ร้อยป่า
ตอนที่ 1
“พล” มือขวาของพ่อเลี้ยงอิทธิลอบพาลูกน้องมาตัดไม้ในป่าจังหวัดแพร่ แต่คนหนึ่งในทีมจะแอบส่งข่าวให้ตำรวจจึงโดนพลยิงตายโดยไม่ฟังเสียงร้องขอชีวิต จากนั้นพลให้ลูกน้องที่เหลือเอาศพไปฝังพร้อมข่มขู่ด้วยว่าถ้ามีใครหักหลังตนอีกก็จะตายเป็นผีเฝ้าป่าแบบนี้
บ่ายวันนี้เองเสือเดินทางถึงสถานีรถไฟเด่นชัยจังหวัดแพร่และเกือบได้เจอแป๋วที่แวะมาเที่ยวที่นี่กับพ่อ แต่เพราะเสือรีบไปรายงานตัวที่หน่วยป้องกันและปราบปรามการบุกรุกป่า พอลงจากรถไฟจึงโดดขึ้นสองแถวไปโดยไม่เห็นแป๋วที่เดินถ่ายรูปหน้าสถานีฯอย่างเพลิดเพลิน
สมควรแก่เวลาทรงธรรมบอกลูกสาวว่าต้องกลับเข้าเมืองเดี๋ยวพ่อไปงานไม่ทัน แป๋วใจแป้วรู้ว่าวันนี้อดไปสวนป่าของพ่อแน่แล้ว ฝ่ายเสือที่พอไปถึงหน่วยฯก็มีงานด่วนให้ทำทันที เสือออกปฏิบัติการกับวัตและศรสองหนุ่มเจ้าหน้าที่ป่าไม้หลังมีคนหาของป่าโทร.มาแจ้งว่าได้ยินเสียงปืนในป่า
พวกพลนั่นเองที่ลักลอบตัดไม้และกำลังลำเลียงขึ้นรถเพื่อส่งให้ลูกค้ารายใหญ่ แต่พลจะส่งของได้ก็ต่อเมื่อพ่อเลี้ยงอิทธิผู้เป็นนายส่งสัญญาณมา ซึ่งขณะนั้นอิทธิอยู่ในงานเลี้ยงวันเกิดของตนที่จัดขึ้นในโรงแรมมีแขกเหรื่อมากหน้าหลายตารวมทั้งทรงธรรมที่กำลังเดินทางมาที่นี่ด้วย
ทรงธรรมมากับลูกสาวคนสวย ตรงมาหาอิทธิที่ยืนต้อนรับแขกอยู่หน้างานด้วยรอยยิ้ม
“คุณทรงธรรม ขอบคุณมากเลยนะครับ อุตส่าห์มาจากกรุงเทพฯ”
“งานนี้ต่อให้อยู่เมืองนอกก็ต้องบินมาครับ...ขอให้พ่อเลี้ยงแข็งแรง กิจการเจริญก้าวหน้านะครับ”
“ขอบคุณมากครับ” อิทธิรับกล่องของขวัญจากทรงธรรมและมองเลยไปที่หญิงสาวที่มาด้วย ทรงธรรมจึงแนะนำอย่างอวดๆ
“ธนิษฐา...ลูกสาวผมไงครับ”
“หลานแป๋วนี่เอง โตแล้วอาจำไม่ได้เลย”
“แต่แป๋วจำพ่อเลี้ยงได้ค่ะ พ่อเลี้ยงเคยไปหาคุณพ่อที่บ้าน”
“ชื่นใจ หลานไม่ลืม...ผมจัดโต๊ะไว้ให้มีชื่อคุณทรงธรรมบนโต๊ะครับ”
“ครับพ่อเลี้ยง” ทรงธรรมพาลูกสาวเข้าไปในงานเลี้ยงวันเกิดที่จัดแบบขันโตกโดยไม่รู้ว่าอิทธิแอบมองตามแป๋วตาเป็นประกายประสาชายเจ้าชู้
ooooooo
ที่ชายป่า...เสือ วัตและศรซุ่มเงียบส่องกล้องทางไกลดูกลุ่มชายฉกรรจ์กำลังตีตราท่อนไม้จำนวนมาก
“ป่าแถบนี้แหละที่ชาวบ้านได้ยินเสียงปืน...มันกำลังตีตราไม้กันอยู่เลย”
“สวนป่าปลูกหรือเปล่า เป็นไม้ถูกกฎหมาย”
“ดูเอาเอง...เสือ” วัตส่งกล้องมาให้
“รู้ชื่อผมด้วย”
“เสือ กลิ่นสัก...ใครจะไม่รู้จัก ป่าไม้คนดังออกข่าวทุกช่อง” วัตหน้าตาชื่นชมเสือมาก ต่างจากศรที่ลอบมองเขม่นเสืออยู่ในที
เสือส่องกล้องเห็นชายสามคนใช้ค้อนคนละอันตีตราท่อนไม้ก็พูดโพล่งขึ้นมา
“สวนป่าถูกกฎหมายทางการอนุญาตให้มีค้อนตีตราไม้แค่อันเดียว นี่พวกมันล่อไปสามอัน ค้อนปลอม พวกลักลอบตัดไม้”
“บุกเลย” ศรใจร้อน แต่เสือรีบห้าม
“อย่าเพิ่ง ผมอยากรู้ไม้ถูกส่งไปไหนจะได้จับนายทุนพร้อมของกลาง”
“ก็ดี เอาตามเสือว่า” วัตเห็นด้วยแต่ศรออกอาการหงุดหงิดที่ต้องฟังคำสั่งเสือและต้องรอต่อไปอย่างอดทน
เมื่อลูกน้องตีตราไม้ทั้งหมดแล้วขนขึ้นรถบรรทุกเอาผ้าใบคลุมมิดชิด พลก็ขับรถกระบะไม่ติดป้ายทะเบียนนำรถบรรทุกขนไม้เถื่อนออกจากชายป่า วัตกับเสือรีบไปขึ้นรถกระบะของหน่วยฯที่จอดแอบอยู่ ศรที่เหม็นหน้าเสือก้าวขึ้นรถแบบเสียไม่ได้ แล้ววัตก็ขับรถตามพวกพลไปห่างๆไม่ให้รู้ตัว
