เพลิงพรางเทียน

เจ้าน้อยแต่งตัวหล่อประพรมน้ำหอมออกมาจะไปหาเทียนคำ เจอไพคาพาเจ้าวงเดือนเปียกปอนเข้ามาก็ตกใจแล้วพาไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า เจ้าน้อยอาบน้ำกับเจ้าวงเดือนกอดจูบเจ้าวงเดือนอย่างเสน่หาร้อนแรงจนลืมกลินท์สิ้น ฝ่ายกลินท์ที่รอเจ้าน้อยอยู่ก็ไม่ได้เสียใจแม้แต่น้อยเพราะเธอไม่ใช่เทียนคำ!

รุ่งขึ้นเจ้าวงเดือนลุกเดินออกจากห้องในขณะที่เจ้าน้อยยังนอนหลับสนิท เจ้าวงเดือนมาเจอไพคา ไพคาถามว่าแน่ใจหรือว่าอีเทียนคำมันไม่แผลงฤทธิ์อะไรอีก เจ้าวงเดือนพูดมีเลศนัยว่า

“ข้าทำตามที่ไอ้สิงห์มันสอนไว้ รับรองอีเทียนคำมันจะต้องหมดเรี่ยวแรงแน่ๆ ดูอย่างเจ้าน้อยยังหลับเป็นตาย ป่านนี้ยังไม่ตื่นด้วยซ้ำ” เจ้าวงเดือนกล่าวอย่างอาฆาตว่า “อีเทียนคำกับข้าอยู่ร่วมโลกกันไม่ได้แล้ว ไม่ข้าก็มัน

ที่ต้องตาย” ไพคาถามว่าหมายถึงจะฆ่าอีเทียนคำอีกรอบ? “ไม่ต้องพูดอะไรทั้งนั้น ข้าบอกให้เอ็งทำอะไรเอ็งก็ทำไป” เจ้าวงเดือนสั่งแล้วเดินนำไปอย่างเร็ว

เป็นวันเดียวกับที่อุ่นเฮือนกับกลินท์ถือตะกร้าไปตลาด เจ้าวงเดือนใช้เวทมนตร์กำบังตัวเป็นเงาดำตามไปดักตีจนอุ่นเฮือนล้มหมดสติแล้วจะเข้าเล่นงานกลินท์ แต่กลินท์ดึงสร้อยที่สร้อยสังวาลให้ตั้งจิตอธิษฐาน

“ขออำนาจพระพุทธคุณช่วยคุ้มครองลูกด้วย”

ทันใดนั้นกลินท์ก็มีเรี่ยวแรงราวกับปาฏิหาริย์ดีดตัวขึ้นมากระโดดถีบเงาดำที่กำลังพุ่งเข้ามา

เป็นเวลาเดียวกับที่เจ้าช่อเอื้องเอาน้ำเคี่ยวไก่ไปให้เจ้าเวียงสวรรค์ที่ห้อง แต่แล้วก็ตกใจสุดขีดเมื่อพบว่าเจ้าเวียงสวรรค์แน่นิ่งไปแล้ว!

เจ้าวงเดือนจะฆ่ากลินท์ที่คิดว่าเป็นเทียนคำให้ได้ กลินท์บอกว่าตนไม่ใช่เทียนคำคิดจะฆ่าตนไม่ง่ายหรอก เจ้าวงเดือนด่ากลินท์ว่าแย่งเจ้าน้อยไปจากตน กลินท์โต้ว่าที่เจ้าน้อยยอมแต่งงานกับเจ้าวงเดือนเป็นเพราะผู้ใหญ่แต่เจ้าน้อยรักเทียนคำเมียที่มาก่อน เจ้าวงเดือนตะโกนว่าเมียที่เจ้าน้อยยกย่องคือตนเท่านั้น

ทั้งสองโต้เถียงกันเรื่องเมียหลวงเมียน้อย ใครมาก่อนมาหลัง จนกลินท์ปรี่เข้ากระชากผมเจ้าวงเดือนลากไปกลางตลาด ชาวบ้านจำเจ้าวงเดือนได้ตกใจว่าเจ้าวงเดือนกับเทียนคำมีปัญหากันอีกแล้ว ชวนกันวิ่งไปดู

เจ้าวงเดือนทั้งด่าทั้งร้องให้ปล่อยไปตลอดทางจนเนื้อตัวเปรอะน้ำโคลนน้ำตม กลินท์เยาะเย้ยว่าเป็นยังไงบ้างรสน้ำโคลนข้างถนน

“อีไพร่...มึงจำสิ่งที่มึงทำกับกูวันนี้ไว้ กูจะเอาคืนให้สาสม”

กลินท์เอาคืนจากเจ้าวงเดือนทุกเม็ด ทั้งด่าตบตีกลางตลาด จนหลุยส์ที่กำลังมาเผยแผ่ศาสนาได้ยินเสียงเอะอะและจำเสียงกลินท์ได้มาแยกกลินท์พากลับบ้าน