ตอนที่ 1
“ไอ้พวกกระจอกเอ้ย”
ธนากรหยุดกึก ภูผากระตุกมือไม่อยากให้มีเรื่อง แต่สมคิดพุ่งเข้าถีบธนากรล้ม ภูผาเลยหันไปซัดสมคิดต่างซัดกันนัวเสียจนถุงเงินขายไอติมของภูผาหล่นไม่รู้ตัว ต่อยกันอุตลุดอยู่ครู่หนึ่งครูพละวิ่งมาเป่านกหวีดปรี๊ด! กองเชียร์จึงหยุด แต่ภูผากับสมคิดยังซัดกันไม่เลิก
ooooooo
เพราะเรียนเก่งสอบได้ที่ 1 มาตลอด ครูอนงค์จึงให้เวหาช่วยตรวจการบ้านนักเรียนให้ ตรวจห้อง ก.เสร็จก็ให้ตรวจห้อง ข. และห้อง ค. ต่อด้วย...แล้วครูอนงค์ก็แว่บไป บอกว่าเดี๋ยวครูมา
เวหาตรวจไปถึง ม.8 ห้อง ข. ก็เจอสมุดของทอรัก พิทักษ์กิจ วิชาคณิตศาสตร์ เวหาใจเต้นแรง คิดถึงเจ้าของสมุด ตรวจไปยิ้มไป เพียงข้อแรกก็ผิดแล้ว เวหาไม่กากบาทแต่กลับเขียน “ยังไม่ถูกครับ” แทน แล้วเขียนวิธีทำที่ถูกต้องลงไปในสมุด เสร็จแล้วปิดสมุด นั่งยิ้มอยู่คนเดียวพลันก็ได้ยินเสียง
“พี่ทอรัก...”
เวหาหันมองอย่างเร็ว เห็นทอรักหยุดหันไปหาน้องแล้วพากันเดินผ่านไป เวหาตื่นเต้นมาก คว้าสมุดของทอรักวิ่งออกจากห้องตามไปดักหน้า ยื่นสมุดไปตรงหน้ายิ้มหวานบอก
“ทอรัก...เราเอาสมุดการบ้านมาคืน”
ทอรักรับสมุดด้วยสีหน้าไม่ค่อยพอใจนัก แต่พอเห็นความหล่อของเวหาสีหน้าก็คลายลง แต่ก็ยังรู้สึกถึง บุคลิกที่เฉิ่มเชยของเขา
พอดีมีเด็กสองคนวิ่งไล่กันมาชนทอรุ้งอย่างแรงจนทอรุ้งตัวหมุน เวหารีบเอามือรับไว้ก่อนที่ทอรุ้งจะล้ม
“เป็นอะไรไหม”
“ไม่เป็นไรค่ะ ขอบคุณค่ะ” ทอรุ้งรีบถอยออก
ทอรักมองเวหาอย่างน่าสนใจและยิ้มให้ แล้วชวนทอรุ้ง “ไปกันเถอะยัยรุ้ง”
เวหามองสองสาวที่เดินไปอย่างหลงใหล ขาอ่อน ดีใจสุดๆที่ทอรักยิ้มให้
ตกเย็นเวหานั่งติวหนังสือให้เพื่อนชายสองคนอยู่ที่ลานอ่านหนังสือ ทอรักเดินผ่านมาหยุดมองจะหาที่นั่งอ่านหนังสือ เวหาดีใจรีบถาม
“ทอรัก...อยากให้เราติวหนังสือให้ไหม”
ทอรักดูหนังสือในมือแล้วเดินเข้าไป เพื่อนชายสองคนรีบขยับที่ให้นั่ง เวหายิ้มกว้างดีใจ
ooooooo
คืนนี้เมื่อเข้าห้องนอนที่เวหากับภูผานอนห้องเดียวกันแต่แบ่งอยู่คนละซีกห้อง
ฟากของเวหามีทั้งโต๊ะเขียนหนังสือ โคมไฟและเตียงดูเรียบร้อย ที่ชั้นวางหนังสือมีหนังสือค่อนข้างเยอะ แต่ฟากของภูผาไม่มีข้าวของมากนักและค่อนข้างรก แตกต่างกันอย่างเห็นได้ชัด
เวหานั่งยิ้ม...ยังเคลิ้มกับการได้เจอทอรักเมื่อเย็นนี้ ที่สมุดมีแต่คำว่า “ทอรัก” เต็มไปหมด เวหาสะดุดเมื่อเสียงเคาะประตูดังแล้วภูผาเปิดประตูเข้ามา ทันทีที่เห็นภูผาที่เนื้อตัวเปรอะเปื้อนและฟกช้ำ ก็ถามดักคอว่า
“หน้าไปโดนอะไรมา...ไปมีเรื่องมาอีกล่ะสิ” ภูผาไม่ตอบ เวหาถามรุก “พ่อรู้รึยัง”










