ร้อยป่า
ตอนที่ 1
พลผละไป ส่วนอิทธิรีบโทร.หาผู้มีอำนาจเพื่อขอความช่วยเหลือ...เมื่อหญิงกับทรงยศมาถึงโรงพักเด่นชัยในตอนดึกก็ทราบข่าวดีว่าตำรวจยอมให้ประกันตัวทรงธรรมหลังจากมีผู้ใหญ่โทร.มาเคลียร์
“พ่อขอโทษนะ ทำให้ยศเดือดร้อน ขอโทษแป๋วด้วย”
“คุณพ่อไม่ต้องขอโทษหรอกค่ะ คุณพ่อไม่ได้ทำอะไรผิด”
“ประกันตัวตรงไหนแป๋ว”
“ทางนี้ค่ะพี่ยศ” แป๋วเดินนำพี่ชายไปทำเรื่องประกันตัว
หญิงตกใจเมื่อได้ยินทรงธรรมบอกว่าเสือเป็นคนจับเขา และเมื่อทรงยศทำเรื่องประกันตัวเสร็จมารู้เรื่องนี้จากพ่อก็โกรธเป็นฟืนเป็นไฟ
“ไอ้เสือมันอกตัญญู คุณแม่ช่วยส่งมันเรียนมันดันมาจับคุณพ่อ”
“เสือมั่นใจว่าคุณพ่อผิด ไม่ยอมฟังแป๋วเลยค่ะ”
“มันอยากสร้างผลงานเลยจับมั่ว” ทรงยศโกรธมาก เดินบ่นด่าเสือจนกระทั่งลงจากโรงพักไปพร้อมครอบครัว ส่วนเสือที่ไม่กล้าสู้หน้าใครค่อยๆออกจากมุมมืด รู้สึกแย่มากที่ครอบครัวแป๋วเกลียดตน พอเหลือบไปเห็นพงษ์ยังอยู่ก็ร้องทัก
“อ้าวพี่พงษ์ นึกว่ากลับแล้วซะอีก”
“พี่กลับ...แล้วเสือจะไปยังไง”
“ผมมีแผนที่บ้านพักครับ ลูกน้องพี่เขียนให้”
“เฮ้ย...นี่มันแพร่นะ ไม่มีแท็กซี่มิเตอร์ บ้านพักอยู่ในตัวเมืองด้วย คิดจะเดินจากเด่นชัยไปล่ะก็ กว่าจะถึงเช้าแน่...ไปรถพี่”
เสืออาศัยรถพงษ์กลับถึงบ้านพักตอนตีหนึ่งกว่าๆ พงษ์ว่าขาดเหลืออะไรในบ้านให้บอก บ้านตนอยู่ใกล้กัน
“ครับ แล้ววัตกับศรล่ะครับ อยู่หลังไหน”
“ถัดบ้านพี่ไป อันที่จริงพวกเรานัดกันไว้จะเลี้ยงต้อนรับเสือแต่ดันมามีเรื่อง”
“ไม่ต้องเลี้ยงหรอกครับ สิ้นเปลืองเปล่าๆ”
“ค่อยว่ากัน พี่ไปล่ะ ง่วงมาก” พงษ์เดินหาวอ้าปากกว้างออกไป แต่เสือยังไม่มีทีท่าว่าจะง่วง เอาแต่คิดเรื่องแป๋ว ภาวนาไม่อยากให้เธอเกลียดเขาเลย...
คืนนั้นครอบครัวของทรงธรรมพักที่รีสอร์ต ทรงยศปรึกษาแป๋วเรื่องคดีของพ่อว่าตนจะหาทนายสู้คดีให้พ่อ แต่แป๋วต้องไปคุยกับเสือ หลอกถามให้ได้ว่าเขามีหลักฐานอะไรที่เราไม่รู้
“แป๋วไม่อยากคุยกับเสือค่ะ”
“ต้องคุย แล้วอันที่จริงแป๋วควรจะขอไอ้เสือมันด้วยซ้ำ ให้มันบอกตำรวจว่ามันแจ้งจับผิดคน”
“ถ้าถึงขนาดนั้นเสือไม่ช่วยหรอกค่ะ”
“มันก็ไม่แน่หรอก ไอ้เสือมันชอบแป๋ว ตามเทียวไล้เทียวขื่อแป๋วตั้งแต่เด็ก มันต้องช่วยแป๋ว”
“แต่พี่ยศคะ แป๋วไม่อยากหาประโยชน์จากความรู้สึกคนอื่น”
“แป๋วต้องทำ...เพื่อคุณพ่อ”
“ก็ได้ค่ะ พรุ่งนี้แป๋วจะลองคุยกับเสือค่ะ”
“ได้เรื่องยังไงบอกพี่ด้วย” ทรงยศกำชับแล้วผละไป ทิ้งแป๋วนั่งถอนหายใจกลัดกลุ้ม เหนื่อยทั้งกายและใจ ก่อนจะตัดสินใจส่งไลน์นัดเสือมาเจอกันพรุ่งนี้ที่รีสอร์ต
ooooooo
รุ่งเช้าเสือหน้าตาสดใสมาขอยืมรถพงษ์ไปธุระ พงษ์ง่วงงุนมาก สงสัยทำไมเสือถึงไม่ง่วงเลยทั้งที่นอนดึก แต่ก็ไม่ได้ซักอะไรนอกจากคิดเอาเองว่าเสือต้องไปธุระเรื่องผู้หญิงแน่ๆ
รีสอร์ตที่ครอบครัวแป๋วพักเป็นของแสงทองลูกสาวพ่อเลี้ยงอิทธิ เมื่อแสงทองเห็นเสือเข้ามาก็จำได้ เธอส่งยิ้มหวานเข้าไปทักและยินดีให้บริการเต็มที่
เมื่อเสือขอนั่งรอเพื่อนที่นัดไว้ แสงทองนำน้ำมะตูมเย็นๆมาให้ดื่มและชวนพูดคุยแต่ดูท่าทางเขาไม่ได้สนใจเธอสักนิด นี่เองยิ่งทำให้แสงทองอยากเอาชนะเขาถึงขนาดเสแสร้งแกล้งวางอุบายเพื่อให้ได้ใกล้ชิดเขามากๆ
ส่วนในห้องอาหาร ครอบครัวแป๋วกำลังกินอาหารเช้าอย่างซังกะตาย ทุกคนไม่สบายใจเนื่องด้วยทรงธรรมโดนคดีค้าไม้เถื่อน
“แป๋วจองตั๋วเครื่องบินแล้วนะคะ กลับไฟลท์เที่ยงจากเชียงใหม่ เมื่อคืนคุณพ่อได้นอนบ้างไหมคะ”
“พ่อหลับไม่ลงหรอกลูก”
“นี่แป๋วนัดเสือมาคุย จะหาทางช่วยคุณพ่อค่ะ”
“ไอ้เสือน่ะเหรอมันจะช่วยพ่อ มันจะเอาพ่อเข้าคุก”
“ผมให้น้องคุยกับเสือเองครับ แป๋วสนิทกับมัน มันอาจยอมบอกอะไรแป๋วบ้าง”
“ยศเห็นว่าทางไหนช่วยพ่อได้ก็จัดการเลยลูก”
“แป๋วล้วงความลับมาให้ได้นะ ไอ้เสือมันมีหลักฐานแน่นหนาแค่ไหนเอาผิดพ่อเรา”
“ค่ะพี่ยศ” แป๋วรับคำทั้งที่หนักใจมาก
