พ่อมดเจ้าเสน่ห์

“ผมบอกแล้วว่าผมเป็นลูกคุณพ่อธงชัยกับคุณแม่กรองทอง”

“แต่ผมก็ขอยืนยันตามเดิมว่าไม่ใช่! เราร่วมมือกันสืบไหม”

แมทธิวปฏิเสธแล้วหายตัววับไป โรมหน่ายใจทำได้ขนาดนี้ยังไม่ยอมรับว่าเป็นพ่อมดอีก

ในขณะที่มาริสากลับมาหาจันที่ตึกเล็ก บอกแม่ว่าตนไม่เห็นแม่มดโมนามานานพอสมควรแล้ว ไม่ทันไร กรองทองส่งเสียงกร้าวจิกเรียกมาริสาว่านังแม่มด ธงชัยประคองตลับและถือเชือกเดินมาโดยไพจิตรถือกริช

ณิศราถือตำราและจูงอุษณีย์มาด้วย กุลนภากับสารกิจเดินรั้งท้ายอย่างกลัวๆ จันกับมาริสารีบลุกขึ้นยืนรอ มาริสาบอกตลับว่าตนไม่ได้โดนสิง กรองทองแหวใส่

“อย่าไปเชื่อค่ะคุณแม่ พวกแม่มดมันสิงทั้งแม่ทั้งลูกนั่นแหละ”

ธงชัยปรามภรรยาแต่เธอไม่สนบอกให้โยนเชือกใส่สองแม่ลูก ตลับพยักหน้าให้ลูกชายลองเพื่อเป็นการพิสูจน์ สารกิจยุไพจิตรให้เตรียมแทงด้วยกริช ณิศราห้ามขอให้อยู่เฉยๆดีกว่า สารกิจไม่ยอม อุษณีย์ต้องช่วยปราม...กรองทองทนไม่ไหวกระชากเชือกจากมือธงชัยมาโยนใส่จันกับมาริสา เชือกลอยมาตกตรงหน้าไม่เกิดอะไรขึ้น ธงชัยกับตลับโล่งอก กรองทองไม่ยอม หยิบเชือกขึ้นมามัดสองแม่ลูกเองแล้วบอกให้ตลับเตรียมเผา มาริสาดึงเชือกออกอย่างไม่พอใจ

กรองทองตกใจเริ่มกลัว ตลับขอโทษจันกับมาริสา จันเห็นว่าท่านทำถูกแล้ว แต่กรองทองยังไม่เชื่อจะเอากริชแทง ธงชัยต้องดึงเธอออกไปจากตรงนั้น ตลับบอกจันให้พาตนกลับห้อง ทุกคนแยกย้ายกันไปทำงาน...

ณิศราเดินมาขึ้นรถขับออกจากบ้าน พลันต้องสะดุ้งเมื่อโรมปรากฏตัวขึ้นเบาะข้างๆ รถเสียหลัก โรมต้องช่วยจับพวงมาลัยบังคับรถให้จอด

ณิศราโวยให้เขาปล่อยมือ โรมยิ้มเรี่ยๆหันมานั่งอย่างสบาย ตำหนิเขารอตั้งแต่เช้าทำไมออกสาย ถ้ามีคนไข้ฉุกเฉินจะแย่ หญิงสาวโบ้ยว่าเขาก็เป็นหมอทำไมไม่ไปทำงานแต่เช้า เขาอ้างว่ารอเธอ ณิศราไม่อยากจะเถียงด้วย ขับรถต่อไปยังโรงพยาบาล

วิวรรณกำลังเดินตรวจสภาพความเรียบร้อยของโรงพยาบาลโดยมีมธุรสเดินตามจดบันทึก...โรมกับณิศราเดินมาท่าทางกระเง้ากระงอดกัน มธุรสเห็นก็เปรยว่าคู่นี้น่ารัก วิวรรณมองไปพอเห็นทั้งคู่ก็รีบโทร.ไปฟ้องกุลนภาที่ยังไม่ได้ออกจากบ้าน ว่าโรมกับณิศราท่าทางจะมาด้วยกัน ดูเหมือนโรมจะตามง้อณิศรา กุลนภาเข่นเขี้ยว

“นังน้องทรยศ รู้ก็รู้ว่ากุลจองหมอโรมมาตั้งแต่แรก ขอบใจนะวิที่ช่วยเป็นหูเป็นตาให้”

“ไม่เป็นไรจ้ะ รีบมาเร็วๆเข้าเถอะ”...

ณิศราเดินเข้าห้องทำงานไล่โรมให้ออกไป แต่เขายื้อให้เธอเอ่ยปากว่ายกโทษก่อน หญิงสาวทำทีไม่รู้ว่าเรื่องอะไร โรมจึงบอกว่าตนก็ไม่รู้ รู้แต่ว่าเธอโกรธตนทุกเรื่อง