ร้อยป่า
ตอนที่ 1
เสือยิ้มบางๆไม่ได้ปลาบปลื้มอะไรนัก แต่ฟ้าทำทะเล้นโผล่หน้ามาข้างไหล่เสือ
“พี่เสือขา...พี่เคยคิดจะเปลี่ยนจากเสือ กลิ่นสัก เป็นเสือผู้หญิงบ้างไหมคะ”
“นี่น้องฟ้าจ๋า...ไอ้เสือน่ะมันชอบอยู่ป่าอยู่ดอย ต้องพี่ช้างนี่จ้ะกลายพันธุ์แล้ว เป็นช้างบ้านพร้อมสร้างบ้านสร้างครอบครัว” ช้างยิ้มกะลิ้มกะเหลี่ยใส่ฟ้า
“เหรอคะ พี่เสือน่ะเขาเป็นเสือ กลิ่นสัก แล้วพี่ล่ะเป็นช้างอะไร”
“นั่นเสือ กลิ่นสัก นี่ช้าง กลิ่นเต่า” ช้างตอบฉะฉานพร้อมชูรักแร้โชว์กลิ่นจนฟ้าทำหน้าเหม็นเมินหนีร้องยี้ไป
เสือหัวเราะขำกับอาการหยอกเย้าล้อเล่นของสองคน ระหว่างนี้สมเกียรติออกจากห้องทำงานส่วนตัวเดินมา เสือยื่นแฟ้มรายงานปฏิบัติการเมื่อเช้าให้หัวหน้าทันที
“แคนเป็นไงมั่ง ที่โดนยิงน่ะ”
“ดีขึ้นแล้วครับ นี่พักฟื้นอยู่บ้าน”
“เอ้าทุกคน เลิกงานแล้วไปกินข้าวกัน ผมเลี้ยงเอง เลี้ยงให้ลูกน้องคนเก่ง”
ทั้งหมดยกพลมากินข้าวร้านประจำริมทาง ระหว่างรออาหารเสือคุยกับสมเกียรติเรื่องพวกมอดไม้ที่จับเท่าไหร่ก็ไม่หมด เลยกลัวว่าป่าจะหมดเสียก่อน
“จากข้อมูลล่าสุดปีปีนึงป่าไม้จะหายไป 6 หมื่นกว่าไร่ พวกเราคิดดูแล้วกัน 10 ปี 6 แสนกว่าไร่”
“แค่คิดก็เศร้าแล้วนะคะหัวหน้า...ป้าขา ผักบุ้งไฟแดงยังไม่ได้เลยค่ะ” ฟ้าร้องบอกแม่ครัว
“วันนี้ลุงไม่มาน่ะลูก ป้าทำคนเดียว ช้าหน่อย”
“มาครับป้า ผมช่วย” เสืออาสา...แปลงร่างจากผู้พิทักษ์ป่าเป็นพ่อครัวหัวป่าก์ช่วยป้าทำอาหารอย่างคล่องแคล่ว ใช้เวลาไม่นานทุกโต๊ะได้อาหารครบ รวมทั้งโต๊ะของเสือเองด้วย
“ว้าว...น่ากินจัง พี่เสือเนี่ยทำงานก็เก่ง ทำกับข้าวก็อร่อย ใครเป็นเมียพี่นะโชคดีสุดๆ”
“น้องฟ้าครับ อย่ามองข้ามช็อต เอาแค่แฟนให้รอดก่อน” เสือเบรกยิ้มๆ
ช้างหัวเราะขำแล้วเอ่ยอย่างมั่นใจว่าเสือทำความดีความชอบงานนี้ต้องได้เลื่อนขั้นแน่
“พูดถึงความดีความชอบ ฟ้าลืมค่ะ เมื่อตอนเย็นมีจดหมายจากในกรมส่งมาให้พี่เสือ”
ฟ้ารีบหยิบจดหมายราชการในกระเป๋าถือส่งให้เสือ ช้างได้ทีบอกว่าวาจาตนศักดิ์สิทธิ์เป็นจดหมายแจ้งเลื่อนขั้นแน่นอน แต่พอเสือเปิดอ่านกลับนิ่งอึ้งอย่างไม่เข้าใจ
“เขียนว่าอะไรน่ะเสือ” สมเกียรติถาม
“สั่งย้ายนายเสือ กลิ่นสัก”
สั่งย้าย!!! เหมือนฟ้าผ่าลงกลางโต๊ะอาหาร ทุกคนเงียบกริบในบัดดล!
เมื่อกลับเข้าบ้านพักในคืนนั้นเสือเตรียมเก็บเสื้อผ้าใส่กระเป๋า ช้างจับตามองและอดพูดอย่างข้องใจคำสั่งนั้นไม่ได้ว่า
“ฉันไม่เข้าใจว่ะ แกจับมอดไม้ได้ ไหงโดนลงโทษสั่งย้ายวะ”
“ทำดีไม่ได้ดี ทำชั่วได้ดีมีถมไป”
“เออจริง แล้วนี่แกจะเก็บเสื้อผ้าทำไมวะ ไปตั้งวันมะรืน”
“ต้องเตรียมพร้อมโว้ยไอ้ช้าง...ฉันจะอาบน้ำแล้ว”
ช้างมองเพื่อนอย่างเห็นใจแล้วออกจากห้องไป เสือถอดเสื้อจะอาบน้ำแต่รู้สึกเจ็บอกซ้ายที่โดนพวกตัดไม้ต่อยจนมีรอยช้ำ และข้างรอยช้ำมีแผลเป็น เสือมองแผลเป็นผ่านบานกระจก เอามือแตะเบาๆ...จากอารมณ์เซ็งๆเรื่องงานเปลี่ยนเป็นอมยิ้มกรุ้มกริ่มสุขใจ นึกถึงคนที่ทำให้เขามีแผลนี้ขึ้นมา
ooooooo
วันถัดมาตรงร้านค้าหน้าวัดมีคนร้ายพยายามแย่งชิงโทรศัพท์มือถือของหญิงสาวคนหนึ่ง แต่มันโชคร้ายไม่ได้ของแถมยังโดนเธอเตะต่อยสะบักสะบอมวิ่งหนีไป
ชาวบ้านส่งเสียงเชียร์อย่างทึ่งจัดกับความเก่งกาจของผู้หญิงคนนี้ ที่มุมหนึ่งเสือยืนมองด้วยรอยยิ้ม เมื่อหญิงสาวหันไปเห็นก็ทักเขาเสียงใสด้วยความดีใจ
“ไงคะอาจารย์ ลูกศิษย์คนนี้ชั้นเชิงดีเหมือนเดิมมั้ย”
