค่ฉลาดกว่าคนอื่นน่ะ แป๋วมีสองทางเลือก ลืมความแค้นหรือติดคุก อาให้เวลาตัดสินใจ”
พ่อเลี้ยงอิทธิทิ้งท้ายอย่างถือไพ่เหนือกว่าแล้วผละไป แป๋วแค้นใจแต่ทำอะไรไม่ได้ ปิดประตูห้องกลับเข้ามาเดินวนเวียน สายตาจับจ้องแต่โทรศัพท์ สักครู่ก็มีสายเข้า เธอรีบกดรับด้วยท่าทีร้อนรน
ด้านพ่อเลี้ยงอิทธิที่เดินกระหยิ่มยิ้มย่องออกไปหน้าบ้าน เขาเรียกไอ้เชิดมาสั่งการ
“แกไม่ต้องคอยเฝ้าแป๋วแล้ว ผู้หญิงคนนั้นไม่กล้าหักหลังฉันแน่นอน”
“พูดถึงคุณแป๋ว ไม่น่าเชื่อนะครับว่าจะกล้ายิงไอ้เสือ”
“อย่าประมาทความแค้นของผู้หญิง”
อิทธิเหยียดยิ้มมั่นใจว่าแป๋วสิ้นฤทธิ์แน่คราวนี้
ooooooo
ที่รีสอร์ตเล็กๆในจังหวัดพิษณุโลก อนิรุทธิ์พาแสงทองมาหลบอยู่ที่นี่เพื่อความปลอดภัยไกลหูตาตำรวจ
แต่แล้วสองคนเกิดมีปากเสียงกันขึ้นมาเพราะแสงทองเปลี่ยนใจจะไม่หลบหนี เธอต้องการให้อนิรุทธิ์มอบตัว
“ผมไม่มอบตัว”
“รุทจะกลัวอะไรคะ ไม่ติดคุกหรอก รุทไม่ได้ฆ่าใครตาย”
“แต่ผมหนีคดีนะแสง ศาลต้องไม่ให้ประกันตัว”
“อย่าคิดแทนศาลสิคะ”
“ยังไงผมก็ไม่เสี่ยง หนีไปเมืองนอกกันเถอะ ผมมีพาสปอร์ต”
“แต่แสงไม่มี พาสปอร์ตอยู่ที่บ้าน”
“งั้นก็ทำพาสปอร์ตใหม่ ชีวิตที่เมืองนอกดีกว่าเมืองไทยเยอะ ทั้งสภาพสังคม การศึกษา ลูกเราจะได้มีชีวิตที่ดีไง” อนิรุทธิ์หว่านล้อม
แสงทองนึกถึงอนาคตลูกก็เริ่มใจอ่อน “รุทจะไปประเทศไหนคะ”
“ประเทศไหนก็ได้ที่ไม่มีสนธิสัญญาส่งตัวผู้ร้ายข้ามแดนกับไทย แสงไม่ต้องให้คำตอบตอนนี้ ผมกะว่าจะกบดานอยู่ที่นี่ซักพัก แสงจะได้มีเวลาคิดด้วย”
“ก็ดีค่ะ”
การถกเถียงจบลงด้วยดี อนิรุทธิ์ยิ้มสบายใจ เปลี่ยนท่าทีเป็นออดอ้อน
“ผมว่าเราต้องได้ลูกสาว”
“รู้ได้ยังไงคะ”
“เขาว่าท้องลูกสาว แม่จะสวยมาก”
“แหม...ปากหวานนะคะคุณพ่อ”
สองคนหยอกเย้าแล้วสวมกอดกันอย่างมีความสุข ลืมความทุกข์ไปชั่วขณะ
ooooooo
หลังจากใช้เวลาครุ่นคิดมาครึ่งค่อนวัน...คืนนั้น แป๋วมายืนรอให้คำตอบพ่อเลี้ยงอิทธิที่หน้าห้อง
“แป๋วเลือกได้แล้วค่ะ แป๋วจะลืมความแค้น”
“ต้องอย่างนี้สิหลานอา ฉลาดเลือก”
“เพราะแป๋วถูกแบล็กเมล์ต่างหาก”
“ไม่เอาสิ อย่ามองอาแง่ร้าย เราต้องร่วมงานกันต่อ พรุ่งนี้มีส่งไม้แป๋วนั่งรถประกบรถขนไม้ซุงเหมือนเดิมนะ”
“เสือตายแล้วไม่มีใครตั้งด่านหรอกค่ะ”
“ลูกทีมมันยังอยู่ แป๋วเป็นแฟนหัวหน้ามัน พวกมันต้องเกรงใจ”
“พ่อเลี้ยงไม่กลัวโดนจับเหรอคะ เพิ่งโดนตำรวจเรียกไปสอบปากคำเรื่องบุกรุกป่า”
“พยานตายหมดไม่มีใครซัดทอดอา อีกอย่างอาเคลียร์ได้”
“พ่อเลี้ยงจ่ายสินบนตำรวจคนไหนคะ”
