ตอนที่ 14
เช้าวันใหม่กรองทองกระดี๊กระด๊าเป็นพิเศษเพราะลูกชายได้เป็นประมุขของบ้าน ไพจิตรกับสารกิจไม่ยอมมาร่วมโต๊ะอาหารเช้า กรองทองก็กระแนะ-กระแหนว่าคงผิดหวังแล้วหลบหน้า ณิศราไม่พอใจโต้เถียงจนตลับทนไม่ไหวปรามให้ทั้งสองหยุด แมทธิวเดินมา ตลับรีบบอก
“ตั้งแต่มื้อเย็นวันนี้เป็นต้นไป แมทต้องมานั่งหัวโต๊ะแทนย่านะ”
“ช่วงนี้ผมคงต้องไปนอนค้างที่โรงพยาบาลเพราะงานยุ่ง” แมทธิวหาทางเลี่ยง
กรองทองไม่ยอม ตลับเห็นด้วยเพราะเขามีหน้าที่หลักเพิ่มขึ้น งานที่โรงพยาบาลควรให้คนอื่นทำแทน
ถ้าไม่พอก็ให้รับหมอเพิ่ม ธงชัยเห็นด้วยกับแม่ ณิศราลอบมองแมทธิวเห็นถึงความอึดอัดใจของเขาก็ครุ่นคิด
แมทธิวมาถึงโรงพยาบาลรีบนั่งปรึกษากับมาริสาที่ห้องอาหาร มาริสาเสนอให้เขาปรึกษาพวกพ่อมดด้วยกัน แมทธิวทำหน้าไม่พอใจ มาริสาจ๋อยลงแล้วแย็บว่าปรึกษาโรมก็ยังดี
“พี่ไม่ไว้ใจใคร ต่อให้เป็นพวกนั้นก็เถอะ เพราะการที่พี่ต้องมาอยู่กับพวกนักล่าก็แสดงว่าพี่ไม่ได้เข้าพวกกับใครเลย”
มาริสาเอื้อมมือมากุมมือแมทธิวเพื่อปลอบใจ
วิวรรณโผล่เข้ามานั่งกระแนะกระแหน “อะไรกันจ๊ะ น้องสาวมาจับมือพี่ชายบีบทำไม ไม่ไปทำงานทำการล่ะจ๊ะหนูมา”
มาริสาลุกเดินไป แมทธิวรีบลุกตามบอกวิวรรณว่าตนต้องไปทำงานเหมือนกัน วิวรรณตากร้าวแสดงออกว่าไม่พอใจ...นาดาลเห็นภาพผ่านลูกแก้ว รู้สึกโมโหไม่พอใจการกระทำของตลับอย่างมาก ทันใดมีเสียงเคาะประตู นาดาลรีบเอาผ้าคลุมลูกแก้วไว้ แล้วเดินมาเปิดประตู
นาดาลชะงักเมื่อเห็นโรมทำความเคารพแล้วขออนุญาตเข้าไปในบ้าน นาดาลเบี่ยงตัวให้โรมเดินเข้าไป ออกตัวว่าบ้านนี้ไม่มีอะไรต้อนรับ เพราะไม่ค่อยมีใครมา โรมยิ้มให้
“ผมมีเรื่องจะมาขอร้องคุณลุง ผมทราบมาว่าภรรยาของคุณลุงถูกพวกนักล่าเผาสลายไป”
“รู้ได้ยังไง ใครบอก!” นาดาลชะงักลุกเดินไปยืนริมหน้าต่าง
“มันไม่ใช่เรื่องที่เป็นความลับอะไรนี่ครับ แต่การแก้แค้นไม่ได้ทำให้อะไรดีขึ้น”
“อย่างน้อยมันก็ทำให้ไฟแค้นสงบลงบ้าง” นาดาลพูดโดยไม่หันมา
“แล้วการแก้แค้นก็จะเริ่มต้นขึ้นอีก โดยเฉพาะถ้าหากเราไปแก้แค้นเอากับคนที่เขาไม่ได้เกี่ยวข้องด้วย”
นาดาลหันมาจ้องโรมเขม็ง “ใช่! โดยเฉพาะใครที่ไม่ได้เกี่ยวข้องด้วย เขาเพิ่งสร้างครอบครัว ครอบครัวที่กำลังพรั่งพร้อมไปด้วยความสุข แต่แล้วภรรยาก็ต้องถูกพรากไปจากสามี แม่ต้องถูกพรากไปจากลูก และลูกก็ต้องถูกพรากจากกันไป”
คำพูดของนาดาลสะเทือนใจจนโรมสัมผัสได้ จึงบอกว่าตนเข้าใจแต่นาดาลไม่เชื่อ เพราะถ้าเขาเข้าใจจะไม่เป็นแบบนี้...แล้วนาดาลก็พูดด้วยน้ำเสียงอ่อนลงว่าตนอาจพลาดเอง น่าจะคิดให้รอบคอบกว่านี้ โรมรีบขอโทษที่ทำให้นาดาลเจ็บปวด










