ร้อยป่า
ตอนที่ 1
เมื่อแป๋วผละจากครอบครัวไปพบเสือ เป็นจังหวะที่แสงทองกำลังเจ๊าะแจ๊ะใกล้ชิดเสืออยู่พอดี แป๋วไม่ชอบใจพูดเสียงแข็งกับเสือให้ไปหาที่คุยกัน แค่นั้นเสือก็เดินตามเธอไปต้อยๆ จนแสงทองเจ็บใจเพราะทีตัวเองหว่านเสน่ห์แทบตายเสือกลับไม่สนใจสักนิด
มุมหนึ่งในรีสอร์ต แป๋วคุยกับเสืออย่างเคร่งเครียด เธออยากรู้ทำไมเขาถึงมั่นใจนักว่าพ่อของเธอค้าไม้เถื่อน
“หลักฐานมันชี้ชัดน่ะ”
“ไหนบอกมาซิ มีหลักฐานอะไรบ้าง”
“อยากดูหลักฐาน ก็ไปกับผม”
“ไปไหน”
“สวนป่าพ่อแป๋วไง”
แป๋วยอมไปกับเสือเพื่อพิสูจน์ความจริง...
เสือพาแป๋วมาที่รถบรรทุกขนไม้เถื่อนที่จับได้เมื่อวานซึ่งจอดไว้ในสวนป่าของทรงธรรม โดยมีวัตกับศรรออยู่
“เสือ...ดวงตราตีไม้ทำปลอมเหมือนมาก”
วัตบอก
“มืออาชีพน่ะ แป๋วดูวงรอบปีต้นไม้สิ มันบอกอายุต้นไม้ต้นนั้นๆ” เสือชี้ให้แป๋วดูวงกลมบนเนื้อไม้
“แล้วยังไง”
“ไม้สักที่ยึดได้วงรอบปีบอกว่าไม้มีอายุ 30 กว่าปี พ่อแป๋วทำสวนป่ามา 20 กว่าปี เป็นไปไม่ได้ที่ไม้พวกนี้จะมาจากสวนป่าพ่อแป๋ว”
แป๋วก้มดูวงรอบปีต้นไม้ใกล้ๆชัดๆแล้วชักเขว แต่ยังไม่ยอมรับความจริง “แป๋วดูไม่เป็น ไม่รู้ว่ากี่ปี”
“ดูอีกทีสิแป๋ว เปิดใจดู”
แป๋วไม่ยอมดูแต่ยืนยันว่าไม้พวกนี้ตัดจากสวนป่าของพ่อตน เสือเลยบอกให้มากับตนเพื่อพิสูจน์ให้เห็นจริง
เสือพาแป๋วเดินรอบสวนป่าจนเธอเหนื่อยหอบ บ่นว่าจะพาเดินไปถึงไหน มันทั่วสวนป่าแล้ว
“แป๋วเดินทั่วสวนป่าแล้วเห็นต้นไม้ถูกตัด
ซักต้นมั้ย แล้วดูขนาดต้นไม้นะ ไม้ในสวนป่าแป๋วมีแต่ไซส์เล็ก แต่ไม้บนรถบรรทุกท่อนใหญ่กว่า ไม้บนรถไม่ได้ถูกตัดจากสวนป่าพ่อแป๋ว มันถูกตัดจากในป่า”
“ถ้าคุณพ่อเป็นพวกตัดไม้ทำลายป่า แป๋วเป็นลูกก็ต้องระแคะระคายบ้างสิ นี่ไม่เลย”
“พ่อแป๋วน่ะเก็บความลับเก่ง”
แป๋วซึ่งคล้อยตามเสือมากขึ้นเรื่อยๆ นึกถึงตอนพ่อไม่ให้เธอมาสวนป่า พ่อพยายามหลีกเลี่ยงหลายครั้ง...หรือว่าพ่อจะค้าไม้เถื่อนจริง!?
“แป๋ว...คุณเชื่อผมแล้วใช่ไหม”
“แป๋วเชื่อตัวเอง ไม่ได้เชื่อเสือ แป๋วอยากกลับรีสอร์ตแล้ว” พูดจบเธอเดินหนีไปเลย
ooooooo
พลไปสืบข้อมูลมารายงานพ่อเลี้ยงอิทธิว่าเจ้าหน้าที่ป่าไม้คนใหม่ชื่อเสือ กลิ่นสัก เป็นหัวหน้าทีมพิทักษ์ไพร มีผลงานเพียบ จับพ่อเลี้ยงที่น่าน จับนายทุนที่ตาก เชียงใหม่ เชียงราย และทลายแก๊งค้าไม้ข้ามชาติ
“ท่าทางมันบ้าระห่ำ ไม่กลัวอิทธิพล”
“คนแบบนี้อันตรายครับ”
“แต่นี่ถิ่นพ่อเลี้ยงอิทธิ ป่าไม้เก่งๆเอาชีวิต เอาศักดิ์ศรีมาทิ้งไว้ที่แพร่นับไม่ถ้วน...เสือ กลิ่นสัก คือรายต่อไป” อิทธิประกาศกร้าว หมายหัวป่าไม้คนใหม่ถ้าแหลมมา!
บ่ายนั้นทรงธรรมและครอบครัวกลับถึงบ้านที่กรุงเทพฯอย่างปลอดภัยแต่ไม่มีใครสบายใจสักคน ทรงยศคุยกับพ่อเรื่องคดีความว่าพรุ่งนี้จะนัดทนายมาคุยที่บ้าน แป๋วเอาแต่เงียบเหมือนครุ่นคิดอะไรในใจ แล้วจู่ๆเธอก็บอกแม่ว่าขอตัวสักครู่
แป๋วขับรถไปที่โรงงานของพ่อที่มีพนักงานทำงานตามปกติแต่ประตูโรงงานปิดมิดชิดเข้าไม่ได้ เธอต้องโทร.บอกให้พนักงานมาเปิดแล้วเข้าไปเดินสำรวจจุดที่แปรรูปไม้และพบว่าไม้ทุกท่อนมีตราประทับทั้งนั้น แต่ก็อดคิดไม่ได้ว่าอาจเป็นของปลอม
