พ่อมดเจ้าเสน่ห์
ตอนที่ 14
“เหลือบบนแพร้บ...ท่าทางนางเองก็ไม่รอดเหมือนกัน”
ทาฮีร่าถลึงตาไล่มาริสา แล้วสะบัดไม้กวาดพรึบ ทำให้ชิคเก้นกระเด็นหวือไป ทาฮีร่าวางมือบนหัวแมทธิว “แม่มดทาฮีร่าผู้ยิ่งใหญ่มาช่วยแล้ว ไม่ต้องกลัว...โอม อิลลาลา ปานามา”
ชิคเก้นสะกิดเตือนว่าเลอะแล้ว ทาฮีร่าสะบัดขาไล่จนเซ มาริสาเข้าประคอง แม่มดพันปีสะบัดตัวออกไม่ให้จับ ทันใดมีเสียงดังครืนๆในกำแพง ทุกคนหันมอง จู๊ฟเดินนำเกอร์ทรู้ดและซูซี่ถือถ้วยยาออกมา ทาฮีร่าถามมาทำไม ใครใช้มา...ทั้งสามช่วยกันตอบโดยที่ไม่ต้องถามอีกว่า
“เอายามาช่วยแมทธิวครับ...ไม่มีใครใช้ มีแต่ใครสั่งให้มาค่ะ...เขามาแค่เงาดำๆ เลยมองไม่เห็น...เขาบอกให้เอายา 3 ขนานมาให้พ่อมดแมทธิว” แล้วทั้งสามก็วางถ้วยยาตรงหน้าแมทธิว
ทาฮีร่าอนุญาตให้แมทธิวกินได้ เขาตัดสินใจดื่มทีละถ้วย มาริสามองอย่างกังวลใจ พอเขาดื่มครบก็รีบถามเป็นอะไรไหม ทาฮีร่าตาเขียวใส่ตอบแทน
“ตัวเป็นนักล่า ไม่ต้องมายุ่งกับพ่อมด!” ชิคเก้นสะกิดบอกว่าเขาเป็นแฟนกัน
แมทธิวนิ่งไปสักครู่ก็รู้สึกดีขึ้น สีหน้ามีเลือดฝาด เขายกมือไหว้ทุกๆคน จู๊ฟรีบบอกทุกคนให้กลับ ทาฮีร่าจะคุยต่อ เกอร์ทรู้ดดึงเธอกลับเข้ากำแพง ชิคเก้นกระโดดแผล็วตามเข้าไป
“พี่แมททำแบบนั้นได้หรือเปล่าคะ” มาริสาทำหน้างงงวยหันมาถาม แมทธิวไม่แน่ใจ
พวกเกอร์ทรู้ดกับทาฮีร่าทะลุกำแพงกลับมาหน้าโรงพยาบาลเวทมนตร์ เหมือนมีคนแอบมองจากชั้นบนขณะที่ทาฮีร่ากำลังต่อว่าพยาบาลทั้งสามที่ลากตัวเองกลับมา
ooooooo
ในห้องทำงานแมทธิว เขายังครุ่นคิดแล้วบอกมาริสา เขารู้สึกว่าตัวเองไม่เหมือนคนอื่นตั้งแต่เด็กๆ แต่ปัญหาอยู่ที่ว่าเขามาอยู่ในครอบครัวนักล่าได้อย่างไร มาริสาเข้าใจความรู้สึกเขา
“ไม่ว่าจะยังไง ความรู้สึกของหนูมาก็ไม่เปลี่ยนแปลงนะคะ”
“แต่พี่อยากให้เปลี่ยน! เพราะความรู้สึกของพี่ที่มีต่อหนูมามันเปลี่ยนไปแล้วเหมือนกัน พี่เคยบอกใช่ไหมว่าสิ่งเดียวที่พี่ยินดีในการเป็นพ่อมดคือ เราไม่ใช่พี่น้องกันแท้ๆ จะไม่พูดอะไรบ้างเหรอหนูมา” แมทธิวกุมมือ มาริสาก้มส่ายหน้า เขาเชยคางเธอขึ้น “พูดว่าหนูมารู้สึกยังไงที่พี่กลายเป็นพ่อมด กลัวหรือเปล่า”
“ไม่ค่ะ และหนูมาจะเป็นกำลังใจให้พี่แมทเสมอ” แมทธิวดึงมาริสาเข้ามากอด
“ขอบใจมาก...ต่อไปพี่อาจอยู่ที่นี่ลำบาก สักวันความจริงต้องเปิดเผย เมื่อพี่พร้อม พี่จะสารภาพเรื่องนี้กับทุกคนและหวังว่าทุกคนในอัครเดชฤทธิ์จะยังรักพี่ไม่เปลี่ยนแปลง”
