ซีรีส์ลูกผู้ชาย เรื่อง "ภูผา"

ภูผาไม่ตอบ เดินไปจะถอดกางเกง นึกถึงถุงเงินรีบคลำ ไม่มี! ตกใจปลิ้นกระเป๋ากางเกงออกดูไม่มีจริงๆ

ภูผานึกถึงตอนที่ชกกับสมคิด เชื่อว่าถุงเงินคงร่วงไปตอนนั้น เขาหลับตาเซ็ง...ซวยได้ทุกวัน

เวหามองน้องชายอย่างเดาได้ว่าเกิดอะไรขึ้น เขาลุกไปเปิดประตูตะโกน

“พ่อ!!!”

ภูผาตกใจมองขวับ

ooooooo     

ภูผาถูกพ่อใช้ไม้เรียวหวดไม่ยั้ง ตีไปด่าไปว่าริเป็นนักเลงแต่เด็ก ไม่รักดี ทำตัวนอกคอกให้ตนอับอาย  เดือนพยายามห้ามก็ไม่ฟัง จนอาม่าอาบน้ำเสร็จออกมาบอกเส็งให้หยุด ปรี่เข้าปกป้องภูผา

อาม่าเอ็ดเส็งว่าทำไมไม่ถามไถ่กันดีๆ เอะอะก็ตีมัน เส็งบอกว่าตนเป็นพ่อทำไมจะตีสั่งสอนไม่ได้

ถ้าสอนมันไม่ได้ก็จะตีให้ตายคาไม้เรียวนี่แหละ

“ได้ อั๊วก็เป็นแม่ลื้อ งั้นอั๊วก็จะตีลื้อให้ตายเหมือนกัน” อาม่ากระชากไม้จากเส็งหวดจนเส็งร้องลั่นว่าเจ็บ “แล้วที่ลื้อตีลูกลื้อมันไม่เจ็บรึไง ลื้อจะได้รู้ซะบ้าง”

“ไอ้ตัวซวย เรียนก็โง่ แล้วยังอยากเป็นนักเลง แบบนี้จะทำมาหากินอะไรวะ หรือเอ็งอยากเป็นนักเลงคุมบ่อน คุมซ่อง หา! ข้าจะได้ไปลาออกจากโรงเรียนให้”

เส็งโมโหเดินออกไป ภูผาเจ็บทั้งกายและใจแต่พยายามกลั้นความรู้สึกไว้ ไม่มีน้ำตาแม้แต่หยดเดียว

เช้าวันนี้...ภูผาไปนั่งเศร้าในตลาด ธนากรมาเจอเห็นรอยที่ถูกพ่อเฆี่ยนเมื่อวาน ถามว่าไปได้แผลจากไหนมาอีก ภูผาไม่ตอบแต่ธนากรเดาได้นั่งลงปลอบว่า “ถึงจะโดนตี นายก็ยังดีที่มีพ่อแม่นะภูผา”

ภูผาเอาไอติมให้แท่งหนึ่ง ธนากรบอกว่าตนไม่มีเงินซื้อหรอก ภูผาบอกว่าให้ ได้ฟรีมาไม้นึง ธนากรรับไปกัดกินด้วยความซึ้งน้ำใจเพื่อน

สมคิดที่ชีวิตคลุกคลีอยู่กับอบายมุข วันนี้ถือถุงเงินของภูผาที่เก็บไป เดินเดาะสบายใจเข้าบ่อน แต่ถูกสันต์จับได้ว่าโกงไพ่ เชิดตรงเข้าหักมือและสันต์ถีบยอดอกสมคิดหงายไปกองกับพื้น เชิดสั่งให้เอามีดมาตนจะตัดมือมัน สมคิดยกมือไหว้อ้อนวอนอย่าทำเลยตนจะไม่ทำอีกแล้ว แล้วโกยเงินคืนให้

“คิดว่าคืนเงินแล้วจะหมดเรื่องเหรอวะ” สันต์ตะคอก สมคิดตกใจกอบเงินปาหน้าสันต์แล้วโกยแน่บ เชิดกับสันต์ตามไป ดำเห็นจึงวิ่งตามไปอีกคน

สมคิดวิ่งไปเจอภูผาเดินขายไอติมอยู่ก็ร้องให้ช่วยด้วย ภูผาเห็นพวกเชิดวิ่งกวดสมคิดผ่านหน้าไป

ก็คิดว่าจะช่วยดีไหม?